23 listopada 2024

loader

Tag: recenzja

Wątłe ciało polskiej wolności

Po „Wieszaniu”, „Kinderszenen”, a także po – jak mówi młodzież – hardkorowych wywiadach prasowych, w których namiętnie podnosił chwałę Jarosława Kaczyńskiego. Jako tego, co „gryzie w dupę żubra”. Po kwietniowym, posmoleńskim wierszu-inwokacji do wodza PiS, można się było po nowej prozie Jarosława Marka Rymkiewicza spodziewać…

„Taki pan, który zwie się Brzechwa Jan”

Fraza i klimat wierszy (tych bajkowych i baśniowych) Jana Brzechwy osadziły się nie tylko w magazynach pamięci, ale i w wyobraźni wielu tysięcy jego – niegdyś – dziecięcych czytelników. Należę do nich. Czasem jakiś wiersz albo jego fragment, nawet okruch, samoczynnie odzywa się z dziecięcej pamięci.…

Kto pan, kto cham

„Baśnią o wężowym sercu” Radek Rak rozpalił na chwilę dość niemrawe życie literackie w Polsce. Sprawił to na równi temat, jak i sposób jego ujęcia. Uciekł się bowiem do fantastyki, aby namalować obraz relacji polskiego chłopstwa, szlachty i Żydów w Galicji w czasach przed rabacją i w krwawych…

Okolice wichrowych wzgórz

Już sam tylko pierwszy rzut oka na tę księgę powoduje podziw.Blisko osiemset stron poświęcone tylko dwóm głównym postaciom, Charlotte Bronte i jej bratu, Branwellowi. To potężne studium oparte na bogatych i czasem aż niewiarygodnych źródłach jest już drugą publikacją Ostrowskiego, po bestsellerowym dziele „Charlotte Bronte…

Diabelski charakter

Janusz Rolicki wszedł do historii polskiego dziennikarstwa jako postać bardzo barwna, soczysta, niejednoznaczna, kontrowersyjna. Urodzony w Wilnie (1938) w dość typowej rodzinie inteligencko-niepodległościowej, stał się w okresie środkowego PRL najpierw znanym reporterem (tygodnika „Kultura”), a później dziennikarzem prasowym i telewizyjnym. Na początku…

Niemczyzna okiem Maxa Frischa

Dziwna trochę była moja lektura tego dziennika. W pierwsze stronice wchodzi się mozolnie, bez przyjemności, jest w narracji Frischa jakaś szorstkość, chropowatość, zdawkowość, zapiski jakby użytkowego brulionu, notatnika, wiele wygląda na czysto przypadkowe i bez znaczenia dla postronnego czytelnika, jak choćby…

Opowieść o Poecie z „Wesela”

Kto kocha „Wesele” Wyspiańskiego nie może nie pamiętać kapitalnych kwestii Poety. Kto kocha „Wesele” Wyspiańskiego nie może nie pamiętać kapitalnych kwestii Poety. I tych: „Taki mi się snuje dramat, groźny, szumny, posuwisty…” i tych z rozkosznego flirtu z Maryną,…

Psy babci Mao

Autorka przekładu „Całusów Lenina” Yana Lianke (rocznik 1958) Katarzyna Szarek napisała o tej powieści, że „oszałamia rozmachem” i składa się z „warstw nakładających się jak zwoje na pniu”. „Całusy Lenina” to pełna czarnego humoru satyra na pędzące ku kapitalizmowi Chiny, to książka zabawna, absurdalna, momentami…

Warszawska fantasmagoria 1939

Powieść Twardocha uzyskała „Paszport „Polityki” i pochwały recenzentów. Mocno chwalił ją Krzysztof Varga. Słowem, „Morfina” była jednym z beniaminków sezonu wydawniczego 2013 r.. Nie jest jednak tak, że ten 34-letni pisarz zebrał te laury za jakieś nagłe objawienie deus ex machina, za jednorazowy wyskok…

Faszyzm codzienny

Przypadek Hansa Fallady, pisarza, który wszedł w konflikt z faszystowskim reżimem Hitlera i który pozostawił jedne z najciekawszych literackich świadectw tamtego czasu wymyka się jednoznacznym, tyrtejskim, heroicznym schematom. W przypadku autora „Każdy umiera w samotności” nie mamy bowiem do czynienia ze spiżową postacią w rodzaju zgładzonego przez hitlerowców…