Dla wielu ludzi na całym świecie Pekin może być po prostu stolicą Chin z bogatym dziedzictwem historycznym i kulturowym. Ale dla wielu Chińczyków jest trwałym symbolem igrzysk olimpijskich – pierwszym miastem na świecie, które gościło zarówno letnie, jak i zimowe igrzyska olimpijskie. Zachowuje ducha olimpijskiego i kontynuuje marzenie olimpijskie.
Xu Xin po raz pierwszy przyjechał do Pekinu jako 18-latek w 1997 roku, aby zapisać się na Pekiński Uniwersytet Studiów Zagranicznych. „Moim pierwszym wrażeniem było to, że w Pekinie jest tak wiele możliwości, zwłaszcza dla studenta poznającego języki obce, jak ja” – wspominał.
Szybsze, czystsze, bardziej doświadczone
Zajęcia na jego specjalizacji odbywały się po szwedzku. Latem 2001 roku, kiedy całe miasto było w ekstazie po wygraniu konkursu o organizację Igrzysk Olimpijskich 2008, Xu ukończył szkołę. Łącznie 74 615 wolontariuszy z 98 krajów i regionów pomogło w organizacji Igrzysk Olimpijskich 2008. Również Xu, który świadczył usługi tłumaczeniowe dla drużyny Szwecji w wiosce olimpijskiej. Oglądał kilka konkursów podczas igrzysk, poznał znanych sportowców, a nawet zrobił sobie zdjęcie z nieżyjącym już Kobe Bryantem. Tamte dni były pracowite, ale omawiając to doświadczenie, Xu zawsze uśmiecha się szeroko.
Po igrzyskach olimpijskich w 2008 r. odwiedził te miejsca w różnych celach, ostatnio pojechał do Wukesong Arena, gdzie odbywały się mecze koszykówki, na koncert. Był także świadkiem rozwoju Pekinu, gdzie rozwinęła się sieć transportu publicznego, a miasto stało się czystsze. Gdy zbliżały się Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Pekinie, Xu po raz drugi złożył wniosek o status wolontariusza olimpijskiego.
„To niewiarygodne, że moje miasto mogło zorganizować dwa igrzyska olimpijskie w ciągu zaledwie kilku lat, a ja mam szczęście być wolontariuszem na obu imprezach” – powiedział. Zimowe Igrzyska Olimpijskie i Paraolimpijskie 2022 obsłuży odpowiednio 27 000 i 12 000 wolontariuszy wybranych spośród ponad miliona kandydatów. Xu widział wiele młodych twarzy w zespole wolontariuszy. „Czułem się, jakbym zobaczył siebie w 2008 roku” – powiedział.
Jadąc po drogach Pekinu, zauważył, że nadal widoczne są oznakowania pasów olimpijskich z 2008 r., podczas gdy na innych odcinkach wzniesiono już oznakowania pasa specjalnego w 2022 r. „W ciągu ostatnich 14 lat technologia telekomunikacyjna w naszym kraju szybko się rozwinęła, co ułatwiło komunikację. Chiny mają większe doświadczenie w organizacji dużych wydarzeń i jestem pewien, że tym razem obsługa wolontariuszy będzie jeszcze lepsza”.
Od rozmachu do zrównoważonego rozwoju
Podczas gdy Xu Xin jest zajęty poznawaniem terminologii sportów zimowych, Li Jiulin czeka na test na Narodowym Torze Łyżwiarstwa Szybkiego, zwanym Lodową Wstęgą. Li był głównym inżynierem jego budowy. Tor znajduje się w północnym Pekinie, około 3,5 kilometra od Stadionu Narodowego, znanego również jako Ptasie Gniazdo, gdzie 14 lat temu ceremonia otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Pekinie zaprezentowała chińską kulturę światu. Kiedy Li został inżynierem w Ptasim Gnieździe w 2003 roku, miał 35 lat. Stadion o pojemności 80 000 ludzi był znany jako największa stalowa konstrukcja świata. „Budowa Stadionu Narodowego w Pekinie zapoczątkowała nową erę w chińskim przemyśle budowlanym i przyniosła szereg innowacji, z których wiele zostało zmodernizowanych w następnych latach i zastosowano je na Narodowym Torze Łyżwiarstwa Szybkiego” – powiedział. Sześć obiektów z Igrzysk Olimpijskich w 2008 r. jest używanych podczas Zimowych Igrzysk w 2022 r., aby obniżyć koszty. Lodowa Wstęga to jedyny obiekt do uprawiania sportów zimowych zbudowany od podstaw na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2022. Pekin 2022 zobowiązał się do przeprowadzenia ekologicznych, zrównoważonych i niskoemisyjnych Igrzysk, więc Li i jego zespół musieli rozwiązać szereg problemów technicznych, aby zmniejszyć zużycie stali. Lodowa Wstęga szczyci się najbardziej rozległym projektem lodowiska w Azji, o powierzchni tafli wynoszącej 12 000 metrów kwadratowych. W celu dalszej redukcji emisji gazów cieplarnianych do produkcji lodu wprowadzono jako czynnik chłodniczy dwutlenek węgla, który jest najbardziej przyjaznym dla środowiska naturalnym czynnikiem chłodniczym. W zespole Li około jedna trzecia zaangażowanych osób pracowała, podobnie jak on, przy budowie zarówno podczas letnich, jak i zimowych igrzysk. „Stadiony olimpijskie pokazywały siłę narodu w pewnych epokach” – powiedział. „Ptasie Gniazdo zachwyciło odwiedzających swoją wielkością, a nowa Wstęga Lodu odzwierciedlała nową charakterystykę rozwoju: zrównoważony rozwój”. „To dla mnie zaszczyt być zaangażowanym w budowę obu” – dodał z uśmiechem.
Początek snu
Niestety łyżwiarz Yu Yongjun nie będzie mógł startować na Lodowej Wstędze, gdy w przyszłym tygodniu rozpocznie się akcja olimpijska. Złoty medalista Pucharu Świata rozpoczął jazdę na krótkim torze w 2001 roku, kiedy Pekin wygrał konkurs kandydatur do organizacji Letnie Igrzyska Olimpijskie 2008. – Dobrze pamiętałem wtedy radość ludzi – powiedział Yu. „Wiedziałem, że igrzyska olimpijskie są najważniejszym etapem dla sportowców i marzyłem, żeby kiedyś tam wystartować”. W kolejnych latach był świadkiem przygotowań do olimpiady w 2008 r., aż aż gigantyczne odciski stóp namalowane fajerwerkami rozświetliły letnie nocne niebo, by zainaugurować długo oczekiwaną galę sportową. Igrzyska Olimpijskie 2008 rozbudziły w zwykłych ludziach pasję do sportu.
W następnym roku – 2009, Yu został wybrany do chińskiej narodowej drużyny łyżwiarstwa na krótkim torze. W sezonie 2010/2011 zajął drugie miejsce w biegu na 1000 metrów w Pucharze Świata w Quebecu, a na Mistrzostwach Świata 2011/2012 w Szanghaju i Nagoi wraz z kolegami zdobył złote medale w sztafecie na 5000 metrów. Ale kiedy wszystko wydawało się iść w dobrym kierunku, powaliła go kontuzja. Opuścił igrzyska olimpijskie w Soczi w 2014 roku i przeszedł na emeryturę. Ale jego olimpijski sen nie umarł.
Po dwóch latach nauki za granicą przeniósł się do południowej prowincji Chin, Yunnan, aby promować sporty zimowe, zakładając prowincjonalną drużynę łyżwiarstwa na krótkim torze. Yu wrócił do Pekinu i został mianowany asystentem trenera kadry narodowej w 2018 roku. W 2020 roku dołączył do klubu łyżwiarskiego Mengqiyuan w pekińskiej dzielnicy Yanqing, co oznacza „początek snu”. W klubie udzielał lekcji miejscowym uczniom szkół podstawowych i gimnazjów oraz pomagał szkolić drużyny szkolne. Trenuje także 16 zawodników, którzy, tak jak on wcześniej, realizują swoje sportowe marzenie.
„W naszym pokoleniu łyżwiarze na krótkim torze pochodzili głównie z północno-wschodnich Chin, gdzie popularne były sporty zimowe” – wspomina Yu. Ale jego podopieczni pochodzili z różnych części kraju, w tym z ciepłych prowincji południowo-zachodnich, takich jak Yunnan i Syczuan. Według chińskiego Narodowego Biura Statystycznego jego uczniowie i zawodnicy byli wśród 346 milionów Chińczyków, którzy uprawiają sporty zimowe, odkąd Pekin został wybrany na gospodarza Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 w 2015 roku. Chiny mają obecnie 654 standardowe lodowiska, co stanowi wzrost o 317 procent w porównaniu z 2015 r. Liczba ośrodków narciarskich wszystkich typów osiągnęła 803, w porównaniu z 568 ośrodkami w 2015 r.
Yu powiedział, że spodziewa się, że Yanqing stanie się bazą do jazdy na łyżwach krótkich w Chinach. Ma nadzieję, że pewnego dnia jego uczniowie będą mogli, tak jak marzył jako dziecko, jeździć na łyżwach na arenie olimpijskiej. Ale chciałby też, żeby więcej ludzi uprawiało sporty zimowe. „Niech Zimowe Igrzyska będą początkiem ich marzeń”.
