Merytoryczna charakterystyka Plenum:
Jako nowy historyczny punkt wyjścia („new historic starting point”) w doskonaleniu socjalizmu o specyfice chińskiej – III Plenum KC KPCh stanowi rzeczywiście wydarzenie epokowe znamionujące bezprecedensowy nowy etap ilościowy i jakościowy w procesie kompleksowej modernizacji i reformowania Chin, a także innowacyjnej realizacji ich polityki zagranicznej (opening up). Dzięki uchwałom III Plenum proces ten przyczyni się do wzniesienia rozwoju Narodu, Partii i Państwa chińskiego na znacznie wyższy poziom, jakiego jeszcze nie zaznała ich długa historia oraz współczesne dokonania reformatorsko-modernizacyjne. W tym ogólnym kontekście, pragnę przybliżyć Szanownym Czytelnikom, uczciwie, obiektywnie i wiarygodnie, kluczową problematykę III Plenum, tak aby mogli Państwo możliwie jak najlepiej znać, pojmować oraz interpretować wiedzę o wymienionych powyżej niezwykłych i kompleksowych przemianach modernizacyjnych dokonujących się w ChRL.
Obrady III Plenum odbywały się w dniach 15. – 18.07.2024. Czytelnikom należy się wyjaśnienie, skąd pochodzi chińska raczej specyficzna lecz tradycyjna nazwa oraz numeracja (np. XX kadencji) w kontekście omawianego, a także wcześniejszych posiedzeń plenarnych Komitetu Centralnego (KC) KPCh? Otóż, numeracja ta oznacza, iż – faktycznie – było to trzecie posiedzenie plenarne tego rodzaju zwołane przez KC wybrany na XX Krajowym Zjeździe Partii, który obradował w dniach 16.-22.10.2022. Stąd też analogiczna numeracja odnosi się również do XX KC KPCh. Taka jest praktyka partyjna w Chinach, która na pierwszy rzut oka może wydawać się nieco skomplikowana, ale faktycznie wnosi ona niezbędny ład i porządek w określaniu kolejności oraz terminologii posiedzeń najwyższych instancji Partii rządzącej w Chinach nieprzerwanie oraz z dużym powodzeniem poczynając od 1949 r.
W obradach analizowanego III Plenum uczestniczyło 199 członków i 165 zastępców członków KC. Obecni byli również (wszakże bez prawa głosowania) przedstawiciele najwyższych władz Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej (w wersji angielskiej: Central Commission for Discipline Inspection), kierownicy Wydziałów KC oraz uczeni i eksperci, którzy byli delegatami na XX Zjazd KPCh. Obradom przewodniczyło Biuro Polityczne KC (to także chińska procedura i tradycja partyjna), a referat sprawozdawczy wygłosił, w jego imieniu, J.E. Pan Xi Xinping, Sekretarz Generalny KC. Referat ten był przedmiotem dyskusji na III Plenum, po czym został zatwierdzony w całej rozciągłości. III Plenum przyjęło rezygnację Qin Ganga, byłego ministra spraw zagranicznych, ze składu KC oraz postanowiło wykluczyć z Partii Li Shangfu, byłego ministra obrony oraz Li Yuchao i Sun Jinminga, 2 generałów chińskich wojsk rakietowych oskarżonych o korupcję. Po merytorycznym uzasadnieniu i wyjaśnieniu przez Xi Jinpinga projektu końcowego dokumentu, przyjęto go w postaci „Uchwały (określanej również jako: Rezolucja czy też Decyzja) ws. kompleksowego pogłębiania reform celem dalszego przeprowadzania modernizacji Chin”. Takie było nie tylko główne zawołanie ideologiczne, ale również kluczowe dokonanie praktyczne III Plenum. Jego uczestnicy ocenili pozytywnie działalność Biura Politycznego KC w okresie od II Plenum (26.-28.03.2023.) i wyeksponowali 16 najważniejszych dziedzin, w których osiągnięto wyniki zasługujące na szczególne uznanie.
Są to, m.in.: skrupulatne realizowanie uchwał XX Zjazdu oraz I i II posiedzenia plenarnego KC; stosowanie zasad nowej filozofii rozwoju o wysokiej jakości i to we wszystkich dziedzinach; przestrzeganie norm zapewnienia jednocześnie postępu i bezpieczeństwa; uwzględnianie w pełni zarówno imperatywów wewnętrznych jak i międzynarodowych; pogłębianie powszechnych reform, doskonalenie ludowej demokracji socjalistycznej i państwa prawa; zapewnienie dobrobytu wszystkim obywatelom i jednocześnie ochrony środowiska naturalnego; umacnianie bezpieczeństwa oraz obronności kraju; doskonalenie poczynań dotyczących Hongkongu, Makao i Tajwanu; rozwijanie przez wielkie mocarstwo dyplomacji o specyfice chińskiej oraz przestrzeganie całkowicie i zdecydowanie samorządności partyjnej. III Plenum podkreśliło, iż dzięki tym dokonaniom zapewniono odrodzenie i wzrost gospodarczy oraz podjęto zdecydowane kroki na drodze prowadzącej do budowania chińskiego państwa socjalistycznego nowoczesnego pod każdym względem. Jak nakazuje metodologia i praktyka KPCh, również III Plenum KC było precyzyjnie przygotowane a priori pod względem partyjnym, społecznym, naukowym, merytorycznym, organizacyjnym i programowym. Z upoważnienia KC KPCh, Wydział KC ds. Działalności Frontu Jedności Narodu zwrócił się do polityków, do fachowców i do osobistości bezpartyjnych o opinie dotyczące tematyki omawianej na III Plenum.
Wiodąca rola Przywódcy :
Dnia 20.05.2024 odbyło się, pod przewodem Xi Jinpinga, specjalistyczne sympozjum celem zapoznania się z poglądami ww. osobistości i obywateli nt. projektu wymienionej Uchwały końcowej III Plenum oraz zamiarów KPCh w zakresie programu kompleksowego pogłębiania reform, zapewnienia solidnych bodźców oraz gwarancji instytucjonalnych w dążeniu do realizacji zadań dotyczących II celu stulecia (utworzenia ChRL), czyli przekształcenia Chin w wielkie mocarstwo socjalistyczne bardzo nowoczesne pod każdym względem. W sympozjum uczestniczyło, obok Xi Jinpinga, jeszcze trzech członków Stałego Komitetu Biura Politycznego KC KPCh: Wang Hu Ning, Cai Ci i Ding Xuexiang oraz wielu kierowników Wydziałów KC, dyrektorów Departamentów w Radzie Państwa ChRL (tzn.w rządzie), osobistości bezpartyjnych i przywódców innych ugrupowań polityczno-społecznych, którzy zabrali głos w dyskusji. A mianowicie: Zheng Jianbang (Komitet Rewolucyjny Kuomintangu Chińskiego), Ding Zhongli (Chińska Liga Demokratyczna), Hao Mingjin (Chińskie Stowarzyszenie Krajowe na rzecz Budowy Demokratycznej), Cai Dafeng (Chińskie Stowarzyszenie na rzecz Promowania Demokracji), He Wei (Demokratyczna Partia Chińskich Robotników i Chłopów), Jiang Zuojun (Chińska Partia Zhi Gong = Partia Obrony Interesów Społecznych), Wu Weihua (Organizacja Jiusan = Stowarzyszenie Naukowe utworzone na cześć dnia 03.09.1945. czyli daty zakończenia II wojny światowej na Dalekim Wschodzie), Su Hui (wym. Huei) Tajwańska Liga Samorządu Demokratycznego), Gao Yunlong (ACFIC = Ogólnochińska Federacja Przemysłu i Handlu) oraz Piao Shilong (przedstawiciel osobistości niezrzeszonych). Wszyscy ww. mówcy przedstawili wiele interesujących propozycji rozwiązań i wyrazili poparcie dla projektu Uchwały III Plenum.
Na zakończenie obrad sympozjum głos zabrał Przewodniczący Xi Jinping, który przedstawił uzasadnienie z ramienia KC KPCh dotyczące kompleksowego pogłębiania reform oraz modernizacji o specyfice chińskiej, a także ukazał tryb pracy omawianego III Plenum nad jego dokumentem końcowym. Zdaniem Przewodniczącego Xi Jinpinga, ów tryb postępowania jest całkowicie zgodny z najlepszymi tradycjami („fine traditions”) i z procedurą stosowaną przez KC KPCh celem umacniania demokracji oraz czerpania z wiedzy i z mądrości obywateli..W odpowiedzi na apel władz partyjnych otrzymano mnóstwo („a lot”) propozycji i sugestii do rozważenia dotyczących m.in. roli osobistości bezpartyjnych w zamierzonych strategicznych poczynaniach KPCh oraz udziału przedstawicieli innych partii i stowarzyszeń w pracach nad analogicznymi dokumentami, a także w chińskim życiu polityczno-społecznym w ogólności. Przewodniczący Xi podziękował za ich wkład merytoryczny oraz zapewnił, że zgłoszone propozycje i sugestie zostaną rozpatrzone z całą powagą oraz zaaprobowane. (Nota bene: podaję dość szczegółowo ww. metody proceduralne, które są często stosowane w praktyce KPCh i raczej rzadko spotykane w działalności innych partii politycznych świata szczególnie uzurpujących sobie prawo do monopolu na mądrość na władzę i na wiedzę, co nierzadko prowadzi do autorytaryzmu, do dyktatury oraz, w konsekwencji, do poważnych i do niewybaczalnych błędów polityczno-strategicznych, społeczno-gospodarczych i in. – s.sz.).
Przewodniczący Xi zaznaczył, że KPCh i ChRL znajdują się obecnie w obliczu i wobec konieczności odpowiedniego i skutecznego rozwiązania kluczowego problemu całościowego pogłębiania reform, co wymaga właściwego podejścia do tego zadania i do sprostania oczekiwaniom społecznym. To, z kolei, stawia na porządku dziennym potrzebę usunięcia „wąskich gardeł” oraz zagrożeń i przeszkód utrudniających rozwój o wysokiej jakości oraz rozwiązywanie problemów w duchu uczciwości, sprawiedliwości i dla zwiększania dobrobytu społecznego, bo tylko w ten sposób reformy będą odpowiednio ukierunkowane, pożyteczne i efektywne. Należy przy tym brać pod uwagę dogłębne przyczyny i przeszkody („deep-rooted barriers”) w odniesieniu do istniejących trudności, szczególnie w gospodarce, jak też ich zewnętrzne symptomy – z naciskiem na te pierwsze. W przeprowadzaniu kompleksowych reform niezbędne jest także budowanie solidniejszego konsensusu społecznego, entuzjazmu, inicjatywności i kreatywności obywateli Chin oraz ich świadomości odnośnie do istniejących problemów, potrzeb i trudności wymagających kompleksowych rozwiązań, reform i poprawy. Nadrzędnym wymaganiem jest przy tym umacnianie demokracji ludowej, czerpanie z mądrości obywateli i przeprowadzanie reform w oparciu o przesłanki naukowe, analityczne oraz o całościowe (kompleksowe) podchodzenie do podejmowanych spraw i rozwiązań.
Wytyczne merytoryczno-metodologiczne :
Przewodniczący Xi zalecił, aby – w pierwszym rzędzie i nade wszystko – zajmować się najpilniejszymi problemami oraz sprawnie koordynować własne plany i poczynania ze wszystkimi zainteresowanymi podmiotami, eliminować zbędne formalności i „nietrafione” (niepotrzebne) przedsięwzięcia, nie marnować pieniędzy oraz owoców pracy ludzkiej.„Nader ważnym zadaniem jest przestrzeganie kluczowego wymagania ws. realizowania zasady osiągania postępu w działaniach z jednoczesnym zapewnieniem stabilności (stabilizacji) w kraju. Należy zawsze stosować zasadę dotyczącą wprowadzania nowych systemów przed usunięciem starych systemów („always establishing new systems before abolishing old ones”). Można chyba zinterpretować to zalecenie w ten sposób, że najpierw należy ustanawiać nowe systemy a dopiero potem likwidować stare? (Nota bene: szczerze mówiąc, traktuję ww. zdecydowane, jednoznaczne i syntetyczne wypowiedzi oraz zalecenia Przewodniczącego Xi na III Plenum jako ogólną nadrzędną merytoryczną oraz równocześnie wręcz polityczno-filozoficzną kwintesencję, czy też sedno obrad tego Plenum oraz nowatorskiego programu kompleksowych reform we wszystkich dziedzinach rozwoju i bezprecedensowej modernizacji Chin – s.sz.).
Decyzja o zwołaniu III Plenum została podjęta w listopadzie 2023 r. Niezwłocznie potem utworzony został komitet redakcyjny, pod przewodem Xi Jinpinga, celem opracowania projektu Uchwały końcowej (zwanej też Rezolucją czy Decyzją). Przewodniczący Xi Jinping oczekiwał, że dokument ten odegra rolę drogowskazu („guiding role”) na nowej drodze wiodącej do modernizacji, innowacji i doskonalenia systemu oraz rozwoju chińskiego. Komitet redakcyjny rozpoczął swe prace dnia 8 grudnia 2023 r. Zwrócono się o propozycje, o sugestie oraz o opinie do szerokiego i reprezentatywnego grona fachowców, osobistości i in. Łącznie nadesłano 1911 propozycji, dzięki czemu opracowano pierwszy projekt Uchwały już do dnia 20.05.2024. Uwzględniono w nim 221 zgłoszonych poprawek. Ze swej strony, Stały Komitet Biura Politycznego KC dodał jeszcze 25 poprawek i uzupełnień. Dnia 18.07.2024., już na samym III Plenum, wprowadzono jeszcze 2 poprawki, po czym projekt Uchwały został zaaprobowany i poddany pod obrady III Plenum.
Na I posiedzeniu III Plenum Przewodniczący Xi Jinping wygłosił przemówienie interpretacyjno-wyjaśniające na temat projektu Uchwały. A oto główne i najważniejsze treści tego przemówienia: po pierwsze, istnieje potrzeba pozyskiwania poparcia i mobilizowania sił Partii celem pomyślnej realizacji jej kluczowych zadań związanych ze strategią Nowej Drogi i Nowej Ery oraz II programu stulecia. Właśnie wykonanie tych zadań wymaga nowych reform wewnętrznych oraz nowej polityki zagranicznej („opening-up”); po drugie, niezbędne jest rozwijanie i ulepszanie socjalizmu o specyfice chińskiej, unowocześnianie systemu (ustroju) istniejącego w ChRL oraz zdolności Partii do sprawowania rządów. Owo unowocześnianie należy traktować jako proces dynamiczny i ciągły, co będzie stymulować (ułatwiać) efektywne sprawowanie rządów; po trzecie, nieprzerwany rozwój o wysokiej jakości umożliwi lepsze przezwyciężanie głównych sprzeczności występujących jeszcze w Państwie Środka, takich jak niezrównoważony rozwój (np. pomiędzy prowincjami, regionami, miastem a wsią i in.). W tym celu trzeba ulepszać system rynkowy oraz powiązania państwa z tym systemem.
A oto więcej informacji na temat istniejących jeszcze sprzeczności i dysproporcji: krajowy potencjał innowacyjny jest nadal niewystarczający i niewspółmierny w porównaniu do istniejących potrzeb wynikających z rozwoju o wysokiej jakości. Np. ogromne zasoby przemysłowe Państwa Środka nie są jeszcze odpowiednio solidne, silne i unowocześnione („sophisticated”), zaś sytuacja w rolnictwie też wymaga ulepszenia. Podmioty chińskie nadal za mocno polegają na nowoczesnych technologiach „kontrolowanych przez innych” („controlled by others”). Należy więc usuwać zdecydowanie ww. istniejące dysproporcje rozwojowe i dochodowe, w szczególności pomiędzy miastem a wsią, między niektórymi prowincjami, regionami czy grupami pracowniczymi. W dalszym ciągu występują zbyt słabe powiązania na linii między poprawianiem dobrobytu obywateli a ochroną środowiska naturalnego człowieka. I wreszcie, po czwarte, należy szybko, sprawnie i zdecydowanie przeciwstawiać się istniejącym głównym zagrożeniom („major risks”), zapewniać stały zrównoważony rozwój w interesie partii, społeczeństwa i państwa, rozwiązywać istniejące problemy oraz zagrożenia występujące w skali światowej itp. Przecież, niespodziewane zagrożenia w rodzaju, obrazowo rzecz ujmując, „czarnego łabędzia” czy „szarego nosorożca” („black swan” or „grey rhino”) mogą się zdarzać w każdym momencie, w związku z czym należy je odpowiednio przewidywać, uprzedzać i likwidować.
Proces kompleksowej socjalistycznej modernizacji Chin powinien zostać zaawansowany w terminie do 2029 r. (80-ta rocznica utworzenia ChRL) i ukończony do 2035 r. Przewodniczący Xi określił następująco pozostałe kardynalne cele i zadania makro wynikające z Uchwały III Plenum i z reform podejmowanych w ślad za tym: – uznanie wiodącej roli gospodarki w przekształceniach strukturalnych; – intensyfikacja poparcia dla reform ze strony poszczególnych instytucji oraz usprawnienie funkcjonowania mechanizmów na rzecz upowszechniania innowacji; – urzeczywistnianie podejmowanych reform w sposób kompleksowy;- odpowiednie wyrównanie (zrównoważenie) wymagań wynikających z rozwoju i z konieczności zapewnienia bezpieczeństwa; a także – umacnianie kierowniczej roli Partii w procesie kompleksowego reformowania i unowocześniania Chin.
Uchwała końcowa :
Została ona przyjęta dnia 18.07.2024. i – jak wspomniałem powyżej – zatytułowano ją następująco: „Uchwała Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Chin w sprawie kompleksowego pogłębiania reform celem dalszego przeprowadzania modernizacji Chin”. Istnieje bardzo ścisła korelacja między unikalnym i kompleksowym charakterem programowym omawianej Uchwały a równie unikalnymi i również kompleksowymi ponad 300 (!) przedsięwzięciami modernizacyjnymi, które przewidziane są w niej do praktycznej realizacji. Uchwała jest perfekcyjnie dostosowana do realiów występujących w Chinach i na świecie oraz w polityce wewnętrznej i zagranicznej KPCh i ChRL. Ma ona przez to wszelkie szanse powodzenia realizacyjnego w sferze doskonalenia rozwoju socjalistycznego, usuwania słabości i błędów oraz budowania wielkości mocarstwa chińskiego pod każdym względem. Nieodparcie przychodzi mi na myśl przeświadczenie, że Chiny Ludowe, zajmujące obecnie drugie miejsce w świecie pośród innych wielkich mocarstw, wysuną się najprawdopodobniej i relatywnie niedługo na miejsce pierwsze właśnie dzięki pomyślnej realizacji praktycznej postanowień programowych analizowanej Uchwały. Stawka w tej mierze jest więc maksymalna i warto postarać się o nią!
Uchwała jest dokumentem dość obszernym (50 stron tekstu w wersji angielskiej) i znakomicie usystematyzowanym. Jej struktura składa się z 15 części monotematycznych, a każda z tych części zawiera po kilka rozdziałów znacznie bardziej uszczegółowionych. Celem potwierdzenia rzeczonej powyżej kompleksowości dokumentu oraz jego kardynalnych założeń programowych warto zaprezentować, choć w ujęciu syntetycznym, spis treści Uchwały. Oto on: część I – „Wielkie znaczenie i główne wymagania” (zawiera 4 rozdziały); część II -„Budowanie socjalistycznej gospodarki rynkowej o wysokim standardzie” (3 rozdziały); część III – „Promowanie rozwoju gospodarczego o wysokiej jakości” (5 rozdziałów); część IV – „Wspieranie powszechnych innowacji” (3 rozdziały); część V – „Ulepszanie zarządzania makroekonomicznego” (4 rozdziały);
część VI – „Promowanie zintegrowanego rozwoju miast i wsi” (4 rozdziały); część VII – „Prowadzenie polityki otwarcia na świat o wysokim standardzie” (5 rozdziałów); część VIII – „Stymulowanie całościowego procesu umacniania demokracji ludowej” (4 rozdziały); część IX – „Umacnianie socjalistycznego państwa prawa o specyfice chińskiej” (5 rozdziałów); część X – „Pogłębianie reform w dziedzinie kultury” (4 rozdziały); część XI -„Zapewnienie i zwiększanie dobrobytu obywateli” (5 rozdziałów); część XII – „Pogłębianie reform w zakresie ochrony środowiska naturalnego” (3 rozdziały); część XIII – „Modernizowanie systemu i potencjału bezpieczeństwa narodowego Chin” (4 rozdziały); część XIV -„Pogłębianie reform w dziedzinie obrony narodowej i w siłach zbrojnych” (3 rozdziały); oraz część XV – „Doskonalenie kierowniczej roli Partii (4 rozdziały). Nietrudno zauważyć, że tytuły poszczególnych części (a także rozdziałów) są wystarczająco wymowne i mówią same za siebie. Natomiast powszechne zapoznanie się wszystkich zainteresowanych z ocenami merytorycznymi i z treściami programowymi Uchwały umożliwi rzetelne zrozumienie faktycznego meritum, terminarza, zasięgu oraz głębi przemian modernizacyjnych dokonujących się obecnie w Chinach w ich Nowej Erze i na Nowej Drodze rozwoju. Kto tego nie wie, ten nie jest w stanie zrozumieć poprawnie twórczych, wręcz rewolucyjnych, ale pokojowych udoskonaleń jakościowych urzeczywistnianych teraz i w przyszłości w ChRL!
W załączniku podaję pełny tekst Uchwały (w wersji angielskiej) i zalecam wnikliwe zapoznanie się z nim; jednocześnie w duchu zachęty i ułatwienia lektury oraz w uzasadnionych przypadkach prezentuję Państwu, obok polskich, również anglojęzyczne odpowiedniki najważniejszych sformułowań Uchwały figurujących w jej internetowej English version. Dlatego też w tej części opracowania omówię poniżej jedynie wybrane i najważniejsze fragmenty Uchwały odnoszące się do priorytetowych aspektów makro socjalizmu o specyfice chińskiej; a mianowicie: 1. udoskonalenia systemowe. Chodzi, naturalnie, o radykalne usprawnienie i o kompleksowe unowocześnienie systemu (ustroju), który już od dawna zdaje pomyślnie egzamin w rozwoju Chin Ludowych; ale który wymaga uaktualnienia, efektywnego wykorzystania jego potencjału, rychłego przeprowadzenia kompleksowej modernizacji oraz lepszego i adekwatnego dostosowania do współczesnych realiów wewnętrznych w Chinach, jak również do niebywałych złożoności oraz komplikacji międzynarodowych. Słowem, Uchwała zakłada bezprecedensową i całościową (holistyczną) modernizację oraz zwiększenie efektywności systemu socjalizmu chińskiego – dla dobra ChRL, a także całego świata. Jego historia gospodarcza nie zna innego analogicznego precedensu oraz podobnego przykładu makro tego rodzaju.
III Plenum odwołało się ponownie i jednoznacznie do poszanowania i do przestrzegania norm zawartych w teorii marksizmu-leninizmu oraz w dziełach najwyższych przywódców chińskich z pięciu pokoleń – od Mao Zedonga do Xi Jinpinga. W Uchwale zawarto też zapewnienie, że KPCh i ChRL będą nadal doskonalić i rozwijać system socjalizmu o specyfice chińskiej w Nowej Erze i na Nowej Drodze, a także umacniać i modernizować potencjał Partii w zakresie rządzenia Chinami oraz jej kierowniczą (przywódczą) rolę w państwie chińskim. Duży nacisk został położony w postanowieniach omawianego dokumentu na usprawnianie całościowego procesu demokracji ludowej („whole-process people’s democracy”) ze szczególnym odniesieniem do tzw. dołowych warstw i ogniw społecznych. Jest to specyficznie chińska tzw. demokracja konsultatywna czy pionowa, w której np. słuszne postulaty i propozycje obywateli kierowane są „z dołu do góry, a pozytywne decyzje władz z góry na dół”. Polityka i działalność Partii służy Narodowi („people-centered approach”) oraz nosi jednoznacznie pokojowy charakter. III Plenum uwypukliło też konieczność umacniania rządów państwa prawa w przekonaniu, że tak poważne reformy i modernizacja powinny bazować na solidnych podstawach prawnych („solid legal basis”). W związku z tym przeprowadzone zostaną głębokie reformy również w systemie wymiaru sprawiedliwości, a także w organach władzy państwowej różnych szczebli. Plenum sformułowało twierdzenie, że solidne państwo prawa stanowi gwarancję powodzenia w dziele modernizacji o specyfice chińskiej.
2. Problematyka ekonomiczna: jak było do przewidzenia, sprawy gospodarcze Chin i świata znalazły poczesne miejsce w obradach plenarnych i w Uchwale końcowej. Konkretne zadania programowe w niej określone zawierają ogromny, wręcz gigantyczny i bezprecedensowy ciężar gatunkowy, a ich realizacja mieć będzie fundamentalne znaczenie dla osiągnięcia ww. długofalowych celów strategicznych wytyczonych przez KPCh. Najwyraźniej, cały ten proces kompleksowej modernizacji gospodarki odbywać się będzie metodycznie, racjonalnie i systemowo, z pełnym uwzględnieniem wymagań rozwoju oraz zapewnienia bezpieczeństwa, a nie na zasadach improwizacji czy „radosnej twórczości”. Mottem nadrzędnym przyświecającym urzeczywistnianiu owych zadań jest zapewnienie rozwoju gospodarczego o wysokiej jakości oraz konieczność właściwego określenia powiązań pomiędzy gospodarką a społeczeństwem oraz między państwem a rynkiem. Ustanowienie nowoczesnej socjalistycznej gospodarki rynkowej stanowi, zdaniem III Plenum KC, najlepszą gwarancję powodzenia w procesie kompleksowej modernizacji Chin.
Tworzony jest jednorodny rynek krajowy, także w branży elektrycznej, („unified national market”), który zostanie uwolniony od dotychczasowych restrykcji i ograniczeń; z jednoczesnym umacnianiem sektora państwowego (szczególnie w energetyce, w transporcie, w gospodarce wodnej oraz w przedsiębiorstwach użyteczności publicznej). Utworzony zostanie całościowy krajowy system popytu wewnętrznego. Towarzyszyć temu będzie doskonalenie i rozwijanie na zupełnie równych prawach sektora niepaństwowego („non-public sector”). Zamierzone jest reformowanie polityki cen, także w odniesieniu do gospodarstw domowych, szczególnie jeśli chodzi o opłaty za: wodę, energię, transport, produkty ropopochodne, gaz ziemny i in. Zapewniona zostanie pełna ochrona praw autorskich z jednoczesnym przeprowadzeniem niezbędnych reform w zakresie rejestrowania początkujących przedsiębiorstw („start-ups”) proklamowania upadłości itp.
W Uchwale często występuje słowo: „nowy” czy „nowa”, jak np.: nowa filozofia rozwoju, nowe siły wytwórcze, nowe branże, nowe modele przedsiębiorczości, nowe lokomotywy wzrostu gospodarczego, nowa urbanizacja, nowe technologie, innowacyjna strategia rozwojowa; a także używane są nieprzypadkowo słowa: „wysoki” czy „wysoka”, jak np.: wysoka wydajność, wysoka jakość, wysoki poziom i in. Szczególny nacisk zostanie położony na rozwijanie branż strategicznych z przyszłych generacji, jak np.: technologie informatyczne, sztuczna inteligencja, przemysł lotniczy i kosmiczny, nowe rodzaje energii i materiałów, biomedycyna, technologie kwantowe itp. Jednocześnie ulegnie intensyfikacji proces unowocześniania tradycyjnych branż przemysłowych i gospodarczych – w ogólności. Łącznie nastąpi pełne zintegrowanie gospodarki realnej z gospodarką cyfrową. Kompleksowe reformy przeprowadzone zostaną również w sektorze usług, w systemie finansowania reform oraz ubezpieczeń i łańcuchów dostaw, w podejmowaniu działalności gospodarczej, a także w zakresie modernizacji infrastruktury, szczególnie kolei żelaznych, lotnictwa i płatnych autostrad oraz w sprawniejszym koordynowaniu współpracy pomiędzy zainteresowanymi podmiotami.
W analizowanej Uchwale wyeksponowano jednoznacznie konieczność doskonalenia zarządzania makroekonomicznego oraz ważną rolę ludzi nauki i techniki, szczególnie inżynierów oraz promowania „młodych talentów” w procesie kompleksowej modernizacji wszystkiego. Przeprowadzone zostaną skoordynowane reformy w sferze finansów, w polityce fiskalnej i podatkowej. Utworzony zostanie krajowy system planowania strategicznego oraz mechanizm ds. koordynowania polityki ekonomicznej. Niezbędne reformy zostaną też przeprowadzone w sferze finansów, w bankowości centralnej oraz w polityce pieniężnej, fiskalnej i podatkowej. Zapowiedziano uchwalenie przez Parlament specjalnej ustawy finansowej („financial law”). Istnieje pilna konieczność wypracowania i wdrożenia strategii rozwoju gospodarczego w poszczególnych regionach Chin, np. w prowincjach zachodnich i północno-wschodnich oraz w specjalnych strefach ekonomicznych, jak np.: Pekin-Tianjin-Hebei, Delta rzeki Jangcy, strefa Wielkiej Zatoki (Kwantung-Hongkog-Makao), dolina Żółtej rzeki, strefy ekonomiczne Xiong’an oraz Chengdu-Chongqing i in. Niezbędne jest utworzenie systemu zintegrowanego rozwoju miast i wsi, z jednoczesnym zapewnieniem nowoczesnej urbanizacji („miasta są wznoszone przez ludzi i dla ludzi”) oraz modernizacji wsi i rolnictwa w ramach programów ich odrodzenia („ rural revitalization”).
3. Sprawy społeczne: III Plenum znów potwierdziło z całą mocą, że – w rozumieniu Partii – rozwój gospodarczy i kompleksowa modernizacja kraju nie jest przysłowiową „sztuką dla sztuki”, lecz że ich owoce mają sprawiedliwie służyć obywatelom nie tylko Chin, lecz – w wielu przypadkach – również innych krajów. Takie podejście (czyli ww. „people-centered approach”) legło właśnie u podstaw sławetnej koncepcji chińskiej ws. budowania wspólnej (lepszej) przyszłości dla wszystkich mieszkańców Ziemi oraz zlikwidowania rok temu skrajnego ubóstwa w ChRL. Dobrobyt obywateli jest i pozostanie głównym dokonaniem modernizacji, a humanizm stanowi niezmiennie bardzo ważną cechę socjalizmu o specyfice chińskiej. Kluczowym hasłem i zadaniem ustanowionym na III Plenum jest również nieustanne dążenie do zapewnienia i do zwiększania dobrobytu obywatelom („improving the people’s quality of life” lub „people’s wellbeing”). Widać to na każdym kroku jako dobitną ilustrację ogromnego postępu, który dokonał się w społeczeństwie – poczynając od bezpośrednio powojennych „siermiężnych” i zbiedniałych Chin, (które oglądałem wówczas na własne oczy!) do obecnych coraz nowocześniejszych i coraz zasobniejszych, które podziwiam współcześnie. Zostanie ułatwiony dostęp obywateli do dóbr kultury i sztuki, do oświaty i nauki oraz do sportu i turystyki. Wszystkie te ww. dziedziny też będą gruntownie reformowane, modernizowane i dofinansowywane. Należy pamiętać przy tym, że ów postęp społeczny dotyczy prawie 1,5 miliarda dumnych i pracowitych ludzi
III Plenum uwypukliło również potrzebę dalszego umacniania ww. całościowej demokracji ludowej („developing whole-process people’s democracy”), która stanowi integralną część modernizacji o specyfice chińskiej. Zasada, iż „naród (społeczeństwo) jest rzeczywistym gospodarzem kraju powinna przejawiać się w konkretny i w widoczny sposób we wszystkich aspektach życia politycznego i społecznego w Chinach” – tak stwierdzono w Uchwale. W związku z tym postanowiono, m.in., udoskonalić funkcjonowanie terenowych organów władzy państwowej – m.in. odpowiedników polskich sejmików. Należy też efektywniej czerpać z mądrości obywatelskiej oraz lepiej wykorzystywać potencjał twórczy takich organizacji społecznych i pozarządowych, jak: związki zawodowe, organizacje młodzieżowe, kobiece oraz inne, których misją i powołaniem jest także służenie narodowi. W Uchwale zawarto również postulat usprawnienia i unowocześnienia trybu i jakości funkcjonowania szerokiego Frontu Jedności Narodu oraz ww. mechanizmu demokracji konsultatywnej, szczególnie na szczeblach terenowych i tzw. dołowych, a także modernizacji drugiej (niższej) Izby Parlamentu ChRL, czyli ChLPKK = Chińskiej Ludowej Politycznej Konferencji Konsultatywnej (Doradczej).
W Uchwale zawarto wiele istotnych postanowień, zamiarów i propozycji dotyczących modernizacji kluczowych dziedzin życia i rozwoju społecznego, a mianowicie: – udoskonalenie systemu dystrybucji oraz redystrybucji dochodów; – kontynuowanie polityki pełnego zatrudnienia („employment first policy”); zlikwidowanie bezrobocia strukturalnego; – usprawnienie systemu ubezpieczeń społecznych, szczególnie dla seniorów oraz w sferze opieki zdrowotnej w ogólności; – utworzenie funduszów ubezpieczeń społecznych; – objęcie systemem świadczeń emerytalnych rolników i wieśniaków oraz niepracujących mieszkańców miast i obywateli doraźnie zatrudnianych; – uruchomienie programu ubezpieczeń z okazji starości i urodzin dziecka; – usunięcie wszelkich barier w sferze ubezpieczeń społecznych; – generalne zreformowanie systemów służby zdrowia i opieki zdrowotnej; – realizowanie strategii „zdrowie przede wszystkim” („health-first strategy”); – korzystanie ze zdobyczy nowoczesnej medycyny krajowej i zagranicznej a także tradycyjnej medycyny chińskiej; – poprawienie systemu opieki lekarskiej i służby zdrowia na obszarach wiejskich; – zreformowanie systemu istniejącego w sferze nieruchomości mieszkaniowych z jednoczesną decentralizacją podejmowania decyzji w tej branży oraz z całościowym uregulowaniem sytuacji na rynku nieruchomości itp. Nietrudno zauważyć, że wymienione przykładowo radykalne reformy w ww. dziedzinach obchodzą do żywego wszystkich obywateli.
4. Ochrona środowiska: III Plenum potwierdziło, że Chiny zmierzają coraz bardziej zdecydowanie i konsekwentnie ku zielonej gospodarce oraz, ogólnie, ku zielonemu rozwojowi oraz osiągają niemałe sukcesy w tych wysiłkach. Ma to dla nich niezwykle ważne znaczenie, gdyż w minionych dziesięcioleciach ekstensywnego i żywiołowego rozwoju stopień zanieczyszczenia tamtejszego powietrza, wód, gleby i całego środowiska naturalnego – w ogólności był raczej wysoki w porównaniu do reszty świata. Wtedy to karczowano lasy celem pozyskania opału dla prymitywnych dymarek wiejskich, w których… wytapiano żeliwo (surówkę). Teraz to się zmieniło na lepsze w sposób radykalny. Chiny będą chyba jedynym, albo jednym z nielicznych państw, które wykona zadania wynikające z ONZ-owskiej tzw. Agendy 30 ws. zrównoważonego rozwoju, w którym ochrona środowiska naturalnego człowieka jest jednym spośród najważniejszych składników. (Proszę mi pozwolić teraz na pewną refleksję i wspomnienie osobiste. Otóż, pracując w Ambasadzie RP w Pekinie w okresie „przebudzenia ekologicznego” byłem zapraszany przez Przyjaciół chińskich do wspólnego z nimi sadzenia drzewek na terenach pod pekińskich. Często wracam z rozrzewnieniem do tych wspomnień, tym bardziej, że kojarzą mi się one również z mym czynnym udziałem (ż łopatą w rękach) w zakładaniu Ogrodu Botanicznego PAN w podwarszawskim Powsinie).
Obecnym gruntownym transformacjom ekologicznym w Chinach towarzyszy zawołanie, powtarzane na III Plenum, iż „modernizacja chińska bazuje na zapewnieniu harmonii człowieka i przyrody”. W tym celu będzie doskonalony tamtejszy system ochrony środowiska naturalnego człowieka z uwzględnieniem poważnego ograniczenia emisji gazów cieplarnianych (przemysłowych), szczególnie pochodzenia węglowego, do atmosfery ziemskiej, zmniejszenia zanieczyszczenia powietrza, wód i gleby, zapewnienia „zielonego rozwoju” połączonego ze stymulowaniem wzrostu gospodarczego oraz z aktywnym reagowaniem na zmiany klimatyczne („climate change:”). W tym duchu Uchwała III Plenum zapowiada, m.in., zakładanie regionalnych systemów ekologicznych, możliwość cedowania na inne podmioty tytułów własności dotyczących niektórych państwowych zasobów naturalnych oraz podejmowanie troskliwych starań celem zachowania i ochrony krajowych walorów przyrodniczych. Kluczowym zadaniem jest także podniesienie poziomu narodowego bezpieczeństwa ekologicznego.
Opracowany zostanie kodeks ochrony środowiska oraz nowe przepisy dotyczące zarządzania nim. Przy tym szczególny nacisk położony zostanie na skuteczne kontrolowanie źródeł zanieczyszczania (skażenia) środowiska naturalnego, na udoskonalenie mechanizmów utylizacji substancji zanieczyszczających, szczególnie nowych. Udoskonalony zostanie system nadzoru specjalistycznego i wymiany informacji w sprawach ekologicznych oraz dbałości o czystość wody w rzekach „od ich źródeł do ujścia”. Powstanie kompleksowy i nowatorski system zarządzania ekologią gór, wód, lasów, gruntów rolnych, pastwisk oraz ekosystemów stepowych i pustynnych. Do tych poczynań dostosowane zostaną mechanizmy, źródła i środki finansowania ochrony środowiska naturalnego. Wprowadzone też zostaną powszechnie obowiązujące limity zużycia wody i jego opodatkowanie.
Nadto, utworzony będzie nowoczesny i kompleksowy system ochrony różnorodności przyrodniczej („biodiversity”) oraz zasobów mórz i oceanów z jednoczesnym zreformowaniem siatki opłat za zużywanie zasobów naturalnych i odszkodowań za szkody wyrządzone w środowisku ekologicznym. Zaostrzona zostanie kontrola zużycia zasobów naturalnych. Niezbędne jest również utworzenie nowoczesnego systemu przetwarzania (recyklingu) odpadów i zużytych materiałów, czystego i efektywnego korzystania z paliwa węglowego oraz stosowanie nowych rodzajów i źródeł czystej energii. Powinno to doprowadzić gospodarkę do tzw. neutralności węglowej („carbon neutrality”), czyli do jej względnego uniezależnienia od paliwa węglowego. Wszystkie te i im podobne poczynania ekologiczne doprowadzą Chiny do zielonego rozwoju z niewielkim wykorzystaniem paliwa węglowego oraz do upowszechnienia produkcji „w zamkniętym obiegu”.
5. Modernizacja armii: zagadnienia z tego zakresu zostały, słusznie i logicznie, uplasowane w Uchwale w kontekście spraw dotyczących bezpieczeństwa wewnętrznego. Zostało ono jednoznacznie określone jako „fundament trwałego oraz w pełni zrównoważonego postępu w procesie modernizacji”. Jednym z najistotniejszych elementów owego doskonalenia systemu bezpieczeństwa wewnętrznego (i ciekawostką merytoryczną zarazem) jest postulat III Plenum ws. ulepszenia instytucji oraz instrumentów z tego zakresu w odniesieniu do spraw zagranicznych („foreign related affairs”), co mówi samo za siebie. Wraz z tym, cytowana Uchwała zawiera bardzo istotne postanowienia dotyczące unowocześniania całego systemu obrony narodowej oraz wszystkich sił zbrojnych. Zdecydowanie i jednoznacznie wyeksponowano w tym kontekście „konieczność zapewnienia absolutnej kierowniczej (przewodniej) roli Partii w stosunku do ludowych sił zbrojnych („Party absolute leadership over the people’s armed forces”).Proces modernizacji systemu obronności i sił zbrojnych w szczególności powinien, w zasadzie, zostać zakończony do roku 2027 (kiedy przypada 100-na rocznica ChAL-W = Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej utworzonej w dniu 01.08.1927.). Czyli już w relatywnie niedługiej przyszłości Chiny posiadać będą gruntownie zmodernizowany system obrony narodowej i nowoczesne siły zbrojne wszystkich rodzajów (łącznie z kosmicznymi).
Nie jest tajemnicą wojskową, że poczynania modernizacyjne obejmą, przede wszystkim, następujące podmioty oraz działy merytoryczne: kompetencje i zakres odpowiedzialności Przewodniczącego Centralnej Komisji Wojskowej KC KPCh, czyli J.E. Pana Xi Jinpinga, jako Naczelnika sil zbrojnych; kwestie lojalności politycznej ChAL-W; udoskonalone koordynowanie poczynań w sferze wojskowości pomiędzy instancjami partyjnymi a ministerstwami; utworzenie nowoczesnego systemu informatycznego dla wojska; usprawnienie systemów oraz mechanizmów dowodzenia różnych szczebli; utworzenie sił odstraszania strategicznego („strategic deterence forces”); powołanie do życia sił zbrojnych nowego rodzaju o zmodernizowanym potencjale bojowym; stałe analizowanie stanu gotowości bojowej i jej umacnianie; przeprowadzanie oraz koordynowanie wspólnych operacji z udziałem różnych rodzajów sił zbrojnych; jednoczesne umacnianie tradycyjnych rodzajów sil zbrojnych, w tym policji wojskowej; zreformowanie powiązań i współpracy pomiędzy wojskiem a ludnością cywilną szczególnie w zakresie systemu mobilizacji na rzecz obrony narodowej; zaopatrzenie i wyposażenie wojska w nowoczesny sprzęt i w inne niezbędne materiały; doskonalenie współpracy oraz koordynacji pomiędzy zainteresowanymi instytucjami np. w branży lotniczej, w handlu wojskowym itp.; umacnianie wojsk ochrony pogranicza i wybrzeża morskiego (pomorza).
6. Polityka zagraniczna: na III Plenum wyeksponowano wyraziście swoiste sprzężenie zwrotne pomiędzy polityką wewnętrzną i polityką zagraniczną KPCh i ChRL; takie mianowicie, że polityka wewnętrzna sprzyja realizacji polityki zagranicznej i na odwrót. Nic przeto dziwnego, że nowoczesne reformy chińskie są przeprowadzane równocześnie z uprawianiem innowacyjnej polityki otwarcia na świat szeroki („opening up”), szczególnie w kategoriach gospodarczych, finansowych, handlowych, inwestycyjnych i in., co zostało wyeksponowane w omawianej Uchwale. Dotychczasowe konsekwencje tego skojarzenia są nadzwyczaj owocne i korzystne dla Chin i dla reszty świata. Można oczekiwać, że zapowiedziana gruntowna modernizacja tych obydwu działów polityki, praktyki oraz funkcjonowania Partii i Państwa chińskiego przyniesie jeszcze więcej pożytku dla wszystkich zainteresowanych stron. W historii i we współczesności dyplomacji chińskiej i światowej zapisana została nowa bardzo istotna kategoria i karta w postaci Xiplomacy. Mówi ona sama za siebie oraz symbolizuje niezwykłą i efektywną działalność Pana Przewodniczącego Xi Jinpinga w sferze stosunków międzynarodowych – poczynając od niewielkich państw wyspiarskich Południowego Pacyfiku (Asia-Pacific w terminologii chińskiej) aż do Brazylii, Kuby, USA, Kanady i wielu innych państw półkuli zachodniej oraz, w ogólności, w ramach stosunków pomiędzy Global South-North i Global East &West.
W Uchwale III Plenum podkreślono, że modernizacja o specyfice chińskiej jest modernizacją realizowaną w ramach pokojowego rozwoju. Państwo Środka prowadzi niezależną politykę tego rodzaju również dla dobra całej społeczności ludzkiej i jej wspólnej przyszłości („shared future”). Z myślą o tym, ChRL zgłosiła niedawno 3 Inicjatywy globalne dotyczące rozwoju, bezpieczeństwa i cywilizacji oraz opowiada się za budowaniem wielobiegunowego ładu międzynarodowego, za nową globalizacją gospodarczą, za zreformowaniem systemu własnych i uniwersalnych spraw zagranicznych oraz mechanizmów zarządzania nimi. W tych staraniach, „Chiny będą zdecydowanie bronić swych interesów w zakresie suwerenności, bezpieczeństwa i rozwoju oraz tworzyć korzystne (sprzyjające) otoczenie zewnętrzne dla pogłębiania kompleksowych reform na rzecz modernizacji w stylu chińskim”.
W sferze ekonomicznych aspektów opening up III Plenum uznało za konieczne partyjne wspieranie polityki państwa chińskiego w tej materii oraz dalsze kontynuowanie procesu reformowania również przy pomocy metodologii otwarcia na świat. Szczególną uwagę należy zwrócić przy tym na doskonalenie zasad i norm prawnych dotyczących skutecznej ochrony praw autorskich, na udzielanie i kontrolowanie subsydiów gospodarczych na przestrzeganie przepisów w sprawach ekologicznych, w zakresie ochrony miejsc pracy i zamówień rządowych, sytuacji w sektorze finansowym i i.n., a to celem utworzenia czy zreformowania „środowiska instytucjonalnego” w tych dziedzinach. Powinno to być środowisko ustabilizowane, transparentne i przewidywalne. Chiny powinny również zmierzać do ustanowienia znacznie bardziej efektywnego systemu łączności międzynarodowej oraz, najsamprzód, do urzeczywistnienia postanowień zawartych w swej Globalnej Inicjatywie Cywilizacyjnej, w szczególności dotyczących zwiększenia wymiany społecznej (międzyludzkiej = „people-to-people exchanges”).
Z uwagi na fakt, że polityka opening up jest traktowana jako cecha znamienna modernizacji o specyfice chińskiej, to należy kontynuować tę politykę oraz proces reformowania przy jej pomocy. Trzeba też lepiej wykorzystywać przy tym ogromne rozmiary i takiż potencjał rynku chińskiego zwiększając jednocześnie ten potencjał w celach rozszerzania międzynarodowej współpracy gospodarczej oraz wdrażania nowych rozwiązań instytucjonalnych zmierzających do budowania otwartej gospodarki światowej („open economy”) o znacznie wyższym standardzie. Chiny powinny szerzej otwierać się na świat, szczególnie w stosunku do państw najbiedniejszych oraz zmierzać ku utworzeniu wielostronnego światowego systemu handlowego, którego centrum powinna stanowić WTO (=World Trade Organization) a także ku zakładaniu stref wolnego handlu. Chiny będą przekształcać się stopniowo w silne mocarstwo handlowe integrujące odpowiednio handel wewnętrzny i zagraniczny, rozszerzające obroty swego handlu zagranicznego i cyfrowego, szczególnie na obszarach przybrzeżnych oraz przy- i trans granicznych, zakładające pilotażowe strefy wolnego handlu, posiadające silny potencjał logistyczny, a także rozwijające aktywnie obroty międzynarodowe w zakresie usług. Zwiększona zostanie znacznie ochrona praw i działalności inwestorów chińskich an rynkach zagranicznych oraz inwestorów zagranicznych na rynku chińskim, z jednoczesnym zmniejszeniem tzw. negatywnej listy tychże inwestorów oraz istniejących jeszcze restrykcji i ograniczeń.
Kolejne kroki w ramach rozszerzania ram opening up powinny obejmować, w szczególności, następujące branże: telekomunikacja, Internet, nauka i oświata, kultura, medycyna (ochrona zdrowia) i in. W prowincjach i w regionach chińskich należy ustanawiać lokalne systemy i struktury ds. opening up, pilotażowe strefy wolnego handlu, jak np. na wyspie Hainan (Free Trade Port), w strefie Wielkiej Zatoki obejmującej Prowincję Guandong (Kwantung), Hongkong i Makao, w rejonie Cieśniny Tajwańskiej itp. Również w ramach Inicjatywy Pasa i Szlaku (B&RI = Belt&Road Initiative)) należy rozwijać dynamicznie międzynarodową współpracę gospodarczą o wysokiej jakości (dotyczy to również Polski). Państwo chińskie będzie wspierało wielkie przedsięwzięcia inwestycyjne, ale również pomniejsze, zwłaszcza służące polepszaniu dobrobytu obywateli, kierując się przy tym zasadą, że „małe jest piękne (czyli: „small but beautiful public welfare projects” – jak zapisano w Uchwale).
7. Problematyka partyjna: III Plenum zwróciło się z uroczystym apelem do członków KPCh i do obywateli ChRL o ścisłe zespolenie się wokół KC Partii na czele („at its core”) z Sekretarzem Generalnym KC Xi Jinpingiem. Właśnie taka jedność jest jednym z kardynalnych warunków powodzenia w procesie kompleksowej modernizacji kraju i w realizacji innych programów makro w okresie Nowej Ery i na Nowej Drodze socjalistycznego rozwoju Chin. KPCh liczy obecnie ponad 99,2 mln członków i jest największą partią polityczną na świecie. Ze zrozumiałych względów kwestie dotyczące jej funkcjonowania, planów i programów oraz tzw. budownictwa partyjnego („Party’s building”) znalazły się na priorytetowym miejscu podczas obrad i w Uchwale III Plenum. Oceny i zamiary makro w niej zawarte określone zostały w następujący sposób: niezbędne jest polepszenie potencjału kierowniczej roli Partii i jej zdolności do sprawowania rządów przez dłuższy czas. Chodzi także o wypracowanie i o wdrożenie nowego i ulepszonego trybu sprawowania kierowniczej roli i rządów przez Partię; a także o przeprowadzenie reform instytucjonalnych odnoszących się do niej oraz o wydatne ulepszenie całościowego i rygorystycznego systemu samorządu wewnątrzpartyjnego („Party’s self-governance”).
Ważnym zadaniem jest też umacnianie ogólnej roli kierowniczej oraz autorytetu KC KPCh oraz całościowego przywództwa partii pod każdym względem i w trakcie całego procesu kompleksowego reformowania, aby zmierzał on zawsze we właściwym (prawidłowym) kierunku politycznym.„Kierownicza rola Partii stanowi fundamentalną gwarancję pogłębiania kompleksowych reform zmierzających ku modernizacji Państwa chińskiego”. Trzeba też umacniać czołową i przywódczą pozycję Przewodniczącego Xi Jinpinga oraz doceniać znaczenie Jego dzieł dotyczących doskonalenia socjalizmu o specyfice chińskiej w Nowej Erze. (Nota bene: podkreślam niezwykłą aktywność, determinację i pomysłowość innowacyjno-reformatorską przywódcy chińskiego w całym okresie od XVIII Zjazdu KPCh, co uwidoczniło się mocno także w kontekście omawianego III Plenum. Trudne czasy i trudne decyzje wymagają wielkiego, odważnego i światłego przywódcy, którym Pan Przewodniczący Xi niewątpliwie jest. s.sz.).
W Uchwale zawarte jest, niejako, zobowiązanie skierowane do Partii, jej działaczy i szeregowych członków oraz apel o wykazywanie ufności w odniesieniu do obranej drogi rozwoju, do przyświecającej temu teorii oraz do systemu i do kultury socjalizmu o specyfice chińskiej. Partia będzie również przeprowadzać odpowiednie reformy („self-reforms”) we własnych szeregach i strukturach oraz doskonalić się samodzielnie i nieustannie. Organizacje i instancje partyjne na wszystkich szczeblach ponoszą odpowiedzialność za realizację postanowień i wytycznych KC KPCh. W procesie reformowania i kompleksowej modernizacji Partia będzie kojarzyć następujące elementy (składniki): oczekiwania i pragnienia społeczne, wiedzę i mądrość obywateli, opinie fachowców oraz wnioski wynikające z doświadczeń dołowych ogniw społeczności chińskiej. Wszystko to będzie brane pod uwagę w pracach nad kluczowymi planami reformatorskimi.
Jeśli zaś chodzi o budownictwo partyjne, to reformy ulepszające zostaną uskutecznione także w tej dziedzinie, zwłaszcza w odniesieniu do utworzenia nowego systemu kierowniczego dotyczącego zarówno działaczy, jak też personelu. Zmodernizowany zostanie tryb doboru czołowych działaczy – najlepszych, najmądrzejszych i nieskazitelnych. Odbywać się będą regularnie szkolenia, uaktualniony zostanie regulamin partyjny oraz system nadzoru. Partia wyeliminuje ze swej praktyki zbędne formalności i elementy biurokratyczne oraz wprowadzi przepisy ws. standaryzacji imprez („byle nie za często”) itp. Zapowiedziano zaostrzenie walki, i tak już bardzo zdecydowanej, z przejawami korupcji w szeregach partyjnych oraz ochrony działaczy przed takimi skłonnościami patologicznymi. Wprowadzone zostaną nowe przepisy (ustawy) antykorupcyjne dotyczące postępowania karnego w stosunku do największych dawców łapówek, do promotorów korupcji trans granicznej i in. Partia będzie występować w obronie ludzi, wobec których wysuwane są fałszywe oskarżenia, będzie umacniać partyjne i państwowe organy nadzoru i kontroli – w dążeniu do całkowitego wyeliminowania korupcji i innych zjawisk patologicznych. W konkluzji, jak głosi Uchwała, cała Partia powinna podejmować pragmatyczne, zdecydowane i efektywne kroki celem realizowania decyzji, postanowień i planów KC KPCh ws. kompleksowych reform oraz powinna współpracować zgodnie „od góry do dołu” celem odrodzenia Narodu i Państwa chińskiego.
Uwagi i wnioski końcowe:
Jak zaświadcza faktografia i analiza przedstawiona w niniejszym opracowaniu, III Plenum KC KPCh XX kadencji ma zaiste unikalny i przełomowy charakter w procesie kompleksowych przemian systemowych i modernizacyjnych realizowanych w ChRL w okresie po XVIII Krajowym Zjeździe tej Partii. Są to przemiany dwojakiego rodzaju: ilościowe i jakościowe, krajowe i zagraniczne. Uchwała III Plenum stawia zadania programowe we wszystkich dziedzinach rozwoju Chin i całego świata. Zrealizowanie tych zadań nie będzie sprawą prostą i łatwą, ale nie niemożliwą. Bowiem, z jednej strony, Chiny i świat mają wspólnie do czynienia (i do sprostania) okrutnym konsekwencjom pandemii i przeróżnych kryzysów wywołanych przez neoliberalizm i przez wojujący militaryzm zachodni. Jednak, z drugiej strony, realizacja programu III Plenum i wcześniejszych kluczowych wydarzeń w najnowszej historii KPCh i ChRL będzie o tyle realna i możliwa, że bazować ona będzie na dość solidnych i wytrzymałych fundamentach usadowionych w okresie od XVIII Zjazdu KPCh. Tak więc, obecny i przyszły dom chiński bazujący na solidnych i wytrzymałych fundamentach jest i będzie mocnym, coraz mocniejszym i coraz piękniejszym domem („Beautiful China”) usadowionym w zielonym ogrodzie pełnym pachnących kolorowych kwiatów („Green China”) oraz w atmosferze pokoju, bezpieczeństwa i współpracy („Peaceful China”). Każdy chciałby żyć i mieszkać w takim domu!
Przyznaję otwarcie, że dalsze kibicowanie i pomaganie Chińczykom w przetwarzaniu w czyn i w praktykę epokowych i nad wyraz kompleksowych zadań programowych sformułowanych na III Plenum będzie zajęciem wręcz fascynującym i ciekawym. Świat zachodni, gdyby zmądrzał, powinien pomagać Chinom w realizacji tego programu, również dla własnego zachodniego dobra. Póki co jednak, nad sławetnym Global West wisi nadal zmora irracjonalnej nienawiści i strachu przed supernowoczesnymi Chinami i całym Global East. Ale te zachodnie negatywy powinny stopniowo ustępować gdy tylko tamtejsi opętani decydenci (np. w kwestii tajwańskiej) dojdą do wniosku, że „chiński smok nie jest taki straszny, jak go malują”. Global West powinien też dojść do przekonania, że bez kompleksowo unowocześnionych Chin, sławetny „dziki Zachód” sam nie zdoła uregulować i rozwiązać współczesnych i przyszłych wielkich problemów świata, co Zachodowi zaszkodzi. Nie bez kozery Chiny proponują mu i innym ludziom lepszą wspólną przyszłość („shared future”) dla wszystkich ponad 8 miliardów obywateli planety Ziemia. Dość łatwo można wyobrazić sobie, jak bardzo wzrosłaby efektywność reform i transformacji chińskich bez obstrukcji zachodnich? Ale te muszą się skończyć wcześniej czy później. Życzę więc z serca optymalno-maksymalnego powodzenia w budowie supernowoczesnych socjalistycznych Chin i znacznie lepszego świata!
Załącznik: „Resolution of the Central Committee of the Communist Party of China on Further Deepening Reform Comprehensively to Advance Chinese Modernization”.
