2 maja 2024

loader

Autor: Tomasz Miłkowski

Tomasz Miłkowski

Cierpliwy krytyk – Jerzy Niesiobędzki (1934-2021)

Zmarł JERZY NIESIOBĘDZKI (87 lat), wybitny krytyk i eseista, Prezes Honorowy Klubu Krytyki Teatralnej Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polski. Przez wiele lat związany z Toruniem i Bydgoszczą, kierownik literacki teatrów w tych miastach, zastępca redaktora naczelnego bydgoskich „Faktów” był wnikliwym obserwatorem teatru…

Trzy łyki klasyki

W stołecznych teatrach zwrot w stronę klasyki. Pod rząd pojawiły się na afiszach: „Młodzik” w Teatrze Ochoty, „Wiśniowy sad” w Teatrze Polskim i „Wieczór Trzech Króli” Szekspira. Teatry podejmując dialog z klasycznymi autorami nie szukają tym razem prostych aluzji ani nie wyręczają się klasyką, aby…

Festiwal jak pompownia

To był prawdziwy maraton – 10 dni na festiwalu w Kilonii dawało nie tylko przegląd rozmaitych poszukiwań w europejskim teatrze jednego aktora, ale obraz wspomnień, jakie pozostawiły po sobie poprzednie edycje kilońskiego spotkania. Był to też pokaz fascynacji i olśnień, jakie stały się udziałem dyrektorki festiwalu,…

Nasi teatralni giganci w Rosji

Mowa – to oczywiste – o Fredrze i Moniuszce. Twórczość obu klasyków znalazła szeroki oddźwięk w rosyjskim teatrze dramatycznym i muzycznym. Choć wbrew może naszym oczekiwaniom, to nie „Zemsta”, tak wysoko w Polsce ceniona, ale mniej uznawane, choć niepomiernie dowcipne „Damy huzary” podbiły rosyjskie i radzieckie…

Aktor niemożliwy, ale istniejący

Jan Peszek otrzymal niedawno Nagrodę Boya, przyznaną przez Klub Krytyki Teatralnej Stowarzyszenia Dziennikarza Rzeczypospolitej Polski za osiągnięcia w sztuce aktorskiej. Otrzymał ją z uwzględnieniem kreacji w spektaklu Minetti. Portret artysty z czasów starości Thomasa Bernharda w reżyserii Andrzeja Domalika na deskach Teatru Polonia będącej…

Ahoj, rozbitkowie

Te słowa, powtarzane wielokrotnie w spektaklu „Madagaskar” długo jeszcze dźwięczą w pamięci. Bo na maleńkiej scenie Teatru Żydowskiego rzeczywiście gromadzą się rozbitkowie, niekoniecznie w dosłownym sensie – raczej rozbitkowie duchowi, szukający dla siebie bezpiecznej przystani. Tak jak od rozbitków także nie sposób uwolnić się…

Śnieg – niewinna szata przemocy

Nietrudno się domyślić, dlaczego Bartosz Szydłowski sięgnął po fascynującą powieść Orhana Pamuka „Śnieg”, aby jej hipnotyczną aurę przenieść na scenę. Stworzył za jej pośrednictwem głęboki komentarz do naszego tu i teraz. Rzecz toczy się w prowincjonalnym mieście tureckim, będącym etniczną mieszanką wybuchową.…

Późnym wnukom

W tytule spektaklu „Norwid późnym wnukom” nietrudno znaleźć rękę Norwida. To przecież Poeta zwracał się do „wnuka” w wierszu otwierającym jego zbiór „Vade-mecum”. To jeden z najbardziej znanych i najczęściej cytowanych wierszy, zaczynający się do słów „Klaskaniem mając obrzękłe prawice,/ Znudzony pieśnią, lud…

Rok Różewicza: Coś albo Świadkowie

Przed oczami dwóch przytroczonych do foteli mężczyzn pojawia się „coś”. Mężczyźni unikają bliższych określeń, bagatelizują obserwowane „coś”, by nie dopuścić do kontaktu, ustrzec się empatii. To sytuacja z dramatu Tadeusza Różewicza „Świadkowie, albo Nasza mała stabilizacja” (1964), ukazującego postępujący rozpad systemu wartości, niebezpieczny…

Żeby nie było, że nie było

Różne bywają gusty: Tygrys nie jada kapusty. Jan Sztaudynger „Wszyscy mówili, że to najweselszy barak w obozie socjalistycznym. I każdy miał taki raj, jaki był ten kraj” – tak kończy się opowieść o Polsce Ludowej widzianej przez pryzmat wakacji. I to nie byle jakich, bo wakacji gwiazd.…