(190619) — TANGSHAN, June 19, 2019 (Xinhua) — A farmer harvests wheat in Xizhuang Village of Tangshan City, north China’s Hebei Province, June 18, 2019. As of June 18, 300 million mu (20 million hectares) of winter wheat have been harvested in China, 96 percent of which were harvested by machines. (Xinhua/Liu Mancang)
Co można zrobić w Chinach w ciągu godziny? Dziś odpowiedź na to pytanie jest zupełnie inna niż 70 lat temu, gdy powstała Chińska Republika Ludowa.
Używając swojego kombajnu Zhao Shunua, 53-letni farmer ze środkowochińskiej prowincji Hunan, może zebrać ryż z 0,2 hektara w ciągu godziny. To blisko 30 minut mniej niż w przeszłości, gdy zbierał plony ręcznie. „Pamiętam, jak niegdyś zaczynałem pracę w polu przed świtem, a w ciągu dnia dostawałem poparzenia od słońca, aby tylko zebrać ryż wcześnie i móc zrobić kolejny zasiew” – wspomina Zhao.
W godzinę w ciągu pierwszej połowy 2019 roku wkład każdego Chińczyka do PKB wynosił 7,4 juana (ok. 1 dolara) – to 500 razy więcej niż w 1952 roku.
Chińscy konsumenci wydają w godzinę online 1,1 mld juanów, podczas gdy całkowita wartość sprzedaży dóbr w całym kraju w 1952 roku wynosiła zaledwie 3 mln juanów.
W 1949 roku większość Chińczyków mogła tylko pomarzyć o wyjeździe za granicę. Dziś w ciągu godziny wyjeżdża z Chin za granicę 19 tys. osób.
Jedna kopalnia w Shenmu, główny producent węgla w północno-zachodniej prowincji Shaanxi wydobywa rocznie więcej węgla niż 1949 roku wydobywano w całym kraju. Oznacza to, że przeciętnie wydobywa się tam w godzinę 3700 ton węgla.
Po 70 latach Chiny przekształciły się w drugą co do wielkości gospodarkę świata, dysponującą największymi rezerwami walutowymi, największym systemem opieki społecznej i największą produkcją przemysłową.
A jeszcze większe cuda zdarzą się, gdy godzinna klepsydra obróci się kolejny raz…
