8 grudnia 2024

loader

Autor: Tomasz Miłkowski

Tomasz Miłkowski

Bogusław Schaeffer – niekończąca się opowieść

Z Konradem Jelińskin, „detektantem” dzieł Schaeffera rozmawia Tomasz Miłkowski. Od ponad 10 lat trwa już porządkowanie materiałów archiwalnych przekazanych Fundacji Aurea Porta przez Bogusława Schaeffera. Jaki jest zakres tych „porządków”? Wraz z Krystyną Gierłowską, dyrektorką kreatywną Fundacji, i Judytą Grabowską, moją…

Rok Różewicza (2): Wojciech Siemion – od Staruszka do Bohatera

To Wojciech Siemion sprawił, że Tadeusz Różewicz zasłynął jako twórca monodramów, choć nigdy żadnego monodramu nie napisał. Siemion przygotował aż dziewięć spektakli jednoosobowych wg tekstów Różewicza (w tym dwa telewizyjne), i zapewne był pierwszym twórcą monodramu Różewiczowskiego w Polsce – mam na myśli telewizyjną…

Rok Różewicza: Drut kolczasty bez kolców

Wynalazcą drutu kolczastego bez kolców był niejaki Kowalski, bohater „Pogrzebu po polsku” Tadeusza Różewicza. Kowalski, jak wynika ze spisu osób, sprawował właśnie funkcję dyrektora fabryki kolczastego. Ale poznajemy go na scenie jako domniemanego konsumenta jajka na twardo. Domniemanego, ponieważ jajko utkwiło mu…

…a potem przejeżdża pociąg

To ostatnie zdanie „Trylogii klimatycznej” Thomasa Köcka, młodego austriackiego dramaturga, którego sztuki zdobywają nie tylko niemieckie sceny. Na maj zapowiadana jest premiera pierwszej części „Trylogii”, „raj potop zbłąkana symfonia” w warszawskim Teatrze Studio w reżyserii Grzegorza Jaremko. Autor zadebiutował jako dramaturg zaledwie…

Nieobecni: Skakanki Jerzego Żurka (2)

W swoich dramatach Jerzy Żurek prowadził grę z przeszłością. Przywoływał dawne wydarzenia i ich bohaterów. Jeśli nie rzeczywistych, to dobrze znanych z kart literatury. To jego skakanka z historią. Przywoływał w sposób szczególny – przed tekstem debiutanckiej sztuki „Sto rąk, sto sztyletów” (1978) umieścił uwagę:…

Nieobecni: Skakanki Jerzego Żurka (1)

Kiedy pod koniec lat 70. Jerzy Żurek debiutował dramatem „Sto rąk sto sztyletów”, wszystko wskazywało na to, że objawił się nowy talent dramatyczny. Można się było spodziewać, że jego dramaty zagoszczą w repertuarze polskich scen. Zwłaszcza że niebawem…

Karol Frycz w okładkach

Koniec wieńczy dzieło. Ukazał się piąty tom cyklu poświęconego życiu i dziełu Karola Frycza, prawdziwego giganta polskiego teatru. Tom nosi dyskretną nazwę „Teatralia”. Na pierwszy rzut oka sprawia wrażenie zbioru rozmaitych drobiazgów teatralnych pisanych przez Frycza, a także udzielanych…

Gra w zamykanego

Ta gra dotyczy nie tylko placówek kultury: kin, teatrów, muzeów, filharmonii. Ale właściwie prawie wszystkiego, co żywe i próbuje działać mimo pandemii. Trudno tu wskazywać winnego, choć powtarzające się zarzuty o panujący chaos w decyzjach władz, podejmowanych pod naciskiem chwili i nerwowo, powinny rządzącym dać do myślenia.…

Portrety kobiet

Teatr coraz głębiej portretuje kobiety. Nie tylko sięgając po dawniejsze, sprawdzone utwory, jak „Trzy siostry”, ale dramaty świeżej a nawet najświeższej daty. Do takich udanych zbliżeń portretowych należy „Aleja zasłużonych” Jarosława Mikołajewskiego, tym debiutanckim dramatem zaznaczającego swoje odrębne miejsce w teatrze. To bodaj…

Podróż od kuchni po morzu głupstw

Premiera „M.G.” w stołecznym Teatrze Polskim wpisuje się w forsowną podróż po morzu polskich głupstw, jaką od lat prowadzą w swoim autorskim teatrze Monika Strzępka i Paweł Demirski. Prowadzą ją ku przestrodze i uwadze, aby te głupstwa „nie zabliźniły się błoną podłości”. I choć całkiem inaczej…