Pic 2
Chiny zwracają szczególną uwagę na zapobieganie i odwrócenie trendu pustynnienia – „raka Ziemi” i starają się rozwiązać ten problem poprzez ulepszanie odpowiednich przepisów, wprowadzanie rozwiązań technologicznych, uruchamianie projektów ekologicznych, przy jednoczesnym czerpaniu korzyści ekologicznych, ekonomiczno-społecznych, prowadzą przemyślane rozwiązania w walce z pustynnieniem.
Pustynia Kubuqi położona w północnym Ordos, w Autonomicznym Regionie Mongolii Wewnętrznej w północnych Chinach, jest siódmą co do wielkości pustynią w Chinach. Nazywana jest „morzem śmierci” ponieważ w przeszłości ten teren był bardzo trudny dla migracji ptaków. Pustynia wydawała się kiedyś nie do opanowania.
Obecnie jednak prawie jedna trzecia powierzchni pustyni staje się coraz bardziej zielona, stale odbudowywana jest bioróżnorodność i wyraźnie poprawiają się warunki ekologiczne. Występowanie burz piaskowych i pyłowych w regionie zmniejszyło się o 95 procent w porównaniu z sytuacją sprzed 20 lat.
„Byłem pod wrażeniem zmian, które zaobserwowałem na pustyni Kubuqi, a z chińskich doświadczeń w walce z pustynią warto się uczyć” – powiedział doktor Bazardorj, badacz z Instytutu Spraw Międzynarodowych Mongolskiej Akademii Nauk.
Po przeprowadzeniu badań w Autonomicznym Regionie Mongolii Wewnętrznej oraz w prowincjach Hebei i Zhejiang w czerwcu 2019 r. Bazardorj napisał artykuł, w którym przedstawił odbiorcom w Mongolii, chińskie doświadczenia w walce z pustynnieniem na pustyniach Kubuqi, Maowusu i Hunshandake.
„Kontrola pustynnienia w Chinach to niewiarygodnie wielki program, pokazujący lata pracy tego kraju opartych na badaniach naukowych. Co ważniejsze, pokazuje właściwe decyzje państwa i jest wynikiem dobrej koordynacji oraz wspólnych wysiłków rządów, przedsiębiorstw i osób prywatnych. – powiedział doktor Bazardorj.
Chiny, na którego powierzchni występuje duża liczba pustyń, posiada dużą grupę mieszkańców dotkniętych pustynnieniem i gwałtownymi burzami piaskowymi, którzy obecnie również doświadczają pozytywnych zmian na wielu obszarach pustynnych w kraju. Jak pokazują zdjęcia robione za pomocą teledetekcji, niegdyś zielone kropki rozrzucone na żółtym piasku w północnych Chinach, zamieniają się obecnie w zielone obszary.
Azja odnotowała najwyższy przyrost netto powierzchni lasów w latach 2010–2020, a Chiny odnotowały najwyższy średni roczny przyrost netto powierzchni lasów w tym okresie, według danych Global Forest Resources Assessment, opublikowanych przez Organizację ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) ONZ w 2020 roku.
Chiny kładą duży nacisk na ochronę zasobów leśnych, powiedział urzędnik FAO, dodając, że w Chinach obszary leśne zajmują powierzchnię 220 milionów hektarów, co stanowi 5 procent całej powierzchni światowej. Przez dziesięciolecia Chiny realizowały kluczowe projekty ekologiczne obejmujące takie zadania, jak oddawanie gruntów rolnych lasom i użytkom zielonym, budowa lasów osłonowych w północno-wschodnich, północno-zachodnich i północnych Chinach (program Three-North Shelter Forest), kontrola źródeł burz piaskowych w Pekinie i Tianjinie, a także kompleksowe powstrzymanie kamienistego
pustynnienia.
Chiny podpisały Konwencję Narodów Zjednoczonych w sprawie zwalczania pustynnienia (UNCCD) oraz uchwaliły i wdrożyły ustawę o zapobieganiu i kontroli pustynnienia, budując swego rodzaju zieloną barierę w swoim systemie prawnym.
W międzyczasie wiele wiodących przedsiębiorstw, specjaliści z dziedziny kontroli pustynnienia oraz większość społeczeństwa aktywnie przyczynili się do walki z pustynnieniem, zazieleniając więcej piaszczystych terenów.
Chiny stały się pierwszym krajem, który osiągnął zerowy poziom degradacji ziemi i mogą pochwalić się zmniejszeniem obszarów pustynnych i terenów piaszczystych, przyczyniając się do osiągnięcia celu, zerowego poziomu degradacji ziemi określonego w Agendzie ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030.
Statystyki pokazują, że ponad dwa miliardy ludzi z 167 krajów i regionów jest zagrożonych pustynnieniem. W ostatnich latach kraje i regiony położone wzdłuż „Pasa i Szlaku” pogłębiły wymianę i współpracę w zakresie zapobiegania i kontroli pustynnienia, dzięki czemu szerzej wdrożono zaawansowane chińskie technologie i modele postępowania w dziedzinie pustynnienia.
W grudniu 2019 r. w Autonomicznym Regionie Ningxia w północno-zachodnich Chinach zainaugurowano pierwsze na świecie Międzynarodowe Centrum Zarządzania Wiedzą na temat Zwalczania Pustynnienia, założone wspólnie przez Chiny i Sekretariat UNCCD. W pierwszej sesji szkoleniowej dotyczącej kontroli pustynnienia, która odbyła się tuż po inauguracji, wzięło udział 21 przedstawicieli z 15 krajów.
Kontrola pustynnienia, kwestie dotycząca przetrwania i rozwoju, mają na celu pomoc ludziom dotkniętym pustynnieniem i mieszkającymi na piaszczystych terenach w poprawie warunków życia.
Pustynie i obszary dotknięte kamiennym pustynnieniem w Chinach zamieszkuje 80 procent dotkniętych biedą ludzi w całym kraju, a obszar ten obejmuje prawie dwie trzecie dotkniętych biedą chińskich powiatów. Są to nie tylko kluczowe obszary rekultywacji ekologicznej, ale także główne pola bitew w walce Chin z ubóstwem.
Poprzez ustanowienie innowacyjnego mechanizmu kontroli pustynnienia, który łączy wsparcie polityczne ze strony rządu, inwestycje przedsiębiorstw, udział w rynku rolników i hodowców, a także ciągłe innowacje technologiczne, Chiny wkroczyły na drogę zrównoważonego rozwoju, która przynosi efekty przedsiębiorstwom i dochody rolnikom przy jednoczesnej poprawie środowiska naturalnego.
Jak zaznaczył członek parlamentu Kambodży, leczenie pustyni Kubuqi połączyło walkę z ubóstwem z ochroną środowiska, co jest dobrym przykładem do naśladowania dla krajów Azji Południowo-Wschodniej. Dodał on, że ma nadzieję na wprowadzenie w swoim kraju chińskiej idei pozbycia się ubóstwa przy jednoczesnej poprawie stanu środowiska, która wcielona zostanie w życie w oparciu o lokalne realia.
