Giewont – 22 sierpnia 2019 r.
Gdy jesteś tam serce mocniej bije,
do tych gór i tego zachwytu.
Na szlaku człowiek czuje – że żyje,
choć może nie zobaczyć już świtu.
I nie zrozumie tego nikt,
kogo nie cieszy zdobywanie,
że będąc tam – chociaż chcesz żyć,
nie straszne jest umieranie.
Ci, którzy na Giewoncie zostali,
są teraz wiatrem i burzy grzechem.
Za swoją pasję życie oddali,
lecz w Tatrach zawsze będą echem.
