OLYMPUS DIGITAL CAMERA
W wieku 99 lat zmarła w Konstancinie Halina Kwiatkowska, wybitna aktorka teatrów krakowskich. Urodzona w Bochni 25 kwietnia 1921 roku, swoją drogę zawodową rozpoczęła w 1941 roku w krakowskim konspiracyjnym Teatrze Rapsodycznym Mieczysława Kotlarczyka, gdzie występowała m.in. z młodym Karolem Wojtyłą. W Teatrze Rapsodycznym aktorka występowała także po wojnie do 1947 roku. Później współpracowała z krakowskimi scenami: Teatrem TUR (1947-48), Państwowymi Teatrami Dramatycznymi (1948-53). W 1954 roku zadebiutowała na deskach Teatru Starego rolą Warii w „Wiśniowym sadzie” A. Czechowa.
Na scenach krakowskich współpracowała m.in. z takimi ludźmi teatru jak Bronisław Dąbrowski, Władysław Krzemiński, Konrad Swinarski, Józef Szajna, Jerzy Jarocki czy Zygmunt Hübner. Wzięła udział m.in. w legendarnej inscenizacji „Dziadów” A. Mickiewicza w reżyserii Konrada Swinarskiego (1973). Występowała też na scenie kabaretu Jama Michalika, była pedagogiem w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, w której prowadziła zajęcia z prozy, wiersza, a także piosenki, a w ostatnim okresie swojej pracy pedagogicznej prowadziła, na propozycję ówczesnego rektora Jerzego Stuhra, zajęcia z „kultury bycia”.
Próbowała także sił w reżyserii, była autorką książek wspomnieniowych: „Boyowym szlakiem, czyli a to ci kabaret”, „Damą być… ba!”, „Porachunki z pamięcią”, (za które otrzymała Nagrodę Krakowskiej Książki Miesiąca w marcu 2002 roku), „Nie ma takiej świętej”. Była autorką książek wspomnieniowych: „Porachunki z pamięcią”, „Wielki Kolega”, „Boyowym szlakiem, czyli a to ci kabaret” (współautorstwo Bruno Miecugow) oraz „Nie ma takiej świętej”.
Pisała także słuchowiska radiowe, a wspólnie z Ewą Otwinowską podręczniki dobrego wychowania. Zagrała ponad sześćdziesiąt ról teatralnych. Pamiętna także z ekranu filmowego, z roli Staniewiczowej z „Popiołu i diamentu” A. Wajdy (1958) i baronowej Krzeszowskiej z „Lalki” W.J. Hasa (1968) Pojawiła się też w filmie telewizyjnym „Wiktoryna, czyli czy pan pochodzi z Beauvais?” J. Rutkiewicza (1971), w serialach „07 zgłoś się”, „Z biegiem lat, z biegiem dni”, a także w „Oszołomieniu” J. Sztwiertni (1988). Za prace twórczą wielokrotnie honorowana prestiżowymi wyróżnieniami i nagrodami.
