Wzrost znaczenia lewicy w Polsce, to nie tylko warunek powrotu kraju na drogę politycznego balansu i tym samym do „normalnej” demokracji.
To także – gdy każdy człowiek ma możliwość wyznawania i realizowania wybranego przez siebie systemu wartości (społecznych, moralnych, kulturowych) – jeden z warunków zdrowia psychicznego i moralnego społeczeństwa.
Zdajemy sobie sprawę, przed jak dużym wyzwaniem stoi lewica, gdy weźmie się pod uwagę obecny w tej kwestii dyktat prawicy, rolę kościoła i mediów, służalstwo systemu edukacji, różnych IPN-ów, wobec PiS-u itp.
Oczywiście, nie można sprawy odpuścić, trzeba wykorzystać wszelkie formy i możliwości. Jednak, ponieważ w aktualnej sytuacji nie ma ich dużo, chciałbym jak zwykle, promować i skupić się na „pracy u i, od podstaw”. Na codziennej „pracy z ludźmi” każdego członka i sympatyka lewicy/SLD – w roli „nauczyciela lewicowości” – dobrze, merytorycznie do niej przygotowanego przez koło, instancję.
Musimy (SLD) zacząć „wnikać” – pisałem już o tym, ale nie dość przypominania – w środowiska ludzi niechodzących na wybory oraz: pracownicze, prekariackie, młodzieżowe itd. I to wnikać działaniem zbiorowym, ale także pracą indywidualną, bo ludzi z tych środowisk każdy z nas zna, codziennie ich spotyka, rozmawia.
Tematy i treści tych rozmów, a także postów i wymiany poglądów w internecie, dyktuje nam trudne położenie lewicy i trudny czas dla etosu lewicowości w ogóle. Trzeba w nich obalać szkodzące SLD, antylewicowe mity i stereotypy, głoszone przez prawicę, media, ale niestety coraz silniej objawiające się w społeczeństwie. Ważne jest, abyśmy my, lewica/SLD, uświadomili sobie niebezpieczeństwo tej sytuacji, w której celem adwersarzy, jest nie tylko polityczne zniszczenie SLD, lecz zdyskredytowanie lewicowości, jako takiej (zasad równości, sprawiedliwości, racjonalizmu itp.).
Robią to (dążą do zniszczenia/zmarginalizowania lewicy), bo chcą mieć całkowitą swobodę, w poddawaniu społeczeństwa jednostronnemu prawicowemu dyktatowi w sferze wartości, w wpędzaniu go w okowy ciemnoty, różnic ekonomiczno-społecznych, i innych plag – hamujących, czy wręcz wstrzymujących postęp cywilizacyjny.
Przykładami ekscesów obecnej władzy – oprócz tak spektakularnych, jak dezubekizacja, sądownictwo itp. – jest fałszowanie przeszłości, wychowywanie młodzieży w historycznym kłamstwie, polityka militaryzacji społeczeństwa, klerykalizacja. Konieczne jest przeciwstawienie się temu, ukazanie antyhumanizmu i wstecznictwa tych działań, a także przedstawienie obywatelom, w swoim środowisku, znajomym na Facebooku itd., naszego punktu widzenia, przybliżenia idei lewicy (socjalizmu, socjaldemokracji), i jej wartości, propagowanie programu gospodarczego i społecznego.
Dotarcie do społeczeństwa z taką wiedzą, gdy szkoła, media, IPN, są w rękach prawicy, bez włączenia się do tej pracy każdego z nas, nie jest możliwe. Ale, trzeba być dobrze przygotowanym, mieć zasób argumentów, dlatego w partii powinien powstać odpowiedni sposób takiego przygotowania ludzi SLD. Najbardziej przydatna do tej roli wydaje się edukacyjna funkcja kół partii i ich zebrań oraz zespoły „wykładowców” przy instancjach, „obsługujących” okresowo takie zebrania.
W kolejnych tekstach skupię się na pracy organizacyjno-politycznej partii w tych sprawach.
