Minolta DSC
Ponad 7 000 hutongów otacza Zakazane Miasto w Pekinie. Większość z nich powstała w czasie panowania trzech dynastii: Yuan, Ming i Qing. Na pierwszy rzut oka hutongi to wyłącznie szare ściany. Jednak, kiedy znajdzie się chwilę aby porozmawiać z ich mieszkańcami, można się przekonać, że każdy z nich ma swoją własną historię.
Hutongi to miejsce życia zwykłych pekińczyków, ale także zapis rozwoju i ewolucji historii oraz kultury miasta. Tutaj można zauważyć zmiany zachodzące w historii czy zwyczajach. Wędrując hutongami można zobaczyć ciekawe miejsca historyczne, które tworzą „żywą encyklopedię Pekinu”. Historia tych zabudowań sięga setek lat. Podczas spaceru można dowiedzieć się jak wygląda życie pekińczyków i ich stosunki sąsiedzkie.
Hutong to tradycyjny chiński zespół szczelnie połączonych ze sobą parterowych budynków. Budowane były na planie prostokąta, z wąskimi uliczkami, do których przylegają bramy wejściowe do siheyuan, czyli małych, wspólnych dziedzińców, wokół których ulokowane są parterowe zabudowania z nieotynkowanej cegły. W dawnych Chinach istniała ścisła definicja szerokości ulicy lub alei. Ulice w hutongach bardzo często nie przekraczają więc szerokości 9 metrów i do dzisiaj pozostają najwęższymi drogami w Pekinie. Niejednokrotnie alejki pozostają nie szersze niż 3 do 4 metrów, a czasem są tak wąskie, że mogą się nimi poruszać jedynie pojazdy jednośladowe.
Oto najbardziej charakterystyczne hutongi w stolicy Chin, które warto odwiedzić podczas podróży. W zachodniej części Pekinu znajduje się Hutong Jiudaowan, którego nazwa oznacza dziewięć zakrętów. Czasami nazwa hutongu wywodzi się od nazwiska osoby, która tam mieszkała, tak jest na przykład Shilaoniang Hutong i Wang Pijiang Hutong. Inne noszą nazwę od kształtu zabudowań: Hutong Yangweiba oznacza hutong owczego ogona, a Hutong Erduoyan – to hutong uszu.
Nanluoguxiang ma 8 metrów szerokości i 787 m. Został zbudowany za panowania dynastii Yuan. Jest to jedna z najstarszych dzielnic w Pekinie, której historia sięga ponad 740 lat. Jest również jednym z 25 planowanych obszarów ochrony starego miasta. W czasach dynastii Qing „Kompletna mapa stolicy” narysowana w piętnastym roku Qianlong (1750) została przemianowana na Nanluoguxiang. Jest to największa, najwyższej klasy i bogata w zasoby tradycyjna dzielnica mieszkaniowa w Chinach w stylu szachownicy, która w pełni zachowuje strukturę dziedzińca hutongu z czasów dynastii Yuan. Rezydencje i dziedzińce o różnych kształtach w okolicznych hutongach są kolorowe i głębokie. Nanluoguxiang i okolice były niegdyś centrum dynastii Yuan, a następnie miejscem wielkiego bogactwa w czasach dynastii Ming i Qing, aż po upadku dynastii Qing, kiedy to powoli dobiegał końca również dobrobyt Nanluoguxiang. Yu’er Hutong na Nanluoguxiang to miejsce, gdzie 25 lutego 2014 roku mieszkańców odwiedził przewodniczący Chin Xi Jinping.
Shichahai Hutong jest na pewno wart odwiedzania, ze względu na historię i kulturę. Znajduje się on niedaleko kompleksu jezior w północno-zachodnim Pekinie i na północ od Parku Beihai. Akwen zajmuje łącznie powierzchnię 146,7 ha, w jego skład wchodzą trzy zborniki: Qianhai (dosł. „Morze Przednie”), Houhai („Morze Tylne”) i Xihai („Morze Zachodnie”), które otoczone są dobrze zachowanymi zabytkami tradycyjnej chińskiej architektury, m.in. dawnymi rezydencjami miejskimi, hutongami oraz siheyuan. Po wschodniej stronie jeziora Houhai zlokalizowane są stare hutongi, pośród których mieści się świątynia Guanghua, którą wzniesiono za rządów dynastii Yuan. Świątynia jest siedzibą Pekińskiego Związku Buddyjskiego. Nad wschodnim brzegiem Houhai znajduje się rezydencja księcia Chun. Po drugiej stronie jeziora leży park Houhai; na południe od niego znajduje się klasztor Fengtai oraz rezydencja księcia Gonga, która zajmuje powierzchnię 60 000 m² i jest największym oraz najlepiej zachowanym tego typu obiektem w Pekinie. Na terenie rezydencji utworzono ogród znany jako Jincui Yuan, umieszczono w nim jeziora, jaskinie i liczne pawilony. Znajduje się tam także pawilon teatralny, w którym obecnie codziennie odbywają się spektakle opery pekińskiej.
Qianshi Hutong, czyli hutong rynku pieniężnego, jest najwęższy w całym mieście. Znajduje się na Jewel City Street, koło Qianmen. W przeszłości mieściły się tutaj instytucje finansowe. Najwęższe miejsce w hutongu ma tylko 80 cm szerokości, więc gdy spotykają się dwie osoby, muszą one przejść bokiem. Hutong ten ma około trzydziestu do czterdziestu metrów długości.
Najdłuższy hutong to Xijiaomingxiang. Jest to równoległa do Alei Chang’an, zaczynająca się od ulicy Chongwenmen Nei na wschodzie i na północy od ulicy Xinhua na zachodzie. Na mapie dynastii Ming i Qing nazywany był „Wschodnią-Xijiangmixiang”, o łącznej długości 6,5 kilometra.
Najkrótszy hutong to Guantongjie. Znajduje się on w pobliżu Liulichang i ma tylko ponad 20 metrów długości.
Najstarszy hutong to Sanmiao. Znany jako „przodek hutongów”. Ponad 900 lat temu nosił on nazwę „Shanzhoujie”.
„Małe kręte hutongi zawierają wiele pokręconych historii. Te historia mówią mi i wam, że na każdym dziedzińcu znajduje się obraz, którego nie można dostatecznie poznać” – brzmią słowa piosenki „Beijing Hutong”.
Pekińskie hutongi to codzienność mieszkańców stolicy, ale też historia kultury i architektury. To także wizytówka Pekinu, którą zachwycają się turyści z całego świata.
