???????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????
Artykuł partnerski – China Media Group
Rok 2025 to nie byle jaka data w historii stosunków UE-Chiny. Dokładnie 6 maja minie 50 lat od nawiązania oficjalnych relacji dyplomatycznych.
Warto przypomnieć, że w 1975 roku nie było jeszcze Unii Europejskiej jaką dziś znamy. Relacje nawiązały wtedy Chińska Republika Ludowa z ówczesną Europejską Wspólnotą Gospodarczą, polityczną matką dzisiejszej UE. Składająca się wtedy z 9 państw Europy Zachodniej.
Wtedy współprace nawiązali dwaj bardzo różni partnerzy. Odlegli geograficznie, kulturowo, politycznie, posiadający odmienne systemy gospodarcze.
Podjęli współpracę w bardzo ważnym dla nich historycznym okresie.
Elity polityczne ChRL rozpoczynały nowy etap budowy „socjalizmu z chińską specyfiką”. Przygotowywały reformy, które potem pozwolą wykorzystać olbrzymi potencjał chińskiego społeczeństwa i zgromadzone już bogactwa Chin. Dostrzegły wówczas też, że w długofalowym interesie chińskiego społeczeństwa jest pragmatyczna współpraca gospodarcza z każdym odpowiedzialnym, stabilnym partnerem.
Elity polityczne EWG też postawiły na przyszłość. Uznały, że polityczna „zimna wojna” toczona wtedy między USA i jego zachodnioeuropejskimi politycznymi sojusznikami przeciwko ZSRR i jego wschodnioeuropejskimi sojusznikami będzie wygasać.
Bo światowa gospodarka jest wielobiegunowa i każde zamykanie jej w politycznej klatce dwóch skonfliktowanych bloków jest dla gospodarki zawsze szkodliwe i niekorzystne dla mieszkańców naszego globu.
Bez współpracy gospodarczej ponad aktualnymi politycznymi podziałami nie będzie warunków dla światowego rozwoju i dobrobytu jego mieszkańców.
Dziś łatwo dostrzec zasadność tamtego gospodarczo- politycznego „małżeństwa z rozsądku”.
W czasie tych 50 lat Chiny przeszyły niezwykłą transformację. Z biednego państwa „Trzeciego Świata” stały się drugą światową gospodarką i globalnym politycznym mocarstwem. Liderem technologicznych innowacji.
Europejska Wspólnota Gospodarcza rozrosła się na południe i wschód Europy. Przekształciła się w Unię Europejską liczącą 27 państwa. Osiem kolejnych państw aspiruje do członkostwa w UE.
Unia nie jest jednym, federacyjnym państwem, ale często bywa traktowana jako najważniejsza, obok USA i Chin, globalna gospodarka. I ważny polityczny byt.
Warto też przypomnieć, że przynależność do Unii Europejskiej przyniosła wszystkim państwom członkowskim nie tylko rozwój gospodarczy, wzrost dobrobytu ich obywateli, ale też wygaszenie konfliktów między nimi. Unia Europejska to strefa wolna od lokalnych wojen.
Podobnie Chiny, tragicznie doświadczone w pierwszej połowie XX wielu, licznymi, ciągłymi wojnami domowych, stały się państwem wolnym od nich.
Dlatego działania na rzecz pokoju i światowego bezpieczeństwa są jednym z najważniejszych priorytetów współpracy Chiny – UE przyjętych w 2000 roku.
Zgodzono się wtedy, że Chiny i UE będą wspierać inicjatywy na rzecz wzmocnienia współpracy i dialogu w dziedzinie bezpieczeństwa międzynarodowego i regionalnego.
Zobowiązano się, że UE i Chiny będą pobudzać otwartą wymianę handlową i inwestycje. Sprzyjać wymianie informacji przemysłowych, współpracować w badaniach naukowych, przede wszystkim w rolnictwie.
Tworzyć wspólną infrastrukturę transportową. Polska jest ważnym partnerem Chin w stworzonym i rozbudowywanym kolejowym szlaku Azja – Europa.
Obaj partnerzy są zwolennikami zrównoważonego rozwoju. Pragną współpracować w dziedzinach: nauka, technologie, innowacje, zielona energia, nowoczesna urbanizacja, ochrona środowiska naturalnego, badania mórz, nowoczesna polityka regionalna.
Państwa członkowskie Unii Europejskiej zajmują obszar ok. 4,3 mln. km².
Ich populacja przekracza 445 milionów osób. Chiny mają ok. 9, 6 mln. km² i ponad 1,4 milionów ludności.
Liczba ludności UE i Chin stanowi razem ponad jedną czwartą światowej populacji. Zatem rozwijanie kontaktów między obywatelami obu partnerów jest ważnym elementem umacniającym wzajemne porozumienie.
W centrum zainteresowania znajduje się dialog dotyczący kultury, edukacji i spraw młodzieży. Chiny i UE uczestniczą w ponad 60 regularnych debatach dotyczących istotnych obszarów polityki zagranicznej. A także kwestii technicznych, takie jak polityka przemysłowa, kształcenie, opłaty celne, energia jądrowa czy ochrona konsumentów.
Pięćdziesiąt lat temu Chiny i ówczesna Unia Europejska rozpoczęły współpracę na zasadach podobnych „małżeństwu z rozsądku”.
Pomimo wielu różnic między partnerami to pięćdziesiąt lat minęło im bez większych konfliktów. Za to stale i bardzo wzbogacając obu partnerów.
Można zatem te „złote gody” celebrować radośnie. (Piotr Gadzinowski)
