O emeryturach
Pragnę pogratulować sprawozdawcy samego tematu, czyli „Wzmocnienia publicznego systemu ubezpieczeń społecznych”. Padały tutaj sformułowania, że ten tytuł jest ideologiczny – otóż nie, tytuł nie jest ideologiczny, on jest po prostu społeczny. I tu nie chodzi o państwo opiekuńcze, które ma różne konotacje, tu chodzi o państwo odpowiedzialne.
Chodzi przecież o godne życie. Elementem ostatniej fazy godnego życia to jest przyzwoita emerytura, tzn. zagwarantowana i w kwocie, która pozwoli przeżyć. Obywatele oszczędzają na ten cel w różny sposób, prawdą jest, że i przymuszony. Padały tu sformułowania, iż publiczna część jest nieważna. Pochodzę z państwa, w którym liberałowie chadeccy wprowadzali system prywatnych ubezpieczeń, a kilkanaście lat później po prostu włączyli je z powrotem do budżetu państwa. Podstawą powinien być przyzwoity publiczny system emerytalny.
Zwracam się do Pana Komisarza, jestem zwolennikiem „social pillar”, który Komisja ogłosiła, sięgnijcie do tego. Róbmy to co tam jest zapisane – powiedział europoseł SLD, wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego Bogusław Liberadzki.
Rehabilitacja?
Obóz „dobrej restauracji”(Sowa i przyjaciele) ma nowe wytłumaczenie, skąd się wziął jego nagły zjazd. Sprzyjające mu media ochoczo je podchwyciły: Duda wygrał z faworyzowanym Komorowskim, bo pomogły mu boty internetowe. Gdyby nie one, w mocy pozostawałoby proroctwo Adama Michnika: Komorowski przegra z Dudą tylko jeśli przejedzie po pijaku zakonnicę na pasach.
Nie przyszło naszym mądrym głowom do ich zakutych łbów, że przegrali, bo sami wystawili bota z funkcjami z lat 90., który nie radził sobie w najprostszych sytuacjach kampanijnych: w konfrontacjach z ustawianymi przez PiS leszczami włączył mu się tryb Balcerowicz ‚93 („zmień pracę, weź kredyt”), w rozmowie z kobietą z niepełnosprawnością na oczach całej Polski suflerka wgrywała mu dodatek „empatia”, a zagłuszany przez niechętną mu młodzież na komendę „szogun!” reagował z wyczuciem czasów godnym ostatniego samuraja. Co więcej, od wyborów prezydenckich w boty zamieniła się cała opozycja, która w każdej sytuacji wyciąga restauracyjne slogany „konsytucja!”, „wolne sądy!”, „Donek, musisz!”, „ciemnogród i mohery!”. Upieranie się, że druga strona nie tylko wygrała te czy tamte wybory, ale zupełnie zmieniła warunki debaty publicznej dzięki botom to reakcja godna niereformowalnego bota, który był, jest i już chyba zawsze będzie głupi – napisał na swoim profilu na Fb. lewicowy publicysta Łukasz Moll.
Ofiary kapitalizmu
Tak naprawdę to nie ma czegoś takiego jak „ofiary transformacji”. To pojęcie zakłada, że sama „transformacja” była nieudolnie przeprowadzona, ale sam kapitalizm jest świetny i dla każdego znajdzie się w nim miłe miejsce… To taka wiara w kapitalistyczny cud i spiskową historię dziejów w której ktoś pozbawił nas tego Królestwa Niebieskiego.
Otóż nie. Nie dla każdego znajdzie się miejsce w kapitalizmie.
Także nie mówmy o ofiarach transformacji.
Mówmy o ofiarach kapitalizmu.
Dziedziczenie wykluczenia, biedy, gorsze płace ze względu na położenie geograficzne, wyzysk młodych pracowników i przymuszanie starych do łapania dodatkowych etatów i godzin, niższe płace dla kobiet, ciągła niepewność, brak mieszkań, stały niedostatek, upokarzające warunki życia osób niepełnosprawnych, które stają się przywiązane do rodziny…
To wszystko jest właśnie ten domyślny i typowy kapitalizm.
Nigdy nie znajdowaliśmy się na drodze do raju, znajdowaliśmy się na drodze transformacji do grabieżczego, łupieżczego systemu zbydlęcenia i agresywnej konkurencji, który nie zostawia jeńców i nie ogląda się na słabszych. I ta transformacja w pełni się udała. Jej neoliberalni autorzy dobrze o to zadbali, a teraz próbują udawać zdziwionych – również na Fb napisał Tymoteusz Kochan.
