Bartosz Zmarzlik w znakomitym stylu wygrał tegoroczną Speedway Grand Prix i jako pierwszy polski żużlowiec w historii wywalczył po raz drugi z rzędu tytuł indywidualnego mistrza świata na żużlu. Przed nim w erze Grand Prix takiego wyczynu dokonało tylko dwóch legendarnych zawodników – Szwed Tony Rickardsson i Duńczyk Nicki Pedersen.
W piątkowym turnieju na toruńskiej Motoarenie Zmarzlikowi szło jak po grudzie i z trudem przedarł się do półfinału, a w finale zajął ostatnie miejsce. Wygrał Australijczyk Max Fricke, drugi był Maciej Janowski, a trzeci Brytyjczyk Tai Woffinden. Przed ostatnimi zawodami tegorocznego cyklu, który z powodu pandemii został ograniczony do ośmiu turniejów rozegranych w czterech miastach (Wrocław, Gorzów, Praga, Toruń), w klasyfikacji generalnej SGP stawce przewodził Zmarzlik z dorobkiem 113 punktów, mający osiem punktów przewagi nad drugim Woffindenem i 10 nad trzecim Duńczykiem Fredrikiem Lindgrenem.
Złoty medal jeżdżący na co dzień w barwach Stali Gorzów Zmarzlik zapewnił sobie już w półfinale sobotnich zawodów na Motoarenie, ostatnich w tegorocznym cyklu ośmiu turniejów SGP. Potrzebował jedynie wywalczyć awansu do finału, ale zadanie miał niełatwe, bo w półfinałowym wyścigu musiał zmierzyć się ze swoimi największymi konkurentami do złota, czyli Brytyjczykiem Taiem Woffindenem i Szwedem Fredrikiem Lindgrenem. Gorzowianin startował na dodatek z najgorszego, czwartego pola, ale mimo to po fenomenalnej walce przez cztery okrążenia zdołał wywalczyć drugą lokatę, przegrywając jedynie z Lidgrenem, a wyprzedzając Woffindena oraz Duńczyka Leona Madsena.
W drugim półfinale znakomicie pojechał gwiazdor Sparty Wrocław Maciej Janowski, który pewnie wygrał bieg przed Rosjaninem Artiomem Łagutą, Australijczykiem Jasonem Doylem i kolejnym Rosjaninem, Emilem Sajfutdinowem.
I tak kibice mogli w finałowym wyścigu oglądać walkę dwóch polskich żużlowców z Łagutą i Lindgrene. Duńczyka dopadł straszliwy pech, bo na starcie jego motocykl odmówił posłuszeństwa. Ostatecznie finałowy bieg zakończył się podwójnym triumfem biało-czerwonych, bo wygrał Zmarzlik, przyklepując efektownie już należący do niego tytuł mistrza świata, przed Janowskim, który ostatecznie w klasyfikacji generalnej uplasował się na czwartej pozycji oraz trzecim na mecie Łagutą i czwartym Lindgrenem. W tym momencie w klasyfikacji generalnej Woffinden i Lindgren mieli tyle samo punktów i zarządzono dodatkowy bieg z ich udziałem, któego stawką był tytuł indywidualnego wicemistrza świata. Wygrał go bezdyskusyjnie Brytyjczyk i on też odebrał srebrny medal, zaś jego duński rywal musiał zadowolić się brązowym.
Polska ma teraz trzech mistrzów świata w jeździe na żużlu, ale zarówno Jerzemu Szczakielowi jak Tomaszowi Gollobowi nie udało się triumfować dwukrotnie, na dodatek rok po roku. A 25-letni Bartosz Zmarzlik tego dokonał i już na trwałe zapisał się w historii polskiego żużla. A także światowego, bo w erze Grand Prix, która obowiązuje od 1995 roku, tytuł mistrza świata potrafili obronić jedynie Szwed Tony Rickardsson i Duńczyk Nicki Pedersen.
Zmarzlik nie jest najmłodszym mistrzem świata w historii, bo ten splendor należy do brytyjskiego żużlowca Petera Cravena, który zdobył tytuł w 1955 roku w wieku 21 lat (po raz drugi triumfował siedem lat później), ale gorzowianin ma jeszcze mnóstwo czasu, żeby pobić rekord w liczbie mistrzowskich tytułów, należący do Nowozelandczyka Ivana Maugera i Rickardssona, którzy po sześć razy stawali na najwyższym podium.
Zmarzlik od początku swojej kariery jeździ w barwach Stali Gorzów. Z gorzowskim klubem lada moment zwiąże się nowym kontraktem, który uczyni go najlepiej zarabiającym żużlowcem na świecie. Za sam podpis pod umową ma otrzymać ponad milion złotych, a za jeden sezon ma inkasować trzy razy tyle. Do tego dochodzi jeszcze indywidualny kontrakt sponsorski z PKN Orlen, o wysokości którego już w żużlowym światku krążą legendy. Szefowie gorzowskiego klubu nie mogli się targować, bo doskonale wiedzieli, że Zmarzlik ma kilka innych intratnych ofert.
Końcowa klasyfikacja SGP 2020:
- Bartosz Zmarzlik (Polska) – 133 pkt;
- Tai Woffinden (W. Brytania)– 117;
- Fredrik Lindgren (Szwecja) – 117;
- Maciej Janowski (Polska) – 107;
- Leon Madsen (Dania) – 89;
- Jason Doyle (Australia) – 87;
- Artiom Łaguta (Rosja) – 84;
- Emil Sajfutdinow (Rosja) – 81;
- Martin Vaculik (Słowacja) – 78;
- Max Fricke (Australia) – 64
- Matej Zagar (Słowenia) – 46
- Patryk Dudek (Polska) – 39;
- Niels Kristian Iversen (Dania) – 32;
- Mikkel Michelsen (Dania) – 32;
- Antonio Lindbaeck (Szwecja) – 22;
- Gleb Czugunow (Polska) – 16;
- Jack Holder (Australia) – 12;
- Andres Thomsen (Dania) – 10;
- Vaclav Milik (Czechy) – 1;
- Eduard Krcmar (Czechy) – 1.
