Jedno jest pewne – kiedy nadpalone ogniem stosu serce Joanny d’Arc wrzucono do Sekwany, to spływając rzeczone serce miauczało!
Miauczało, bo, gdy dobrano się współcześnie do resztek osmalonych relikwii, okazało się, że pochodzą one od zmumifikowanego egipskiego kota. Biorąc pod uwagę obecny stan Odry, gdybyśmy rozgrzebali relikwie świętej Jadwigi Śląskiej i buchnęli je do wody, z wody odpowiedziałoby nam tylko wittgensteinowskie milczenie… Pasuje Wam taka „logika”?
Holeckiej pasuje skoro poinformowała na antenie TVP, że: „Według relacji wielu świadków Matka Boża w czasie najbardziej zagorzałych walk dwa razy ukazała się nad polem bitwy. Wzięci do niewoli jeńcy rosyjscy mówili o widzeniu postaci, która broniła im dostępu do Warszawy, wywołując popłoch w szeregach bolszewickiej armii”. NMP musiała postawić na „lot nurkowy”. Uważni fani Remarque’a wiedzą, co czyha na żołnierzy, którzy postanowili zapatrzeć się na ptaszki, motylki, maryjki kroczące do nieba bram. Patrz w piach, żeby do piachu nie iść! Skoro jesteśmy przy „Na Zachodzie bez zmian”, to uprzejmie doniosę, że propagandówkę zajumaliśmy Brytyjczykom. Im święte pierzaki ukazały się nad polem bitwy w Mons (23 sierpnia 1914). W Mons, Brytyjczycy chronili tyłki Francuzom, ostrzeliwanym przez Niemców. A Niemców ostrzeliwały anioły uzbrojone w długie cisowe łuki. Chichot historii bierze się stąd, że owe łuki Pierzaki Propagandy miały, aby Angolom przypomnieć zwycięstwo pod Azincourt (25 października 1415) i wlać otuchę w serca. Łucznicy Henryka V wklepali wojsku Karola VI. Strzały wypuszczane z cisowych łuków przebijały pancerze szlacheckiej konnicy, etc. Dlaczego Francuzi nie zrobili osłony z najemnych genueńskich kuszników, którymi dysponowali? Odesłali ich na tył, żeby żaden ciul nawet wysoko opłacony, nie ział oddechem w chrapy pańskiego konia. Jak widać Mons ostatecznie pogodziło Anglików i Francuzów.
O to, żeby w Polsce wciąż wszyscy skakali sobie do oczu dba miłościwie nam panujący Król Cewników i Długopisów. IMĆ Duda raczył 15 sierpnia podziękować za postawę i obronę Wojsku Polskiemu – „mimo różnego rodzaju ataków różnych durniów i zdrajców, różnych ludzi nieodpowiedzialnych”. Wojsko Polskie broniło Dudę przed śniadą nastolatką z kotem brytyjskim w roli uzbrojenia. Kot brytyjski nie musiał wzywać na pomoc aniołów z cisowymi łukami, czyli ziomów. Co zaś do postawy, o której nadawał IMĆ… Chłopaki, kiedy się jednocześnie klęczy, ssie i nadstawia dupy jakiemuś szmondakowi, to faktycznie człowiek jest kompletnie bezradny na ataki z flanek. Pomoże tylko modlitwa! Do świętej Rity proponuję. Tej od spraw beznadziejnych. Podobno ma profil na FB, jakbyście szukali.
„Na otarcie łez” śniada nastolatka i błękitny kot brytyjski zostaną upamiętnieni muralem w Warszawie. Dopóki nie zrobicie z Młodej nowej „Maryjki” to ja nie mam nic przeciwko. Prawdopodobnie. Kot i tak śmieje się w kułak. Z nas wszystkich – golców. Tymczasem pojawiła się gra „Stray”, gdzie golce wcielają się w rudego kocura, żerującego w świecie postapokaliptycznym. Można sobie sprawdzić jak będzie, kiedy nas nie będzie… Przesłanie gry: R.I.P. Humans.
15 VIII mój młodszy kot postanowił zostać ostatnim weteranem wojny polsko-bolszewickiej. Przegryzł łapę, a ja na cito szukałam pomocy. Dostałam ją – w końcu chodziło o kotka, a nie człowieka… Pozwiedzałam też różne zakamarki mojej dzielni, czyli Bałut. Natknęłam się na młodą matkę w różowej sukience i w zaawansowanej ciąży pod sukienką. Dziewczyna dopingowana przez inną dziewczynę i też w ciąży, robiła bąbelkowi karuzelę. W sumie mogła to być lekcja fizyki. Działo się to na przystanku, blisko ulicy, od czasu do czasu przejeżdżał jakiś samochód, trochę żywszy od ryby. „Karuzela” obraca się wartko, ciąża na miejscu, dziecko zadowolone. Wrzasnęłam: Przestań! Niosę chorego kota i nie chcę, żeby mój chory kot oberwał twoim zdrowym dzieckiem! Stupor Różowej sprawił, że bezpiecznie, z kotem potuptałam dalej. R.I.P. Humans.
Jak to napisał Hank Bukowski (a Kłobukowski przetłumaczył):, „kiedy jestem zdołowany muszę tylko popatrzeć na swoje koty i zaraz wraca miodwaga”.
