W dniu 26 sierpnia (niedziela godz.12.00) na warszawskim Nowym Mieście przy ul. Freta 16 zgromadziło się kilkadziesiąt osób dla upamiętnienia – 6.08.1944 – daty tragicznej śmierci sztabu Armii Ludowej Ten tragiczny dzień powstania intensywnego bombardowania Starówki opisał szczegółowo dowódca czwartaków – „Gustaw” w publikacji „O Czwartakach AL” – 2003 str.146 pt: „Dzień ognia i śmierci”. Na tę okoliczność na odbudowanym po działaniach wojennych budynku została wmurowana tablica z nazwiskami głównych poległych osób tworzących sztab sterujący udziałem w powstaniu oddziałów zbrojnych AL – „Czwartakow.”. Uroczystość polegała na złożeniu wieńców i kwiatów przez przybyłe działające w stolicy organizacje kombatanckiei . W uroczystości wzięła udziaa asysta wojskowa..ta okoliczność nadała znaczenie i wagę tej tragicznej rocznicy. Czwartacy – powstańcy to członkowie powstałego na Żoliborzu w1943 r. Związku Walki Młodych (ZWM). W powstaniu warszawskim zginęło tych młodych ludzi – zetwuemowców-czwartaków – ponad 300. Najwięcej na warszawskiej Starówce, gdzie dzielnie i z sukcesami bojowymi bronili wielu barykad. W walce powstańczej nie istotne były poglądy polityczne. Walczyli czwartacy razem z akowcami. Po upadku powstania 200 razem z e swoim dowódca „Gustawemm” – Edwinem Rozłubirskim poszło jako powstańcy z akowcami do niewoli . Po wojnie za tę wspólną walkę w powstaniu dowódca czwartaków – E. Rozłubirski został przez Bora – Komorowskiego odznaczony najwyższym odznaczeniem powstańczym. Na uroczystości nie zabrakło przedstawicieli mieszkańców ulicy ZWM na warszawskim Ursynowie. Nie bez przyczyny podczas budowy powojennego osiedla na warszawskim Ursynowie jedna z ulic osiedlowych na Stokłosach otrzymała nazwę Związku Walki Młodych.(ZWM). Uznano że śmierć 300 zetwuemowców-czwartaków podczas powstania warszawskiego w pełni zasługuje na taka nazwę.
Zasiedlający te ulice mieszkańcy nigdy nie kwestionowali tej nazwy. Wręcz odwrotnie z tej nazwy byli dumni. Taki klimat uznania i nie kwestionowania tej nazwy trwał do czasu objęcia (na szczęście krótko) prezydentury Warszawy przez Lecha K. Owczesna Rada Warszawy zaproponowała w 1997 r. zmianę nazwy tej ulicy ZWM. Zrobiono ten „manewr nazwy” w sposób sprzeczny z prawem polskim i prawem tzw. Europejskiej Karty o Samorządzie Terytorialnym który Polska podpisała ,a także wbrew woli mieszkańców tej ulicy.(przeprowadzone referendum wykazało 92 proc. sprzeciwu) .Sprawa trafiła w 1998 r. na wokandę do NSA a ten uchylił bezprawna uchwałę Rady Warszawy! Było to zwycięstwo prawa i mieszkańców! Wydawało się nam mieszkańcom, że po takiej porażce prawnej naszej nazwie nic nie grozi. Myliliśmy sie jednak. Przyszedł nowy atak na nazwę naszej ulicy w 2018 r. kiedy to nasza nazwę ulicy ZWM „podciągnięto” pod ustawę dezubekizacyjną. Dzieło to wymyślił IPN i wąskie grono „dobrej zmiany”.ZWM-owcom przypisano powstanie i propagowanie komuny w Polsce? Mieszkańcy ulicy i rozsądni działacze społeczni radni, samorząd Dzielnicy i Rady Warszawy i tym razem postawili opór i sprzeciw.. Sprawa kolejny raz trafiła na wokandę WSA przeciw wojewodzie mazowieckiemu.. I tym razem przy tak licznym wsparciu społecznym Sąd Administracyjny stanął po stronie prawa i po stronie demokracji ale także po stronie mieszkańców tej lokalnej ulicy. Jednak opór przegranego wojewody trwa. Postanowił on „załatwić”sprzeciw mieszkańców przez wniesienie odwołania od wyroku WSA do wyższej instancji tj NSA. Taka wojna z mieszkańcami to wątpliwa wizytówka mazowieckiego wojewody. Mieszkańcy ulicy ZWM (2300 mieszkańców) liczą jednak, że NSA stanie na wysokości zadanie i po właściwej stronie za co w imieniu mieszkańców z góry dziękuję.
Przewodniczący Społecznego Komitetu Obrońców nazwy ul. ZWM
