Na marsz zorganizowany z okazji katalońskiego święta przyszło około miliona osób, aby wyrazić poparcie dla niepodległościowych aspiracji swojego kraju.
Marsz ten odbył się we wtorek 11 września w 304 rocznicę przyłączenia Katalonii do Hiszpanii obchodzonej jako tradycyjne katalońskie święto Diada. Równolegle o wiele mniej liczną demonstrację zorganizowała przeciwna niepodległości Katalonii centro-prawicowa partia Obywatele (Ciudados).
Organizatorem uroczystości była organizacja społeczna Katalońskie Zgromadzenie Narodowe, którego przywódca Jordi Sànchez znajduje się w hiszpańskim więzieniu wraz z innymi ośmioma katalońskimi politykami oskarżonymi o przeprowadzenie 1 października ubiegłego roku referendum w sprawie niepodległości Katalonii. Inspiratorem był jednak aktualny szef katalońskiego rządu Quim Torra, który tydzień wcześniej wezwał do masowego w nim udziału. Torra oświadczył, że będzie naciskał na rząd w Madrycie, aby uznał wyniki referendum, w którym większość głosujących opowiedziała się za niepodległością.
– Mandat, który uzyskaliśmy 1 października pozostaje wciąż w mocy i będziemy działać na rzecz wprowadzenia go w życie – mówił Torra.
W uroczystościach wzięli udział nie tylko mieszkańcy Barcelony, lecz także osoby przybyłе z innych części Katalonii – również w formie zorganizowanej dowożeni autokarami. Do Barcelony licznie przybyli też traktorzyści z różnych regionów prowincji, którzy brali aktywny udział również w poprzednich akcjach. Wielu ludzi miało ze sobą żółte piłki z napisem „Utworzymy Republikę Katalońską”, a na ulicach rozwieszono żółte wstążki będące symbolem walki o wypuszczenie na wolność aresztowanych katalońskich polityków. Uczestnicy demonstracji nieśli też ich portrety.
Ponadto na ścianie budynku autonomicznego rządu wywieszono baner o treści „Uwolnijcie więźniów politycznych i zesłańców” napisany w języku katalońskim i angielskim.
Uroczystości rozpoczęły się punktualnie o godz. 17.14, co stanowiło nawiązanie do roku 1714, kiedy to miały miejsce wydarzenia których rocznicę właśnie obchodzono.
Osobną manifestację urządziła lewicowa organizacja młodzieżowa Aggap pod hasłami „Niepodległość, socjalizm, feminizm”. W demonstracji tej wzięło udział kilkuset ludzi trzymających w rękach czerwone flagi sierpem i młotem oraz czerwone flagi ruchu na rzecz niepodległości Esteledami. Z kolei inna grupa młodych ludzi zebrała się na jednej z centralnych ulic. Skandowali „Niepodległość!” oraz śpiewali znany również w Polsce przebój „Y Viva España” zastępując słowa piosenki własnymi niecenzuralnymi.
Osobno świętowała partia Ciudados. Przemawiając z trybuny przywódca partii, urodzony w Barcelonie Albert Rivera oświadczył, że chciałby obchodzić to święto razem ze wszystkimi Katalończykami, lecz miejscowy rząd to uniemożliwił. Wyraził jednak przekonanie, że „nadejdzie taki czas, kiedy będziemy świętować razem”. Również liderka barcelońskiej struktury partii Inés Arrimadas złożyła obietnicę, iż będzie działać na rzecz Katalonii dla wszystkich jej mieszkańców. Nietrudno zauważyć, że pod pojęciem „wszyscy” kryją się ci, którzy chcieliby, aby Katalonia pozostała nadal częścią Hiszpanii. Jednak wciąż są oni w mniejszości. Jak wynika z badań z lipca br. przeprowadzonych przez miejscowy ośrodek badania opinii publicznej Centro d’Estudis d’Opinio, za niepodległością Katalonii wypowiedziało się 46,7 proc. badanych a 44,9 proc. przeciwko. Według naocznych świadków akcja zorganizowana przez Ciudados zgromadziła o wiele mniej osób niż przeprowadzona przez zwolenników niezawisłości. Jest to zjawisko charakterystyczne dla Barcelony. Zwolennicy oderwania się od Hiszpanii są bardziej aktywni i widoczni oraz lepiej zorganizowani. Potwierdza to profesor Autonomicznego Uniwersytetu Barcelony Oriol Bartomeus twierdząc, iż są oni najlepiej zorganizowaną siłą polityczną w regionie.
