W Polsce w ciągu ostatnich 40 lat straty poniesione w wyniku zmian klimatycznych oszacowano na 16 mld euro, czyli ok. 70 mld złotych.
Jak zaznaczono w raporcie Polskiej Izby Ubezpieczeń, „Klimat rosnących strat. Rola ubezpieczeń w ochronie klimatu i transformacji energetycznej”, opracowanym we współpracy z EY, w ciągu ostatnich 40 lat znacząco zwiększyła się liczba katastrof naturalnych na świecie. Zaalarmowano, że wciąż prognozowany jest dalszy wzrost średniej globalnej temperatury, którego skutkiem są kolejne niszczycielskie zjawiska pogodowe.
„Wzrost globalnej temperatury o 2 st. C do 2050 roku to najbardziej prawdopodobny scenariusz klimatyczny. Jeżeli ta wizja się zrealizuje, ekstremalne susze będą pojawiać się 2,4 razy częściej niż w okresie przed erą przemysłową” – ostrzeżono, dodając, że zmiany klimatu wpływają negatywnie na gospodarki wszystkich krajów.
W Polsce w ciągu ostatnich 40 lat straty poniesione w wyniku zmian klimatycznych oszacowano na 16 mld euro (ok. 70 mld zł, szacunki za Europejską Agencją Środowiska). W samym 2021 r. łączna wartość wypłaconych szkód z tytułu katastrof naturalnych wyniosła 994 mln zł, z czego większość (970 mln zł) została przeznaczona na pokrycie szkód wyrządzonych przez deszcze nawalne, podtopienia, burze, grad i huragany – wynika z raportu.
Skutki katastrof to nie tylko straty bezpośrednie, tj. zgony, zniszczone mienie i infrastruktura na danym obszarze. To również przerwy w łańcuchach dostaw wpływające na całe społeczeństwo i funkcjonowanie państwa. Jak zauważono, modele ekonomiczne zakładają, że według najgorszych prognoz przez niszczycielskie zjawiska pogodowe PKB Polski może zmniejszyć się nawet o 10 proc. do 2050 r. W scenariuszu pozytywnym, w którym zrealizowane byłyby cele określone w Porozumieniu Paryskim, relatywny spadek PKB wyniesie 3 proc.
Eksperci od lat podkreślają, że jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie działania, należy spodziewać się dalszego znacznego wzrostu negatywnych skutków ekstremalnych zdarzeń pogodowych. W tej sytuacji szczególnie ważne są systemowe działania prewencyjne. Należą do nich m.in. planowanie przestrzenne uwzględniające potencjalne ryzyka klimatyczne, wprowadzanie zaktualizowanych norm budowlanych, utrzymywanie odpowiedniego stanu technicznego obiektów inżynieryjnych czy wymiana informacji.
Kluczowym kierunkiem w zapobieganiu dalszym gwałtownym zmianom klimatycznym jest transformacja energetyczna. Sektor energii odpowiedzialny jest za około 73 proc. globalnej emisji gazów cieplarnianych.
pwr/pap