Ostatnie już terminy, gdy można nabyć ze stoisk prasowych nr 1 (I/II) tegorocznego „Le Monde Diplomatique”, edycji polskiej, numer naprawdę pasjonujący. Otwierają go teksty wstępne Stefana Zgliczyńskiego („Wiosna nasza?”) i Przemysława Wielgosza („Może być tylko lepiej”), napisane w reakcji na pojawienie się zimą Wiosny Roberta Biedronia i wyrażające nadzieję na nową wiosnę polskiej lewicy. Po nich, m.in., Łukasz Moll i Michał Pospiszyl serwują ciekawy i erudycyjny esej „Filozofia polityczna motłochu”. Serge Halimi i Pierre Rimbert napisali błyskotliwy esej o „Walce klas we Francji”, z ciekawymi analogiami historycznymi i odwołaniami do literatury. O szokującym zjawisku „Ratingu obywateli w Chinach” mówi tekst René Raphaela i Ling Xi. Obszerne studium o tym co dzieje się w Brazylii po zwycięstwie prawicowych, reakcyjnych populistów napisał Ladislau Dowbor („Brazylia: głupota i władzy”). O stuleciu „Bauhausu” Waltera Gropiusa napisał Lionel Richard. Są też recenzje kilku interesujących książek, m.in. „Służących do wszystkiego” Joanny Kuciel-Frydryszak i „Końca pokoleń podległości” Jarosława Kuisza. Na koniec numeru dwa teksty o filmie Pawła Pawlikowskiego „Zimna wojna” – aprobatywna analiza Ewy Jasiewicz oraz ujęcie Jarosława Pietrzaka z akcentami krytycznymi odnośnie idei artystycznej i wymowy ideowej filmu („Antykomunizm dla estetów”).
