logo_kongres
Polski Model Państwa Wyznaniowego to tytuł nowej książki adw. Mirosława Woronieckiego założyciela i pierwszego prezesa zarządu stowarzyszenia Kongres Świeckości.
Autor opisuje kolejne etapy budowy w Polsce specyficznego rodzaju państwa wyznaniowego, które powstawało za pełną aprobatą społeczeństwa uznającego bezwarunkowo przywództwo moralne papieża Polaka. Wskazując na przyczyny tego procesu autor podkreśla błędną decyzję rządzących konstruowania systemu prawnego kraju na fundamentach aksjologii katolickiej przy rezygnacji z rozdziału Kościoła i państwa oraz uległość kolejnych ekip polityczne wobec aspiracji Kościoła katolickiego. Przeprowadzona analiza ustaw wyznaniowych, konkordatu i treści postanowień Konstytucji z 1997 roku jak też innych przepisów prawa odnoszących się do wielu podstawowych aspektów aktywności kościołów i innych związków wyznaniowych, sytuacji kleru, organizacji i funkcjonowania tzw. kościelnych osób prawnych prowadzi do wniosku, że ponad trzydziestoletni nieprzerwany okres umacniania pozycji Kościoła i kleru w Polsce musiał doprowadzić do sukcesu politycznego partii kierującej się klerykalizmem politycznym jako instrumentem działania i mobilizacji elektoratu. Polska stała się nie tylko państwem materialnie wyznaniowym, w którym katolicyzm wyniesiony został do rangi ideologii państwowej, a pozycja Kościoła i kleru, w tym jego panowanie w sferze światopoglądowej zostało prawnie zabezpieczone. Całemu społeczeństwu narzucone zostały normy postępowania i modele życia rodem z konfesyjnie zdefiniowanego systemu wartości. Sytuacja taka jest niezgodna z zapisami konstytucyjnej rangi przewidującymi, że wspólnota narodowa to jednak wszyscy obywatele Rzeczpospolitej zarówno wierzący jak i nie podzielający tej wiary. Sprzeciw wobec istniejącej sytuacji wymaga podjęcia proponowanych w książce aktywności przez siły reprezentujące świeckie przekonania i optujące za państwem uwolnionym od dominacji jednej instytucji wyznaniowej.
Czytelnik znajdzie w niej więc nie tylko rozważania uzasadniające tezę o zainstalowaniu w Polsce państwa wyznaniowego lecz i konkretne propozycje przeprowadzenia zmiany istniejącego stanu rzeczy. Autor odnosi się krytycznie zarówno do ustrojowej koncepcji tzw. „przyjaznego rozdziału” państwa i kościoła jak i wskazuje na zasadniczą słabość, sztucznego w warunkach państwa o zmonopolizowanej przez jedno wyznanie sferze religijnej, konceptu tzw. neutralności światopoglądowej. W książce wyodrębniona jest warstwa publicystyczna, opis regulacji prawnych i wybranego orzecznictwa sadowego dotyczących relacji państwa z kościołami i związkami wyznaniowymi.
Pozycja przeznaczona jest głównie dla działaczy politycznych i społecznych wypowiadających się w kwestiach religii czy relacji państwa ze wspólnotami religijnymi, a także wszystkich zainteresowanych tą coraz bardziej nabrzmiewającą problematyką.
