Krzysztof Lubczyński
W 2005 bodaj roku, po tekście pierwszego wydaniu „Polski, wiecznego romansu” Dariusza Gawina jedynie się prześlizgnąłem. Bardziej więc z pochlebnych, a nawet entuzjastycznych opinii prasowych, niż z przemyśleń lektury własnej wywiodłem opinię o wadze tej książki, uznanej za jeden z najciekawszych głosów z kręgu środowisk konserwatywnych. Myślę,…
Krzysztof Lubczyński
Podczas lektur „Maskarady geniuszy” Fritza von Herzmanovsky’ego-Orlando towarzyszyły mi dwa wrażenia. Pierwsze wiązało się z pierwszymi godzinami lektury i można je określić jako podziw dla stylu, bogactwa, rozmachu i estetyki dzieła. Drugie odczucie wynikało z nadmiaru, z przesytu, z nadobfitości, z grandilokwencji, mogącej w pewnym…
Krzysztof Lubczyński
O teatr w Teatrze Telewizji. Głos wołającego na ulicy Woronicza. Chciałbym, aby tytułowa fraza zabrzmiała cokolwiek tak, jak parafraza znanych tytułów – komedii filmowej „Gdzie jest generał?” Tadeusza Chmielewskiego i słynnego przed dziesięcioleciami przeboju piosenkarskiego „Gdzie ci mężczyźni?” w wykonaniu Danuty Rinn.…
Krzysztof Lubczyński
Tytuł „Substancja nieuporządkowana”, jaki Adam Zagajewski nadał zbiorowi swoich esejów jest idealnie więc adekwatny do jego zawartości. Wielki esej, a Zagajewski należy do eseistów wielkich, zawsze jest „substancją nieuporządkowaną”. Z kilku powodów. Po pierwsze, esej jest formą niejako z definicji (próba) niezwartą…
Krzysztof Lubczyński
„Jędraszewski, idź do diabła. Tam twoje miejsce” – Paweł Rabiej jest, niczym gołąbek, delikatny i niekonsekwentny w swoich słowach. Sugeruje bowiem, że Jędraszewskiego jeszcze w piekle nie ma. Ależ on tam już od dawna jest, bo to Diabeł Wcielony, to Belzebub. Sprzysiągł się Szatan na polski kościół katolicki i nasyła…
Krzysztof Lubczyński
Gdyby nie pesymistyczna, a nawet drastyczna wymowa tej powieści, nazwałbym ją stylową. Szilárd Rubin (1927-2010) snuje bowiem swoją opowieść, w znakomitym literacko przekładzie Klary Anny Marciniak (przekładu w aspekcie filologicznym z języka węgierskiego najzwyczajniej ocenić nie potrafię) w sposób znamionujący wybitny talent i kapitalne wyczucie psychologiczne.…
Krzysztof Lubczyński
„To książka o pożądaniu” – tak brzmi pierwsze zdanie kilkuzdaniowego, lakonicznego wstępu, jakim poprzedził swoją powieść Wang Xiaboo (1952-1997), syn inteligenckiej, profesorskiej rodziny pekińskiej, który mocno na własnej skórze doświadczył „rewolucji kulturalnej”. Zgodnie z założeniem przyjętym przy pisaniu „Miłości w czasach…
Krzysztof Lubczyński
– Czy mnie interesował przedwojenny film? Ani trochę. Interesował mnie neorealizm włoski, Zavattini, Rossellini, de Sica itd., francuska nowa fala z Jean-Luc Godardem i François Truffaut, a także Fellini, Antonioni i inni wielcy mistrzowie współczesnego kina. ze STANISŁAWEM JANICKIM, dziennikarzem filmowym, współtwórcą…
Krzysztof Lubczyński
– Podział środowiska na „prorządowe” i „antyrządowe” byłby bardzo szkodliwy dla polskiej sztuki filmowej, szczególnie w czasie, w którym kino polskie idzie w górę. „wylatuje ponad poziomy”, staje się coraz ciekawsze, podejmując tematykę współczesną – z Mieczysławem Wojtczakiem, w latach 1973-1977 pierwszym wiceministrem Kultury…
Krzysztof Lubczyński
Poprzednio, w 2002 roku, została ona pomieszczona na fasadzie domu, miejsca narodzin pisarza. W uroczystości wzięła wtedy udział m.in. wdowa po twórcy, Ruth Kirst. Tablicę zdjęto ją podczas remontu domu, a wspólnota mieszkaniowa odmówiła zgody na ponowne wmurowanie tablicy. Sprawą zainteresował się w listopadzie „Dziennik Trybuna”,…
