Artykuł partnerski, PEKIN, 1 lutego (Xinhua)
Od publikacji „Myśli Xi Jinpinga o kulturze” w październiku 2023 roku „kultura” stała się modnym słowem w całych Chinach.
W ramach zwrotu ku kulturze w Chinach przed Nowym Rokiem Księżycowym zorganizowano wiele różnych wydarzeń kulturalnych.
We muzeum we wschodniej prowincji Zhejiang dostępna jest dla turystów technologia AR (rozszerzona rzeczywistość), która pozwala ożywiać sceny codziennego życia i pracy sprzed 8 000 lat.
W północno-zachodniej prowincji Shaanxi odwiedzający muzeum mają szansę skosztować tradycyjnych przysmaków kulinarnych opisanych w starożytnych chińskich wierszach.
W Pekinie członkowie nowo utworzonego komitetu ds. filmów science-fiction, po fenomenalnym sukcesie filmu „Wędrującej Ziemi”, przygotowują się do kolejnego hitu kinowego. Komitet chce zaoferować widzom chińską alternatywę dla hollywoodzkich filmów science-fiction.
W styczniu, podczas prestiżowego spotkaniu poświęconym komunikacji publicznej, chwalono myśl kulturową Xi. Stwierdzono, że „zapewnia ona solidne gwarancje ideologiczne, potężną inspirację i sprzyjające warunki kulturowe, aby uczynić Chiny silniejszym krajem i odmłodzić naród chiński na wszystkich frontach”.
Komunistyczna Partia Chin (KPCh), która narodziła się ponad sto lat temu, kontynuowała działalność Ruchu Nowej Kultury i propagowała marksizm w Państwie Środka. Zawsze była też dumna ze swej chińskiej istoty kulturowej. Teraz, pod przywództwem Xi, Partia czerpie inspiracje z kultury, aby wzmocnić swoje rządy i pobudzić modernizację Chin.
ENTUZJASTA KULTURY
Xi urodził się w 1953 roku w rodzinie rewolucjonistów. Od dziecka bardzo inspirowała go tradycyjna kultura Chin.
Nigdy nie zapomniał historii o Yue Fei, którą opowiedziała mu matka. Yue był patriotycznym dowódcą wojskowym z XII wieku. Jego matka wytatuowała mu na plecach sentencję „Służ krajowi z najwyższym oddaniem”, co w filozofii konfucjańskiej uosabia pojęcie „Zhong”, czyli lojalność. Życiowym celem Xi też było podążanie za tym mottem.
Xi wspomniał, że jego ulubionym hobby było czytanie. Nauczyciele pamiętają go jako wyjątkowego ucznia z pasją czytającego klasyczną literaturę chińską. W szkole jego ulubionym autorem był Du Fu, znany klasyczny poeta, tworzący w okresie dynastii Tang (618-907).
Pod koniec lat sześćdziesiątych Xi został wysłany z Pekinu do Liangjiahe, małej wioski w prowincji Shaanxi na Wyżynie Loess, aby jako „wykształcony młodzieniec”, poznać żmudną pracę na rolniczej farmie.
Xi zabrał ze sobą pudło pełne książek. Podczas pobytu w wiosce w Liangjiahe, Xi zanurzał się w różnorodnych lekturach. Odkrywał przeróżne dzieła. Od chińskich arcydzieł literackich, po dzieła Szekspira i Tołstoja. Od „Służenia ludowi” przewodniczącego Mao po „Kapitał” Karola Marksa.
Prawie 40 lat później ów młodzieniec, który w Yangongu zwykł czytać do późna w nocy przy słabym blasku lampy naftowej, przemawiał w siedzibie UNESCO już jako prezydent Chin. Zaprezentował wtedy swe poglądy na kulturę i cywilizację. „Odwołał się do słynnych poetów i pisarzy, aby podkreślić długą historię swojego kraju i znaczenie różnorodności kulturowej”, odnotowały światowe media.
Xi odniósł się wtedy do tez swego pobytu we wiosce Liangjiahe jako swoistego „uniwersytetu”, gdzie nauczył się tradycyjnych chińskich cnót. Przez siedem spędzonych tam lat wiódł trudne życie, dzieląc się pracą i posiłkami z ubogimi mieszkańcami. Xi doskonale pamięta hojność sąsiadów, którzy przekazywali mu cenne lekcje na temat życia i codziennej pracy oraz dzielili się z nim wszystkim, co mieli.
W zamian Xi też okazał im życzliwość. Dzielił się swoimi racjami żywnościowymi, aby pomóc potrzebującym. Dał swoje drugie buty młodszemu sąsiadowi. Innym razem oddał czapkę potrzebującemu w zimne dni. Zawsze hojnie obdarowywał książkami i zeszytami tych, którzy lubili czytać i chcieli uczyć się. Mieszkańcy wioski chwalili młodego człowieka za „Ren Yi”, czyli życzliwość i prawość, najwyższe cnoty tradycyjnej moralnej prawości.
Dziś 70 -letni rolnik Liang Yujin wspomina o swoich czterech niezapowiedzianych wizytach u Xi. Kiedy już Xi opuścił Liangjiahe i jako wysokiej rangi urzędnik gościł Lianga w swoim domu. Liang wspomina wspólne posiłki przygotowane przez żonę Xi, Peng Liyuan. Wspomina,ze przynosił Xi proso, dynie i słodkie ziemniaki, a w zamian Xi częstował go herbatą i ciastkami. „Pytał o każdą rodzinę w wiosce” – powiedział Liang.
W 1982 roku Xi rozpoczął pracę w Zhengding, historycznym hrabstwie w prowincji Hebei. Najpierw jako zastępca przewodniczącego partii, potem jako przewodmniczacy partii. Zauważył wtedy dwa długowieczne drzewa świętojańskie rosnące na terenie jego miejsca pracy. Polecił zbadanie ich wieku i ogrodzenie terenu w celu ochrony tych historycznych drzew. Zainicjował również kompleksowe badanie zabytków kultury w całym hrabstwie i ich wszechstronne działania konserwatorskie.
Fascynacja historią i kulturą była u Xi tak głęboka, że rozważał on nawet podjęcie studiów na wydziale archeologii. Jego zainteresowanie tą problematyką zawsze wykraczało poza zwykłą pasję.
Xi często dzieli się z urzędnikami i zagranicznymi przyjaciółmi, starożytnym chińskim przysłowiem. O historii,która jest jak kompas dla obecnych i przyszłych przedsięwzięć. Xi wierzy, że wyciąganie wniosków z tradycji jest bardzo ważne przy podejmowaniu decyzji politycznych.
W lipcu 2003 roku X, ówczesny przewodniczący partii w Zhejiang, dowiedział się, że wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO zabytki archeologiczne Liangzhu są zanieczyszczane pyłem przemysłowym i hałasem pochodzącym z kopalń powstałych na początku XXI wieku. Jiang Weidong, urzędnik z komitetu zarządzającego obiektem, opisał ten teren jako „coś w rodzaju strefy wojny”.
Wtedy Xi natychmiast nakazał zamknięcie kopalń. Dbał o zachowanie zabytków Liangzhu przez kolejne dziesięciolecia. Kiedy archeolodzy potwierdzili znaczenie Liangzhu jako świadectwa 5 000 lat chińskiej cywilizacji, Xi wydał szczegółowe instrukcje dotyczące ochrony zabytkowych ruin. W zeszłym roku, w liście gratulacyjnym przesłanym na Forum Liangzhu, Xi nazwał to miejsce skarbem światowych cywilizacji.
Od czasu objęcia kierowniczej funkcji sekretarza generalnego Komitetu Centralnego KPCh w 2012 roku, Xi wydał ponad 170 ważnych instrukcji dotyczących ochrony zabytków kultury, archeologii i niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Przeprowadził również ponad 100 inspekcji w miejscach o wielkim znaczeniu historycznym i kulturalnym.
Xi żywi również głęboką miłość do „czerwonej kultury”. W czasie swej wieloletniej działalności odwiedził prawie wszystkie miejsca historycznie związane z ważnymi rozdziałami rewolucyjnej przeszłości. Wśród nich są jezioro w Zhejiang, gdzie w 1921 roku odbył się pierwszy Kongres Narodowy KPCh, oraz Pachnące Wzgórza na przedmieściach Pekinu, gdzie zasłużeni przywódcy partii położyli podwaliny pod ustanowienie Nowych Chin. „Podążając w kierunku sukcesu, pamiętajmy skąd pochodzimy”, powiedział wtedy Xi.
Xi jest miłośnikiem poznawania przeróżnych, bogatych zasobów ludzkiej kultury. Wspominając o swoich licznych podróżach po całym świecie, Xi powiedział: „Największą radość przynosi mi zgłębianie różnorodnych cywilizacji na pięciu kontynentach”.
Od czasu objęcia prezydentury Xi odwiedził ponad 70 krajów. W Grecji przypomniał i skomentował starożytną chińską sentencję o powstrzymywaniu wojen oraz rozważania bogini Ateny na temat wojny i pokoju. W Belgii znalazł podobieństwa między chińską herbatą a belgijskim piwem, podkreślając wartość doceniania różnych kultur. W Meksyku wykazał zainteresowanie podobieństwami między tradycyjnymi symbolami cywilizacji Majów i symbolami chińskimi, takimi jak występujące w obu cywilizacjach smoki. W świątyni Luksor w Egipcie mówił o początkach i rozwoju starożytnych cywilizacji.
Xi podzielił się również osobistymi refleksjami na temat literatury. Wrażeniami z lektury „Starego człowieka i morza” Ernesta Hemingwaya i jego wspomnień z odwiedzin miejsc związanych z Hemingwayem na Kubie.
Osoby, które miały okazję dobrze poznać prezydenta Xi twierdzą, że jego kulturowe wychowanie miało głęboki wpływ na jego silne poczucie idealizmu i pragmatyczne podejście do pracy. Zauważyły, że często odwołuje się on do filozofii „Zhi Xing He Yi”, czyli „jedności wiedzy i działania”, zalecanej przez starożytnego chińskiego filozofa Wang Yangminga (1472-1529). Xi uważa ją za esencję tradycyjnej chińskiej kultury.
SZTUKA RZĄDZENIA
W 2012 roku Xi włączył koncepcję „zaufania kulturowego” do referatu na XVIII Kongresu Narodowy KPCh. Później włączył tę koncepcję do „Czterech Zasad” socjalizmu o chińskiej charakterystyce, opisując zaufanie kulturowe jako „bardziej fundamentalną, głębszą i trwalszą siłę”.
„Bez pełnego zaufania do naszej kultury, bez bogatej i prosperującej kultury, naród chiński nie będzie w stanie się odmłodzić” – powiedział.
Xi wprowadził Chiny w nową erę, w czasie, kiedy świat przechodzi głębokie, niespotykane od stulecia, zmiany. Teoretycy uważają, że te poważne wyzwania stojące przed państwami w XXI wieku wymagają renesansu kulturowego. Aby móc odbudować tożsamość narodową w postzimnowojennym świecie, w którym konkurują i współistnieją różne cywilizacje i systemy wartości. Mówi się nawet, że wzrost i upadek głównych krajów w ciągu ostatnich pięciuset lat zależał od siły kultur.
Wielu światowych komentatorów uważa, że Xi kultywował zaufanie do chińskiej kultury w służbie odmłodzenia narodu i ustanowił skuteczną barierę przed wpływem negatywnych elementów kultury Zachodu.
Pierwszego lipca 2021 roku, kiedy partia obchodziła stulecie swego istnienia, Xi zaproponował „dwie integracje”, podkreślając potrzebę „zintegrowania podstawowych zasad marksizmu ze specyficznymi chińskimi realiami i wspaniałą tradycyjną kulturą”.
„Druga integracja” – ta z piękną tradycyjną kulturą – reprezentuje głęboką „reakcję chemiczną” i emancypację umysłu, powiedział Xi.
W czerwcu 2023 roku w Pekinie, podczas konferencji poświęconej dziedzictwu kulturowemu i rozwojowi, Xi wskazał na pięć charakterystycznych cech chińskiej cywilizacji. Podkreślił jej wybitną ciągłość, innowacyjność, jedność, inkluzywność oraz pokojowy charakter.
Miesiąc po tym Xi odwiedził stanowisko archeologiczne Sanxingdui w prowincji Syczuan. Podczas wizyty zainteresował się badaniem szczegółów artefaktów sprzed tysięcy lat.
„Skąd one pochodzą?” – zapytał.
„Pochodzą z kolebki cywilizacji rzeki Jangcy i Żółtej Rzeki i narodziły się z innowacyjnych dzieł miejscowych ludzi żyjących w starożytności” – odpowiedział pracujący tam naukowiec.
Pod koniec 2023 roku, kiedy Xi wygłosił orędzie noworoczne ze swojego biura w centrum Pekinu, na jego półce z książkami pojawiło się zdjęcie, na który prezentowane są unikalne artefakty Sanxingdui.
„Myśl Xi Jinpinga o kulturze”, miały swą oficjalną prezentację w październiku 2023 roku. Prezentują kilka istotnych aspektów, w tym wzmocnienie przywództwa partii nad komunikacją publiczną i kulturą oraz promowanie twórczej transformacji i innowacyjnego rozwoju tradycyjnej kultury Chin.
Teoretycy twierdzą, że sformowanie tych myśli dowodzi, iż historyczna i kulturowa tożsamość Partii osiągnęła nowy poziom.
„Gdyby nie było 5000 lat chińskiej cywilizacji, skąd wzięłaby się „chińska charakterystyka”? A gdyby nie te chińskie cechy, jak moglibyśmy osiągnąć dzisiejszą udaną ścieżkę socjalizmu z chińskimi cechami?” powiedział kiedyś Xi.
Teoretycy potwierdzają, że Xi jest pionierem nowego sposobu rządzenia krajem poprzez wykorzystanie do tego dziedzictwa kultury.
Xi głęboko wierzy w marksistowski materializm historyczny, który postrzega masy jako twórców historii. Starożytną mądrość „Min Wei Bang Ben” – oznaczającą „ludzie są fundamentem kraju; a z solidnym fundamentem kraj jest w pokoju” – wpisuje do partyjnej zasady „stawiania ludzi na pierwszym miejscu”.
Po doprowadzeniu Chin do wyeliminowania absolutnego ubóstwa, Xi dąży do osiągnięcia kolejnego celu: powszechnego dobrobytu.
„Powszechny dobrobyt jest podstawowym celem marksizmu, a także podstawowym dążeniem Chińczyków od czasów starożytnych” – powiedział Xi, cytując starożytnych filozofów. Konfucjusz powiedział: „Problem nie leży w niedostatku, ale w nierównej dystrybucji; nie w ubóstwie, ale w niepewności”, a inny chiński filozof Mencjusz wezwał ludzi do „troski o osoby starsze i dzieci innych, tak jak troszczą się o własne”.
„Nasz cel jest zarówno inspirujący, jak i prosty. Na koniec chodzi o zapewnienie ludziom lepszego życia” – powiedział Xi.
Xi łączy filozofię rządzenia partii „kraj należy do ludzi, a ludzie są podstawą kraju” z tradycyjną ideą, że „wzrost lub upadek władzy politycznej zależy od tego, czy uwzględnia ona wolę ludzi”.
Już od pierwszego dnia swojego urzędowania Xi, jako najwyższy urzędnik partii, zacytował chińskie przysłowie wzywające do „żelaznej samodyscypliny” i rozpoczął najszerszą kampanię antykorupcyjną w historii KPCh.
Xi często dzieli się z partyjnymi działaczami historiami o starożytnych, znanych z uczciwości urzędnikach, żądając od nich praktykowania samodyscypliny. Aby ostrzec całą partię, przypomina tradycyjne przysłowie: „Wiele robaków rozłoży drewno, a wystarczająco duże pęknięcie doprowadzi do zawalenia się ściany”.
W marcu 2018 roku Xi został pierwszym chińskim prezydentem, który złożył przysięgę na chińska konstytucję. Wspomniał wtedy stare powiedzenie: „Kiedy ci, którzy stoją na straży prawa, są silni, państwo jest silne; kiedy są słabi, państwo jest słabe”. Podkreślił tym potrzebę przyspieszenia reform w ramach rządów prawa i wzmocnienia rządów prawa w procesie reform.
„Kwestia rządów prawa w porównaniu z rządami człowieka jest fundamentalnym pytaniem w historii polityki i istotnym problemem, z którym wszystkie państwa w procesie modernizacji muszą się zmierzyć i rozwiązać ” – oświadczył.
Xi zbudował i udoskonalił „duchową linię KPCh”, podkreślając ogromną siłę mentalną, jaką partia wykazała w kluczowych momentach swojej historii. Jest zagorzałym przeciwnikiem „historycznego nihilizmu”. Kiedy w internecie pojawiły się wpisy zniesławiające rewolucyjnych męczenników, takich jak Qiu Shaoyun, setki tysięcy członków Komunistycznej Ligi Młodzieży Chin opublikowało krytykujące je odpowiedzi. Xi pochwalił ich reakcję słowami: „Prawość pokonała występek, dobra robota!”.
Xi wprowadził koncepcję „głębokich zmian niewidzianych od stulecia”, włączając do niej dorobek marksistowskiego postrzegania historii i starożytnej chińskiej filozofii „zmian”. W swoim referacie na XX Kongres Narodowy KPCh zawarł „odrzucenie przestarzałych rozwiązań na rzecz nowych” z „Księgi zmian”, napędzając reformy w kluczowych obszarach państwa.
Xi, doświadczony reformator, opiera się na swoich transformacyjnych doświadczeniach w Liangjiahe, gdzie wbrew sceptycznym opiniom, przystąpił do budowy pierwszej kopalni metanu w prowincji Shaanxi.
Teraz Xi opowiada się za wykorzystaniem przedsiębiorczego i innowacyjnego ducha narodu chińskiego, aby wprowadzić Chiny w erę innowacji.
W dyskusji z naukowcami Xi wspomniał, że w XVIII wieku, pod kierunkiem rządu Qing, zachodni misjonarze spędzili 10 lat na tworzeniu szczegółowej „Mapy Chin Cesarskich”. Mapa została potem utrzymywana w tajemnicy na dworze cesarskim i była przez Chińczyków nie wykorzystywana. Za to misjonarze przewieźli ją na Zachód i opublikowali. Dzięki temu Zachód lepiej zrozumiał geografię Chin i wykorzystywał ją dla siebie.
Xi przypomina tą historię, aby podkreślić, że rozwój naukowy i technologiczny musi być zintegrowany z postępem społecznym. Podkreśla potrzebę pogłębienia reform w zarządzaniu nauką i technologią, aby umożliwić swobodny i pożyteczny społecznie przepływ wszystkich źródeł innowacji.
Wprowadzając zasady marksistowskiej teorii rozwoju, jak i tradycyjnej chińskiej dialektyki, Xi stworzył nową filozofię opowiadającą się za innowacyjnym, skoordynowanym, ekologicznym i otwartym rozwojem dostępnym dla wszystkich. Wzywa do „konsolidacji stabilności poprzez postęp i ustanowienie nowego przed zniesieniem starego”, wykorzystując chiński dorobek filozoficzny do kierowania przedsięwzięciami gospodarczymi narodu.
Jako zagorzały fan literatury i sztuki, energicznie promował rozkwit chińskiej kultury. W 2014 roku, 72 lata po pierwszym takim wydarzeniu, Xi przewodniczył drugiemu seminarium na temat literatury i sztuki w historii KPCh. Zaproponował koncepcje „wykorzystywania literatury do przekazywania moralności” i „rozwoju ludzi poprzez kulturę”. Uczestnicy wspominali, że Xi mówił i zachowywał się „jak podczas rozmowy w gronie rodziny i przyjaciół”, a po trzygodzinnym seminarium uścisnął dłonie wszystkim uczestnikom.
Xi jest również entuzjastycznie nastawiony do kultury i sztuki ludowej, takiej jak mity, eposy, opowiadania czy lokalne opery. Zachęca współczesnych młodych powieściopisarzy, poetów i malarzy do inspiracji i innowacji. Wspiera tez krajowy przemysł filmów science fiction. Odzwierciedla to jego głębokie zaangażowanie w pielęgnowanie i promowanie różnorodnych aspektów chińskiego dziedzictwa kulturowego i współczesnej ekspresji artystycznej.
Podkreśla najcenniejsze wartości przekazywane w chińskiej kulturze: niepodzielność terytorium, porządek państwa, jedność narodu i ciągłość cywilizacji. Zapewniając: „Nasz kraj musi zostać zjednoczony i na pewno zostanie zjednoczony”.
Xi przyjął tradycyjną filozofię „Tian Ren He Yi”, czyli „jedność natury i człowieka”, aby zainicjować bezprecedensową kampanię na rzecz odbudowy i ochrony środowiska. Obejmowało to 10-letni zakaz połowów na rzece Jangcy w celu ochrony jej życia wodnego. Porównał wtedy ochronę rzeki Jangcy do leczenia tradycyjną chińską medycyną, podkreślił wysiłki na rzecz leczenia istniejących chorób i zapobiegania przyszłym. Pod jego przywództwem w Chinach zaszły historyczne zmiany w odniesieniu do środowiska, co zaowocowało bardziej niebieskim niebem, bardziej zielonymi górami i czystszymi wodami.
Xi wykorzystał też starożytną chińską filozofię faworyzowania pokoju i harmonijnego współistnienia w formułowaniu polityki zagranicznej. Zaproponował koncepcję budowania społeczności ze wspólną przyszłością dla ludzkości. Powiedział kiedyś zagranicznym przywódcom, że Chiny nie zamierzają rozwijać tylko swojego podwórka, ale raczej wspólny ogród dla wszystkich krajów.
NOWA ŚCIEŻKA CYWILIZACJI
Jeden z amerykańskich Instytutów odnotował, że prezydent Xi w nie jest już uważany w świecie jedynie za spadkobiercę lub obrońcę wielkiej cywilizacji, ale także za twórcę nowej. Chińskie tradycje kulturowe i warunki narodowe determinują, że chińska modernizacja, nowa forma cywilizacji kierowana przez Xi, podąży ścieżką odmienną od Zachodu.
Obejmująca swym zasięgiem prawie 20 procent światowej populacji, modernizacja Chin ma na celu zmniejszenie przepaści materialnej, osiągnięcie harmonii między aspektami materialnymi i duchowymi, dążenie do rozwoju bez degradacji środowiska naturalnego oraz wyrzeczenie się dążenia do ekspansji lub dominacji za granicą.
W czasach młodości Xi przeczytał książkę „Człowiek jednowymiarowy” Herberta Marcusego. Dostrzegając wady „jednowymiarowej” ludzkiej egzystencji spowodowanej inwazją kapitału w czasach zachodniej modernizacji, Xi zawsze miał nadzieję, że zniweluje nierównowagę między ludzkimi potrzebami materialnymi i duchowymi oraz między ludźmi a naturą. Chiny są zaangażowane w skoordynowany rozwój cywilizacji materialnej, politycznej, duchowej, społecznej i ekologicznej. Xi określa to jako charakterystyczną cechę „nowoczesnej cywilizacji narodu chińskiego”.
Xi metaforycznie opisuje wyjątkowość chińskiej modernizacji, używając terminologii z zakresu fizyki: Rozwinięte kraje Zachodu podążały za „seryjnym” procesem rozwoju. Chiny, chcąc odzyskać „utracone 200 lat”, muszą obrać ścieżkę rozwoju porównywalną do „równoległego” procesu obejmującego jednoczesny rozwój industrializacji, informatyzacji, urbanizacji i modernizacji rolnictwa.
Wskazuje też przykład Shenzhen jako przykładowego obszaru realizującego socjalizm z chińską specyfiką. Sąsiadujące z Hongkongiem Shenzhen jest specjalną strefą ekonomiczną utworzoną ponad 40 lat temu przez Deng Xiaopinga. Dziś określane jest jako „miasto innowacji” Shenzhen ma dziś populację dwukrotnie większą niż Nowy Jork i pokazuje jak będzie w przyszłości wyglądać modernizacja Chin.
Każdego odwiedzającego Shenzhen wita na lotnisku cytat z Julesa Verne’a: Wszystko co człowiek zdolny jest wyobrazić sobie,inni zdołają wcielić w życie”. Inny ważny slogan umieszczono wysoko w charakterystycznej dzielnicy miasta Shekou. Głosi tradycyjną chińską mądrość: „Pusta mowa nic nie da naszemu krajowi; tylko solidna praca sprawi, że rozkwitnie”.
Miasto Shenzhen wspiera wszelkie innowacje: od samochodów elektrycznych po najnowocześniejsze drony, od inicjatyw nisko emisyjnych po projekty inteligentnego miasta. Parki i biblioteki można znaleźć w Shenzen co kilkaset metrów. Dzięki wygodnemu systemowi usług publicznych, różnorodnym organizacjom społecznym oraz przyjaznemu dla ludzi i biznesu zespołowi urzędników Shenzhen jest wzorem przyjaznej przyszłości.
Daleko na północy, niedaleko Pekinu leży Xiong’an New Area. To nowe miasto socjalistycznej modernizacji planowanej przez Xi. W maju ubiegłego roku Xi odwiedził to „miasto przyszłości” w budowie, zwracając szczególną uwagę na warunki ekologiczne jeziora Baiyangdian. Podkreślając potrzebę ochrony źródeł wody i zielony rozwój, budowa Xiong’an New Area ucieleśnia starożytną ekologiczną mądrość „korzystania z tego, co oferuje natura i przyjmowania tego z umiarem”.
Prezydent Xi zdecydował by Zhejiang był wzorcowym obszarem wspólnego dobrobytu. Podczas zeszłorocznej wizyty w wiosce Lizu,był świadkiem transformacji tej niegdyś brudnej, chaotycznej zbudowanej i zubożałej wioski w czystą i piękną wzorcową wioskę idei wspólnego dobrobytu.
Obecnie dochody jej mieszkańców przekroczyły średnią krajową. Lizu słynie z bogatej działalności kulturalnej. Xi zaangażował się w dyskusje z młodymi przedsiębiorcami, którzy powrócili na wieś z miast. Wyraził zadowolenie z roli, jaką odegrali w rozwoju obszarów wiejskich.
Nowy typ nowoczesnego państwa socjalistycznego kierowanego przez Xi skutecznie obalił archaiczny pogląd historyczny, że wszystkie narody aby osiągnąć sukces powinny kopiować zachodni model rozwoju. Zaproponował na arenie międzynarodowej szereg nowych koncepcji dotyczących wymiany cywilizacyjnej i stosunków międzynarodowych, demonstrując tym zaangażowanie Chin w budowę pokoju na świecie, globalnego rozwoju i obronę porządku międzynarodowego.
Propozycja Xi tworzenia społeczności ze wspólną przyszłością dla ludzkości odzwierciedla zaangażowanie Chin na rzecz pokoju i stabilności. Wprowadzona w 2013 roku idea współbrzmi z tradycyjną wizją narodu chińskiego, zgodnie z którą „cały świat jest jedną wielką rodziną” . Przedstawiającą świat, w którym panuje powszechna harmonia. Idea wyznacza nową ścieżkę rozwoju globalnych cywilizacji i toruje drogę do ostatecznej realizacji pełnego i swobodnego rozwoju każdej jednostki, zgodnie z wizją Karola Marksa.
Wbrew formowanym obawom, że asertywne Chiny mogą podważyć istniejący porządek świata, Xi jest jednak optymistą. Uważa, źe integracyjna natura chińskiej cywilizacji może sprzyjać współistnieniu z innymi narodami charakteryzującymi się „harmonią w różnorodności”.
Dyskutując o „Sztuce wojny” Sun Tzu z zagranicznymi gośćmi, Xi podkreślił, że podstawowym przesłaniem tej klasycznej starożytnej chińskiej doktryny wojskowej jest zasada dołożenia wszelkich starań, aby uniknąć wojny. Zachowania wielkiej ostrożności, jeśli konflikt stanie się nieunikniony. Zgodnie z głęboko zakorzenionym zaangażowaniem narodu chińskiego na rzecz pokoju, Xi zaproponował Globalną Inicjatywę Bezpieczeństwa, wzywając do wspólnych wysiłków na rzecz utrzymania pokoju i stabilności na świecie.
Od października ubiegłego roku eskalacja konfliktu palestyńsko-izraelskiego doprowadziła do katastrofy humanitarnej. Podczas rozmów z zagranicznymi przywódcami i udziału w spotkaniach wielostronnych, Xi wielokrotnie wzywał do zawieszenia broni. Podkreślał, że fundamentalnym rozwiązaniem tego konfliktu jest realizacja koncepcji wspólnego państwa.
Działając na rzecz deeskalacji konfliktów i przywrócenia pokoju w tym regionie, Chiny zwołały i przewodniczyły spotkaniu wysokiego szczebla Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie palestyńsko-izraelskiej, ułatwiając przyjęcie pierwszej rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ od czasu wybuchu konfliktu. Chiny wysłały swojego specjalnego wysłannika w celu promowania rozmów pokojowych, zwiększyły pomoc humanitarną dla mieszkańców Strefy Gazy w trudnym czasie.
Chiny były również mediatorem między Arabią Saudyjską a Iranem, z powodzeniem ułatwiając przywrócenie stosunków dyplomatycznych w zeszłym roku między tymi państwami. Daniel A. Bell, profesor katedry teorii politycznej na Uniwersytecie w Hongkongu, pochwalił wysiłki Chin, opisując je jako „inspirujący przykład”. Duże i wpływowe kraje mogą odgrywać rolę rozjemców, ponieważ mają większą władzę i wpływy, aby zachęcić walczące strony, aby usiadły do rozmów przy stole, powiedział.
Jedna z chińskich maksym, o której Xi często wspomina podczas swoich zagranicznych podróży, brzmi: „Budowanie przyjaźni międzyludzkich ma kluczowe znaczenie dla wspierania pozytywnych stosunków między państwami”. Pod jego przywództwem Chiny wzmocniły i poszerzyły swoje globalne partnerstwa oparte na zasadach równości, otwartości i współpracy.
Jako orędownik wspólnych wartości ludzkości, Xi uruchomił Globalną Inicjatywę Cywilizacyjną, wzywając do wspólnych wysiłków na rzecz poszanowania różnorodności cywilizacji i wykorzystania głębokiego znaczenia ich historii i kultur we współczesnym świecie. Inicjatywa ta to zdecydowana odpowiedź na koncepcje wspierające wyobcowanie, zderzenia lub wyższość jednej cywilizacji nad drugą.
Globalna Inicjatywa Rozwoju sformowana przez Xi podkreśla znaczenie priorytetowego traktowania rozwoju i przyjęcia filozofii skoncentrowanej na ludzkich potrzebach na ludziach. Gwarantującej, że „żaden kraj nie pozostanie w tyle w procesie globalnej modernizacji”.
Aby wyjaśnić wartości i uczucia, które leżą u podstaw zaangażowania Chińczyków w korzystną dla wszystkich współpracę, Xi odwołuje się do starożytnych chińskich mądrości promujących działania dla większego dobra. Inicjatywa Pasa i Szlaku jest tego najlepszym przykładem. Inicjatywa ta, nazywana czasem nowoczesnym Jedwabnym Szlakiem, rozpoczęła współpracę z ponad 150 krajami i ponad 30 organizacjami międzynarodowymi oraz inwestycje o wartości prawie biliona dolarów amerykańskich.
W młodości Xi objaśniał konfucjańską ideę „Ping Tian Xia”, czyli zaprowadzenia pokoju i porządku na świecie, co stanowi ostateczny, czwarty etap osobistego dążenia do rozwoju. Pozostałe trzy to kultywowanie moralnego „ja”, zarządzanie rodziną i rządzenie państwem.
Xi powiedział, że „Ping Tian Xia” nie obejmuje podboju ani rządzenia światem. Zamiast tego ma na celu wydobycie wszystkich ludzi z ubóstwa, umożliwiając im spokojne życie, w którym mają co jeść i w co się ubrać. Powiedział, że jeśli wszystkie kraje będą dążyć do pokojowego rozwoju i dążyć do jedności i harmonii, to świat przybliży się do tego celu.
Przewodząc delegacji podczas składaniu hołdu w Mauzoleum Mao Zedonga z okazji 130. rocznicy jego urodzin w grudniu ubiegłego roku, Xi podkreślił, że najlepszym sposobem na upamiętnienie zmarłego chińskiego przywódcy jest kontynuowanie sprawy, której Mao był pionierem. Xi zacytował słowa Mao: „Musimy zawsze dążyć do celu! Musimy zawsze iść naprzód! Nasz złoty świat, jasny i wspaniały, jest przed nami!”.
„Najlepszym dziedzictwem historii jest stworzenie nowej historii, a największym hołdem dla ludzkiej cywilizacji jest stworzenie nowej formy ludzkiej cywilizacji” – powiedział Xi.
