Zmiany, jakie zaszły na świecie i w Polsce po 1989 r, nie spełniły i nigdy nie spełnią oczekiwań licznych warstw społecznych i narodów na lepszą przyszłość.
Dzieje się tak, gdy rozwarstwienie społeczne, wzrost napięcia na świecie, rasizm, brak tolerancji seksualnej, dewastacja środowiska naturalnego i teroryzm nie są ich usuwalnymi wadami ale są ich istotą. Takie filary narzuconych przez MFW przemian jak rozregulowany rynek, prywatyzacja, komercjalizacja usług publicznych, obniżanie podatków bogatym czy niczym nie skrępowana konkurencja musiały doprowadzić i doprowadziły do gigantycznych fortun garstki ludzi, obniżyły jakość usług publicznych a w niektórych przypadkach wręcz ograniczyła do nich dostęp coraz bardziej rosnącej liczbie ubogich. Postępująca w szybkim tempie pauperyzacja będąca oczywistym wynikiem neoliberalnych reform i wzrostu wydajności pracy wzmogły konkurencję pomiędzy pracownikami najemnymi doprowadziła do renesansu ideologii rasistowskich, antyfeministycznych i homofobicznych a pozbawioną środków do życia, sprowadzoną z zagranicy w dobie prosperity tanią siłę roboczą do terroryzmu. Nie lepiej wygląda sytuacja międzynarodowa: zaostrzająca się walka o dostęp do surowców i nowych rynków zbytu skłania elity rządzące do stosowania coraz to bardziej agresywnych zachowań i wypowiadania kolejnych umów międzynarodowych. Oliwy do ognia dolewa błyskawiczny wzrost gospodarczy Chin zwiastujący zmianę układu sił na świecie. W takiej atmosferze przestają poprawnie funkcjonować także organizacje powstałe w wyniku II WŚ, których celem jest zapobieganie konfliktom globalnym. Jeśli sytuacja dalej będzie rozwijać się w tym kierunku, to III WŚ stanie się nieunikniona. Spory udział w stworzeniu obecnej katastrofalnej sytuacji ma UE, gorącą propagatorka neoliberalnych reform.
Wbrew opinii niektórych „ profesorów”, że historia nie ma końca, na horyzoncie politycznym pojawiła się zmiana dla neoliberałow: jest nią Prawica. Na Węgrzech, Polsce i USA objęła już ona władzę i sprawuje ją już od paru lat. W tej sytuacji można pokusić się o ocenę jej działalności. W sferze gospodarczej można zauważyć pewne pozytywne zmiany które wpływają na poprawę losu niższych warstw społecznych; niestety mają one charakter powierzchowny. Prawica uszczelniła system podatkowy, wprowadziła nowe programy socjalne i podniosła płacę minimalną ale nie zlikwidowała umów śmieciowych które są podstawowym narzędziem wyzysku opartą o tzw „bieda przedsiębiorczość”. Oznacza to że nie zlikwiduje ona znacznych różnic dochodowych i rozregulowanych rynków głównych żródeł niesprawiedliwości społecznej. W pozostałych dziedzinach życia sytuacja znacznie się pogorszyła w stosunku do poprzedniego okresu. Powoływanie się na wartości chrześcijańskie i ideę narodową wzmacnia z jednej strony nastroje homofobiczne i antyfeministyczne, a z drugiej wzrost napięcia w polityce międzynarodowej. Na pierwszy rzut oka widać że jej działania nie są w stanie wpłynąć na poprawę obecnej sytuacji.
Jedyną siłą, która jest w stanie to zrobić jest Lewica po wyciągnęciu prawidłowych wniosków z okresu kiedy sprawowała władzę. Próba budowy komunizmu opierała się na fałszywym założeniu o możliwości istnienia bezklasowego społeczeństwa i jak długo nie zmienimy ludzkiego genomu tak długo powrót do tej idei jest niemożliwy. Inaczej przedstawia się socjaldemokratyczna idea państwa dobrobytu. Prawdą jest, że państwa tego rodzaju upadły ale spowodowane to było z jednej strony upadkiem komunizmu a z drugiej błędami w polityce fiskalnej. Ta druga przyczyna jest do usunięcia poprzez rygorystyczną politykę monetarną, a pierwsza sama się zdeaktualizowała po krachu neoliberalizmu. Tak więc państwo dobrobytu staje się możliwe po wprowadzeniu w nim nieznacznych reform.
Zreformowana Lewica naprawę obecnego kształtu świata będącego wspólnym dziełem prawicy i neoliberałów będzie prowadziła na poziomie światowym , europejskim, narodowym i samorządowym, ponieważ pominięcie któregoś z nich uczyni ją nieskuteczną. Główne wysiłki skierujemy na ochronę środowiska i oddalenie zagrożenia konfliktem globalnym.
W dziedzinie ochrony środowiska trzeba doprowadzić do tego aby :
– firmy i osoby prywatne obciążyć pełnymi kosztami rekultywacji zrujnowanego przez nich środowiska,
-każdy kto będzie chciała zastosować nową technologię udowodnił że jest ona nieszkodliwa dla środowiska
– aby państwa rozwinięte pomogły pozostałym sfinansować działania nakierowane na ochronę środowiska, gdyż to one są najbardziej odpowiedzialne za jego obecny stan.
Aby zapobiec konfliktom:
– zreformujemy instytucje międzynarodowe tak, aby zwiększyć ich skuteczność i reprezentatywność. W chwili obecnej w najważniejszych z nich istnieje nadreprezentatywność przedstawicieli cywilizacji zachodniej
– będziemy wspierać i inicjować inicjatywy zmierzające do integracji coraz większych obszarów świata oparte o poszanowanie interesów wszystkich zainteresowanych stron
– będziemy inicjować rozmowy rozbrojeniowe pomiędzy paktami i poszczególnymi krajami.
– nie będziemy stosować sankcji gospodarczych nakierowanych na zahamowanie rozwoju innych krajów
– wprowadzimy pełną jawność zawieranych porozumień politycznych, militarnych i gospodarczych
W obu tych dziedzinach rozmawiać będziemy z każdym niezależnie od jego przekonań politycznych, rasy , płci czy orientacji seksualnej. Nie będziemy narzucać komukolwiek swoich struktur politycznych i wtrącać się w jego sprawy wewnętrzne.
Na poziomie europejskim będziemy dążyć do
– pełnej demokratyzacji struktur UE
– finansowej odpowiedzialności UE za ochronę środowiska i ujednolicenie opieki socjalnej w sensie materialnym w poszczególnych krajach wchodzących w jej skład.
– ujednolicenia prawa pracy tak, aby uniknąć dumpingu
– stworzenia i wprowadzenia polityki energetycznej zgodnej z wymogami ochrony środowiska
– do zrównoważenia sił pomiędzy kapitałem a pracą
Na poziomie krajowym i samorządowym dążyć będziemy
– do zrównoważenia sił pomiędzy kapitałem a pracą
– do przestrzegania równości pomiędzy klasami i grupami społecznymi niezależnie od rasy, płci, orientacji seksualnej, narodowości i przekonań politycznych
– wprowadzenia dochodu gwarantowanego dla każdego obywatela
– stworzenia i wprowadzenia polityki energetycznej zgodnej z wymogami ochrony środowiska.
Aby w pełni zrealizować nasze zamierzenia przeciwstawimy neoliberalnej zasadzie konkurencji zasadę wzajemnej współpracy i pełnego zrozumienia, a prawicowej idei narodowej internacjonalizm.
