8 grudnia 2024

loader

Tag: teatr

Czasy bohemy minęły

Z PIOTREM WYSOCKIM, aktorem, rozmawia Krzysztof Lubczyński. W 1969 roku związałeś się na stałe z lubelskim Teatrem im. Juliusza Osterwy. Po roli księcia Gintułta w „Popiołach” Andrzeja Wajdy miałeś otwartą drogę do najbardziej prestiżowych teatrów warszawskich. Dlaczego wybrałeś teatr na prowincji? Rzeczywiście miałem propozycje z Warszawy, m.in. z Narodowego,…

Mechanizmy władzy

Sezon 2017/2018 w stolicy (III) Nie tylko w teatrach otwartych na eksperyment (Nowy czy TR Warszawa), ale także bliższych realizmowi – w centrum problematyki przedstawień króluje przemoc okazywana przez człowieka człowiekowi, a nawet całym grupom społecznym. Takie były przedstawienia Teatru Współczesnego – Trzecia pierś Ireneusza Iredyńskiego…

Coraz mniej grzecznej Ani

Z ANNĄ GRYCEWICZ rozmawia Krzysztof Lubczyński Jak to jest być aktorką w Teatrze Narodowym owianym bogatą legendą i kierowanym przez wybitną postać polskiej sceny czyli Jana Englerta? To duża satysfakcja, tym bardziej, że już na studiach marzyłam, aby znaleźć się w zespole Narodowego…

Przemoc w roli głównej

Sezon 2018/2019 w stolicy (II) W minionym sezonie na pierwszy plan wysunęła się z rozmaitych stron oświetlana przemoc. To widomy znak niepokoju, jaki budzi wśród artystów narastanie agresji w przestrzeni publicznej – teatr zachowuje się jak doświadczony terapeuta. Teatr odmalowywał przemoc na wiele sposobów…

Sezon 2018/1019 w stolicy (I)

Inni ludzie i ich sprawki To był niezły sezon w stolicy, mimo tradycyjnych wyrzekań i pretensji, że repertuar nie ten, swoboda reżyserów ponad wszelką miarę, że na scenach zamiast sztuki panoszy się polityka, że aktorów nie słychać, nie widać, że to już nie teatr, tylko nie wiadomo co. Jeśli teatr jest…

Sztuka aktorska mocno podupadła

Z ALICJĄ PAWLICKĄ rozmawia Krzysztof Lubczyński. Proszę opowiedzieć o swojej drodze do aktorstwa… Nie była oczywista, nic jej w liceum w podwarszawskich, rodzinnych Włochach nie zapowiadało. Byłam bardzo uzdolniona w dziedzinie przedmiotów ścisłych i kiedy któryś z profesorów matematyki był nieobecny, prowadzono mnie do danej…

Dawno temu w USA

Z ELŻBIETĄ JODŁOWSKĄ, aktorką estradową, piosenkarką, autorką tekstów rozmawia Krzysztof Lubczyński. Jaki zawód wpisała by Pani do ankiety personalnej? Aktorka estradowa. A aktorka komediowa, komiczka?Dlaczego nie. Też może być. (śmiech) Kiedyś chodziło się do kabaretów „na Jodłowską”, a potem chodziło się do „Rampy”…

Przypadek: Olgierd Łukaszewicz

„Działalność artystyczna Olgierda Łukaszewicza to zbliżanie się do siebie dwóch kultur, nie tylko na płaszczyźnie literatury, teatru i aktorstwa, ale także przypominanie wydarzeń historycznych które zatarły się w pamięci obu narodów”. Tak pisze Michał Jamiołkowski pod koniec swej książki „Polsko niemieckie transgresje kulturowe. Olgierd Łukaszewicz.…

Spokojnie, to jest aktorka

Z ELŻBIETĄ STAROSTECKĄ rozmawia Krzysztof Lubczyński Podobno nie lubi Pani roli Stefci w „Trędowatej”, nakręconej przez Jerzego Hoffmana według melodramatu Heleny Mniszkówny, mimo że otrzymała Pani za nią Nagrodę Złote Grono Lubuskiego Lata Filmowego w 1977 roku… Nie lubię, bo była za bardzo jednowymiarowa. W pierwszym scenariuszu…

Lato w teatrze

W okresie międzywojennym (i wcześniej) okres letniej kanikuły oznaczał dla aktorów czas wielkich łowów na widza. Powstawały wówczas doraźnie organizowane zespoły krążące po Polsce w poszukiwaniu grosza. Potem, w czasach bardziej zgrzebnych objazdy przejęły teatry państwowe, udające się zwykle latem na zasłużone leże.…