2 listopada upłynęło 100 lat od kiedy Arthur Balfour, ówczesny brytyjski minister spraw zagranicznych, wysłał list do Kongresu Syjonistycznego, w którym wyraził wsparcie rządu brytyjskiego dla utworzenia „żydowskiej siedziby narodowej” w Palestynie.
Deklaracja ta, wydana bezprawnie, względem terytorium, którym brytyjski rząd nie miał prawa rozporządzać, przyczyniła się do ciągu zdarzeń, których skutkami są niezliczone tragedie ludzkie, jak na przykład, przymusowe wysiedlenia, wywłaszczenia, sytuacja, w której większość Palestyńczyków jest uchodźcami, a także nieprzestrzeganie praw narodu Palestyńskiego.
Deklaracja naruszyła prawo do samostanowienia narodu Palestyńskiego, a jej realizacja doprowadziła, de facto, do brutalnych przesiedleń palestyńskiej ludności z jej własnej ziemi.
Rząd brytyjski powinien naprawić dziejową niesprawiedliwość poprzez
– uznanie swojej historycznej, prawnej i moralnej odpowiedzialności za szkody do których się przyczynił, a także wystosować oficjalne przeprosiny za to, jaką rolę odegrała w wyrządzeniu tej historycznej krzywdy,
– uznanie Państwa Palestyny w granicach z 1967 r.,
– wypłacenie reparacji narodowi Palestyńskiemu zgodnie z prawem międzynarodowym, zasadami sprawiedliwości i równości,
– podtrzymanie obowiązku zapewnienia poszanowania międzynarodowego prawa humanitarnego na Okupowanych Terytoriach Palestyńskich, włączając w to działania na rzecz zaprzestania prowadzenia interesów z kolonialnym reżimem w okupowanej Palestynie.
