Tak zwane „Dwa Posiedzenia – the Two Sessions”.
Obrady te stanowiły bardzo ważny symptom stopniowego powrotu do normalności w ChRL po okresie perturbacji pandemicznych i wstrząsów ekonomicznych. Tym razem, zgodnie z dobrze ugruntowaną tradycją polityczno-systemową w Chinach Ludowych, w I połowie marca 2021 r. (od 04.03. do 11.03.) odbyły się doroczne Posiedzenia obydwu Izb Parlamentu Chińskiego: Krajowego Kongresu Ludowego, KKL (znanego też w Polsce pod nazwą OZPL – Ogólno-Chińskie Zgromadzenie Przedstawicieli Ludowych) i Komitetu Krajowego Chińskiej Ludowej Politycznej Konferencji Konsultatywnej – KK ChLPKK (najwyższy polityczny organ doradczy). Godzi się przypomnieć w tym kontekście, że w roku 2020 czas trwania tych Posiedzeń został skrócony a ich termin przesunięty z początku marca na koniec maja (21.05 – 28.05.2020 r.) z uwagi na pandemię. W języku politycznym i medialnym w Chinach i na świecie określa się te dwa doniosłe wydarzenia, po prostu, jako „Dwa Posiedzenia” („the Two Sessions”). Zazwyczaj, obrady tej drugiej instytucji (doradczej) zaczynają i kończą się 2 dni wcześniej niż pierwszej. Porządek obrad przewidywał 9 kardynalnych punktów. Naturalnie, obrady zostały poprzedzone skrupulatnymi i dogłębnymi przygotowaniami merytorycznymi na wszystkich szczeblach. Z własnych doświadczeń wiem, iż w chińskich ośrodkach naukowo-badawczych, na uczelniach, w tzw. think tank’ach itp. pracują tysięczne rzesze wybitnych uczonych i ekspertów. Wymaganie naukowego podejścia do polityki, do rozwoju i do procesów decyzyjnych, to nie tylko znana teoria lecz codzienna praktyka w Chinach przynosząca pozytywne owoce.
W bieżącym roku znaczenie obydwu Posiedzeń było wyraźnie większe niż zazwyczaj, a to z wielu bardzo istotnych powodów, jak np.: – urzeczywistnienie I celu stulecia, jakim jest zbudowanie umiarkowanie zasobnego, pod każdym względem, społeczeństwa chińskiego do 2021 r. (stulecie utworzenia KPCh); – pomyślne zrealizowanie XIII planu pięcioletniego (2016 r.-2020 r.); – określenie założeń rozwoju społeczno-gospodarczego na rok 2021 i XIV planu pięcioletniego (do 2025 r.) oraz planu długoterminowego rozwoju do roku 2035 (można powiedzieć, że to są trzy pięciolatki w jednym planie!); – zlikwidowanie do poziomu „zero” skrajnego ubóstwa w Chinach, szczególnie na wsi; wprowadzenie rozwoju społeczno-gospodarczego do nowego etapu jakościowego (rozwój o wysokiej jakości) oraz nowej filozofii rozwoju czyli kompleksowej innowacji i modernizacji wszystkich dziedzin i poczynań w polityce wewnętrznej i zagranicznej; – stosowanie zasady dualizmu rozwojowego („dual circulation”) w obiegu gospodarczym, czyli lepszego kojarzenia możliwości i potencjału rynku wewnętrznego z rynkiem międzynarodowym z jednoczesnym nadaniem priorytetu temu pierwszemu;
– skuteczne zwalczanie pandemii we własnym kraju i hojna pomoc w tej mierze dla innych państw (60); – zwiększanie efektywności pokojowej polityki zagranicznej; – budowanie Nowego Ładu Międzynarodowego na zasadach pokoju, bezpieczeństwa, partnerstwa, wzajemnie korzystnej współpracy, multilateralizmu oraz wspólnej przyszłości dla całej społeczności światowej; – dbałość o poprawę zewnętrznego otoczenia rozwoju Chin, z uwzględnieniem łagodzenia znanych przeciwności i zagrożeń globalnych, jak np.: pandemia, ogniska silnego napięcia na Bliskim, Środkowym i Dalekim Wschodzie (w tym konsekwencje antychińskich prowokacji ze strony b. trumpizmu), widmo głębokiej recesji gospodarczej w świecie, perturbacje polityczne, pandemiczne i społeczno-gospodarcze w USA i w UE; zagrożenie wojenne, supernowoczesny wyścig zbrojeń, terroryzm, uchodźcy, perturbacje ekonomiczne, surowcowe i finansowe, zmniejszenie wartości obrotów handlu światowego oraz wielkie patologiczne problemy cywilizacyjne na świecie (głód, epidemie, dysproporcje rozwojowe, ubóstwo, bezrobocie, zmiany klimatyczne, klęski żywiołowe itp.).
W obradach obydwu Izb Parlamentu chińskiego brało udział, łącznie, ponad 5.000 posłów i delegatów (największy parlament świata). Zgłosili oni łącznie 5.974 propozycje i postulaty – do rozpatrzenia i do realizacji, w przypadku ich przyjęcia przez Parlament, przez kompetentne władze centralne i terenowe. W skład KKL (OZPL) wchodzi 2.987 posłów (deputowanych), w tym 699 – to kobiety (23,4 proc. ) i 409 – to przedstawiciele mniejszości narodowych (etnicznych, 13,7 proc. ); zaś do drugiej Izby należy 2.200 członków. Zgodnie ze specyfiką i z tradycją ludowego parlamentaryzmu chińskiego, metodologia i organizacja obrad jest efektywna i oryginalna. I tak, obie Izby obradowały na kilku posiedzeniach plenarnych w pełnym składzie oraz uczestniczyły w całej mnogości dyskusji panelowych, branżowych, terytorialnych, specjalistycznych i in.
Zorganizowano wiele konferencji prasowych, z udziałem premiera, ministrów i przedstawicieli różnych instytucji centralnych, w najważniejszych sprawach dotyczących, w szczególności, ochrony zdrowia, gospodarki, finansów, wymiaru sprawiedliwości, państwa prawa, reform, ekologii, polityki zagranicznej (Minister SZ Wang Yi) i in. W obradach uczestniczyli najwyżsi przywódcy partii i państwa chińskiego, biorąc udział w licznych spotkaniach i w dyskusjach panelowych. Np. Prezydent Xi Jinping był obecny na naradach z czterema delegacjami terenowymi, np. z Qinghai (to prowincja w północno-zachodnich Chinach granicząca z Tybetem, Gansu, Syczuanem i Sinkiangiem) oraz poruszył kwestie związane z nową filozofią rozwoju Chin, z jednością etniczną, ze służbą zdrowia oraz z państwową oświatą szczebla podstawowego.
Głównym przedmiotem obrad obydwu Izb Parlamentu były stosowne propozycje i wytyczne rozwojowe przedstawione przez KPCh na V Plenum 13 KC tej partii (w dniach 26.10 – 29.10. 2020 r.), referaty sprawozdawcze wygłoszone przez Premiera rządu (Rady Państwa – w terminologii chińskiej) oraz przez Przewodniczących obydwu Izb: Li Zhanshu i Wang Yang (marszałków – w terminologii polskiej), sądu najwyższego, prokuratury generalnej, budżetu i finansów itp. Są to obszerne i bardzo pouczające dokumenty, z których wybieram, dla celów niniejszego syntetycznego opracowania i z myślą o Czytelnikach polskich, jedynie najważniejsze i najbardziej reprezentatywne stwierdzenia, fakty, dane i oceny – narażając się, niestety, na grzech subiektywizmu, popełniony, wszakże, świadomie i w dobrej wierze.
Referaty sprawozdawcze :
Analiza kluczowych referatów sprawozdawczych i innych dokumentów omawianych na obydwu Posiedzeniach zapewnia kompleksowy i wyrazisty obraz sytuacji w polityce wewnętrznej i zagranicznej ChRL oraz wysiłków narodu i państwa chińskiego zmierzających do ich wszechstronnego rozwoju, kompleksowego reformowania, innowacji i modernizacji oraz do realizacji wytyczonych planów strategicznych odnośnie do Chin i do całego świata. Ukazuje ona imponujące dokonania praktyczne, odważne zamierzenia na bliższą i na dalszą przyszłość, a także poważne problemy, jakie trzeba jeszcze rozwiązać, żeby było coraz lepiej. Naturalnie, skala tych dokonań i problemów jest nieporównywalna w odniesieniu do innych narodów i państw świata, chociażby z uwagi na wielki obszar i na prawie półtoramiliardową liczbę ludności Chin, największą na Ziemi (ponad 20 proc. ludzkości).
Przeanalizowanie w niniejszym relatywnie krótkim opracowaniu całego bogactwa merytorycznego obrad i dokumentów „Dwóch Posiedzeń” graniczy wręcz z niemożnością. Dlatego też ograniczam się jedynie do bardziej szczegółowej prezentacji treści zawartych w referacie sprawozdawczym Premiera Rady Państwa (Rządu), J.E. Pana Li Keqiang’a – jeśli chodzi, głównie, o ocenę dotychczasowych dokonań, planów krótkofalowych i długofalowych oraz innowacyjnej koncepcji rozwoju o wysokiej jakości oraz nowej filozofii rozwoju. Na dobrą sprawę, ww. referat można by uznać za najbardziej kompleksową syntezę obrad „Dwóch Posiedzeń”. Zaś w kwestiach międzynarodowych szczególnie cenne i celne są wypowiedzi Pana Premiera, jak też J.E. Pana Wang Yi, Ministra Spraw Zagranicznych ChRL, podczas konferencji prasowej w ramach „Dwóch Posiedzeń”.
Premier Li Keqiang przedstawił, dnia 5 marca 2021 r., sprawozdanie z działalności rządu ChRL w roku ubiegłym i nakreślił plany na rok bieżący oraz do roku 2025 i 2035. Za najważniejsze dokonania w roku 2020 Premier uznał: osiągnięcie pozytywnej (acz relatywnie niskiej jak na warunki chińskie) stopy wzrostu gospodarczego w wysokości 2,3 proc. . Wypracowany (w warunkach szalejącej pandemii) dochód narodowy osiągnął wartość 101,6 bln juanów (= 15,7 bln USD) w porównaniu do 70 bln juanów w roku 2019. Władze chińskie konsekwentnie nie będą fetyszyzować wskaźników PKB (sławetnego GDP) lecz zamierzają kłaść nacisk na jakość rozwoju, na dobrobyt obywateli, na tworzenie nowych miejsc pracy w miastach, na kontrolowanie stopnia skażenia środowiska naturalnego oraz na „podwójny obieg” w gospodarce (tzw. „dual circulation”), czyli na efektywne kojarzenie możliwości rynku wewnętrznego i rynków zagranicznych, przy czym rynek wewnętrzny mieć będzie priorytetowe znaczenie w tym obiegu. Inne priorytety rozwojowe to: postęp naukowo-techniczny i innowacje, zielony rozwój (osiągnięcie neutralności węglowej w gospodarce chińskiej zapowiedziano na rok 2060), konsekwentne realizowanie ustawy (z roku 2019) ws. inwestycji zagranicznych i kodeksu cywilnego (z roku 2020). Wprowadzone zostaną również odpowiednie poprawki do przepisów regulujących aspekty proceduralne Parlamentu chińskiego.
Ponadto, jeśli chodzi o dokonania w roku 2020, to Premier Li Keqiang wyeksponował sprowadzenie wskaźników skrajnej biedy (głównie na obszarach wiejskich, np. 9,6 mln obywateli przesiedlono z obszarów nie nadających się do zamieszkania) do poziomu „zero” od ostatniego pułapu ponad 5,51 mln biednych obywateli jeszcze na początku roku 2020. Dodam od siebie, iż jest to spektakularny, unikalny w świecie i przedterminowy sukces w realizacji postanowień i tzw. celów milenijnych ONZ. Zapewniono mieszkania w miastach dla 100 mln wieśniaków. Ważnym dokonaniem, także o makropolitycznym charakterze, jest zapewnienie stabilnego rozwoju społeczno-gospodarczego, zwiększanie dobrobytu (jakości życia) obywateli oraz stabilizacja zatrudnienia. Utworzono 11,86 mln nowych miejsc pracy w miastach, zaś stopa bezrobocia wynosi tam 5,2 proc. . W sumie, Chiny odniosły zwycięstwa w trzech zmaganiach natury makro: zlikwidowanie ubóstwa, ochrona środowiska i potencjalne zagrożenia. Dokonał się znaczny postęp ekologiczny w dążeniu do budowania „zielonych Chin”, szczególnie w dorzeczach wielkich rzek (Jangce i Żółtej) oraz w pasie nadmorskim.
Pomyślnie przebiega wdrażanie rozwiązań innowacyjnych i naukowo-technicznych, czego wyrazem jest tworzenie krajowej sieci laboratoriów badawczych oraz cenne dokonania kosmiczne i oceaniczne (np. misja łazika Tianwen 1 na Marsa i wysłanie sondy Chang’e 5 na Księżyc oraz badanie głębin oceanicznych przy pomocy kierowanej zdalnie łodzi podwodnej Fendouzhe (Waleczna). Zaawansowany został proces odnowy (revitalization) obszarów wiejskich i nowej urbanizacji oraz rozwoju współpracy między wsią i miastem oraz między poszczególnymi regionami Chin. Szczególny nacisk położono na zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju, na przestrzeganie prawa przez organy administracji, na reformowanie systemów oświaty i ochrony zdrowia (nota bene: państwo pokrywa koszty leczenia tzw. pacjentów covidowych), na podwyżki rent i emerytur oraz na udoskonalenie działalności kulturalnej. Znaczącej poprawie uległy warunki dla funkcjonowania przedsiębiorczości (krajowej i zagranicznej). W sumie, XIII plan pięcioletni został w pełni wykonany.
W polityce zagranicznej (opening-up) postępuje reformowanie, doskonalenie i modernizowanie dyplomacji wielkiego mocarstwa chińskiego, szczególnie w zakresie budowania Nowego Ładu Światowego na zasadach multilateralizmu (wielobiegunowości), tworzenia wspólnej przyszłości („shared future”) dla całej społeczności międzynarodowej, zwalczania połączonymi siłami pandemii w skali światowej, przywrócenia odpowiedniego tempa w rozwoju globalnym, efektywnego korzystania z inicjatywy Pasa i Szlaku (to nowy szlak jedwabny = Belt&Road Initiative, B&RI), przestrzegania praw autorskich itp. Realizacji tych celów ma służyć, np. utworzenie portu i strefy wolnego handlu na wyspie Hainan, zawarcie porozumienia RCEP (= Regional Comprehensive Economic Partnership z udziałem 15 państw Azji i Pacyfiku). Porozumienie dotyczy utworzenia między nimi strefy wolnego handlu i zostało zawarte dnia 15.11.2020 r. podczas wirtualnej konferencji „na szczycie” państw ASEAN, której gospodarzem był Wietnam, zawarcie układu ChRL – EU w sprawie współpracy inwestycyjnej i in.
W referacie Pana Premiera określono 15 kluczowych zadań i celów rozwojowych makro na rok 2021. A oto najważniejsze spośród nich: – realizowanie w praktyce myśli Przewodniczącego Xi i uchwał XIX Zjazdu KPCh (18. – 24.10.2017 r.); – przestrzeganie wymagań związanych z nowym etapem rozwoju i z jego nową filozofią; – myślenie i działanie w kategoriach systemowych; – powszechne stosowanie rozwiązań innowacyjnych; – stymulowanie rozwoju i umacnianie bezpieczeństwa; – określanie wskaźników makroekonomicznych w odpowiedniej i realnej wielkości; – zwiększanie popytu krajowego (wewnętrznego); – prowadzenie polityki otwarcia na świat o wyższym standardzie; – zapewnienie harmonii i stabilności społecznej oraz stopy wzrostu gospodarczego w wysokości ponad 6 proc. i stworzenie 11 mln nowych miejsc pracy; – zwiększenie wolumenu i poprawa jakości eksportu i importu; – dbałość o ochronę środowiska i zmniejszanie emisji gazów przemysłowych; efektywne kontrolowanie pandemii.
Ponadto, założenia planowe na 2021 r. przewidują nadanie priorytetowego znaczenia polityce zatrudnienia („Employment First Policy”), obniżanie podatków oraz umacnianie wiodącej roli rynku i doskonalenie funkcji państwa w rozwoju społeczno-gospodarczym. Ważne jest także tworzenie środowiska gospodarczego bazującego na zasadach rynkowych, na przestrzeganiu prawa i na dalszym umiędzynarodowieniu (internacjonalizacji) tegoż środowiska. Trzeba rozszerzać stosowanie cyfrowej metodologii zarządzania (np.: sieci 5G i światłowody 1000M), zmniejszać koszty produkcji i działalności gospodarczej poprzez reformowanie, wdrażać różne formy własności i troszczyć się o bezpieczeństwo w sieci (cybersecurity). Państwo przeznaczy 610 mld juanów (= ok.94 mld USD) na inwestycje centralne i zleci wyremontowanie 53.000 osiedli mieszkaniowych w miastach.
Rząd zaleca również lepsze wykorzystanie możliwości z tytułu bezpośrednich inwestycji zagranicznych (FDI = Foreign Direct Investments), stosowanie zasady uczciwej konkurencji pomiędzy przedsiębiorstwami krajowymi a zagranicznymi, polepszanie jakości współpracy w zakresie nowego szlaku jedwabnego (B&RI = Belt and Road Initiative) oraz na płaszczyźnie wielostronnej, dwustronnej i regionalnej, a także w sferze zmniejszania skażenia środowiska naturalnego człowieka. Będzie postępować naprzód proces umacniania i modernizacji sił zbrojnych, na które przeznacza się 1,35 bln juanów (= 209 mld USD) w roku 2021.
Chiny opowiadają się konsekwentnie i zdecydowanie za pomyślną realizacją polityki „jeden kraj, dwa systemy” w odniesieniu do Hongkongu i do Makao oraz nie dopuszczą do ingerencji sił zewnętrznych w sprawy wewnętrzne tych specjalnych regionów administracyjnych. W odniesieniu do Hongkongu przyjęto poprawki do ustawy ws. nowego systemu wyborczego, z zaznaczeniem, że władza w HK powinna spoczywać w rękach prawdziwych patriotów. Jeśli zaś chodzi o Tajwan, to nadrzędnym priorytetem jest przestrzeganie zasady jedności Chin („One China Policy”). ChRL będzie nadal zmierzać do pokojowego rozwijania stosunków pomiędzy obiema stronami Cieśniny Tajwańskiej i do zjednoczenia kraju oraz wyraża zdecydowany sprzeciw wobec poczynań separatystów zmierzających do proklamowania „niepodległości Tajwanu”. W sumie, Chiny prowadzić nadal będą niezależną politykę zagraniczną w duchu pokojowym, rozwijać partnerskie powiązania w skali globalnej oraz promować stosunki międzynarodowe nowego typu i budować wspólną przyszłość dla społeczności międzynarodowej. Bardzo istotna jest także współpraca z innymi państwami celem profilaktyki i zwalczania chorób oraz kontrolowania chorób (epidemii) zakaźnych. Generalnie, ChRL będzie uprawiać politykę pokojowego współistnienia na świecie. Wszystkie powyższe (i inne) poczynania w 2021 r. powinny zapewnić osiągnięcie zrównoważonego rozwoju społeczno-gospodarczego Chin w pełnym wymiarze oraz stanowić korzystny punkt wyjścia dla realizacji XIV planu pięcioletniego (do 2025 r.).
XIV pięciolatka i plan długofalowy do roku 2035: Pan Premier Li podkreślił zdecydowanie, iż XIV pięciolatka (do 2025 r.) zapoczątkuje marsz Chin Ludowych do statusu nowoczesnego mocarstwa socjalistycznego pod każdym względem. Oznaczać to będzie jednocześnie nowy etap rozwoju o wysokiej jakości. Rada Państwa (Rząd) przedstawia następujące propozycje i zalecenia strategiczne dla realizacji obydwu ww. planów: – poprawienie jakości i zwiększenie efektywności rozwoju społeczno-gospodarczego oraz utrzymanie zrównoważonego i zdrowego wzrostu gospodarczego; – urealnienie wskaźników makroekonomicznych, szczególnie PKB, stosownie do zmieniających się realiów krajowych i międzynarodowych; – wydajność w działalności gospodarczej powinna wzrastać szybciej niż tempo przyrostu PKB; – stopa bezrobocia w miastach nie powinna przekraczać 5,5 proc. ; – należy zapewnić ustabilizowanie cen; – innowacje będą siłą motoryczną rozwoju, czemu służyć będzie, w szczególności, modernizacja przemysłu. Mówca stwierdził dosłownie: „innowacje są sercem chińskich poczynań modernizacyjnych”.
– Nakłady na prace badawczo-rozwojowe (R&D = Research and Development) zwiększą się do 7 proc. PKB rocznie; – sektor usług ulegnie kompleksowej modernizacji w dążeniu do utworzenia gospodarki cyfrowej w ramach krajowego programu pt. „Digital China Initiative”; – utworzony zostanie prężny rynek wewnętrzny, a Chiny przekształcą się w „producenta i eksportera jakości”; – należy zapewnić pozytywną korelację pomiędzy obiegiem (rynkiem) krajowym („domestic circulation”) a obiegiem (rynkiem) międzynarodowym („international circulation”), z jednoczesnym zwiększaniem popytu wewnętrznego; – niezbędne jest unowocześnienie rolnictwa (planowany roczny wolumen produkcji zbóż określono na 650 mln ton) i terenów wiejskich oraz zapewnienie odpowiedniej eksploatacji i ochrony czarnoziemów (nota bene: łączny obszar gruntów uprawnych w ChRL wynosi 120 mln ha); – wypracowanie nowej strategii urbanizacji (w Chinach jest 670 bardzo dużych i dużych miast, spośród których pierwszą dziesiątkę stanowią: Chongqing, Szanghai, Pekin, Chengdu, Tianjin, Guangzhou (Kanton), Shenzhen, Wuhan, Harbin i Suzhou). Strategia ta powinna uwzględniać, przede wszystkim, potrzeby i interesy obywateli, m.in. zapewniać stałe zameldowanie dla osadników przenoszących się ze wsi do miast. Skala takich stałych zameldowań zwiększy się do 65 proc. ogółu ludności.
– Należy dążyć do ulepszania regionalnych struktur gospodarczych oraz do skoordynowanego rozwoju poszczególnych regionów (np.: Pekin – Tianjin – Hebei, pas ekonomiczny nad rzeką Jangce i nad Żółtą rzeką oraz w ich deltach, strefa ekonomiczna „nad Wielką Zatoką” obejmująca Kwantung (Guangzhou) – Hongkong i Makao oraz do stymulowania rozwoju obszarów zachodnich i północno-wschodnich Chin, a także gospodarki morskiej. Ważne jest również zalecenie ws. dalszego przeprowadzania reform i polityki otwarcia na świat, zwiększania tempa i żywotności rozwoju oraz udzielania pomocy i wspierania prywatnej przedsiębiorczości; – niezbędny będzie „zielony rozwój” („Green Development”) Chin obejmujący również zapewnienie harmonijnych stosunków pomiędzy społeczeństwem a przyrodą. „Czyste systemy grzewcze” zostaną zainstalowane w 70 proc. budynków w Chinach Północnych. Obszary leśne zostaną zwiększone do 24,1 proc. terytorium kraju. „Zielony rozwój” powinien doprowadzić do zmniejszenia o 13,5 proc. zużycia energii na jednostkę PKB oraz emisji dwutlenku węgla do atmosfery o 18 proc. .
Celem tych wszystkich poczynań powinno być polepszenie dobrobytu obywateli i ich pomyślności, usprawnienie systemu usług, udzielanie pomocy ludziom zmagającym się z trudnościami, zwiększanie dochodów obywateli o niskich dochodach oraz umacnianie i rozszerzanie grupy społecznej o średnich dochodach (tzw. warstwy średniej). Wzrost PKB per capita powinien być utrzymany w identycznej skali, jak zwiększać się będzie sam PKB. Państwo troszczyć się będzie o doskonalenie systemu oświaty, przy czym średni okres nauczania obywateli wyniesie 11,3 lat. Renty i emerytury będą wypłacane dla 95 proc. ogółu ludności. W ramach programu pn. „Zdrowe Chiny” tworzony będzie silny system państwowej służby zdrowia, ze szczególnym uwzględnieniem troski o seniorów i o dzieci. Dzięki temu, średnia długość życia obywateli powinna się zwiększyć o 1 rok. Obecnie wynosi ona 77,13 lat (kobiety – 79,05 lat a mężczyźni – 74.55 lat). Są to rekordowe wyniki w całej historii Chin.
Niezwykle ważne zalecenie dotyczy również budowania ”Pokojowych Chin”, co zakłada ścisłe powiązanie zadań związanych z rozwojem kraju z potrzebą umacniania jego bezpieczeństwa. Parlament zaaprobował w głosowaniu referaty sprawozdawcze i inne propozycje przedstawione na posiedzeniach plenarnych KKL (OZPL) i skierował je do dalszych prac na szczeblu rządowym (wykonawczym) celem nadania ostatecznego kształtu planom strategicznym, w szczególności. W ten sposób, chińska procedura i kolejność poczynań w rządzeniu i w rozwoju kraju przejdzie tradycyjnie przez trzy kolejne etapy: – wskazania Partii (ww. V Plenum XIX KC KPCh); – uchwały Parlamentu; – poczynania wykonawcze (rządu oraz innych organów centralnej i terenowej administracji państwowej).
O polityce zagranicznej:
Jak wspomniałem powyżej, niezwykle ważne treści zostały też zawarte w wypowiedziach J.E. Pana Wang Yi, Ministra Spraw Zagranicznych, na wirtualnej konferencji prasowej podczas „Dwóch Posiedzeń”. A oto najważniejsze elementy tych wypowiedzi: jednym z najważniejszych zadań obecnie jest pokonanie pandemii. W związku z tym, Chiny wraz z Rosją udzielają jak największej pomocy innym państwom i narodom tym zakresie. Sojusz i współpraca chińsko-rosyjska jest nie tylko filarem pokoju i stabilizacji w świecie, ale również kluczowym elementem o znaczeniu strategicznym w zwalczaniu wirusa pandemicznego oraz „wirusa politycznego”. Ważną rolę w tym zakresie odgrywa także współpraca w ramach nowego szlaku jedwabnego (B&RI), która przyczynia się do odbudowy zniszczeń ekonomicznych i do odrodzenia gospodarki światowej. Przywództwo ze strony KPCh stanowi największą korzyść polityczną dla dyplomacji Chin, jako wielkiego mocarstwa.
Czołową rolę w ramach tej dyplomacji odgrywa pomoc i współpraca ChRL z Afryką i z Unią Afrykańską oraz z innymi krajami rozwijającymi się. Chiny dostarczają już swe szczepionki antykowidowe do 35 państw afrykańskich oraz dla UA. W odpowiedzi na pytanie dotyczące uchwały „Dwóch Posiedzeń” ws. Hongkongu, Pan Minister podkreślił, że ulepszenie tamtejszego systemu wyborczego ma pozytywne znaczenie, bowiem rzeczą zasadniczej wagi jest to, aby patrioci sprawowali tam władzę. Jeśli zaś chodzi o stosunki na linii ChRL – USA, to Strona chińska opowiada się za ich wprowadzeniem na właściwą (dobrą) drogę oraz zapewnienie im warunków dla zdrowego i stałego rozwoju, np. w kwestiach zmian klimatycznych na świecie, „zielonego rozwoju” itp. Nie należy się dziwić, iż w tych stosunkach występują elementy konkurencji, bowiem interesy tych obydwu wielkich mocarstw się przeplatają. Wszakże powinna to być zdrowa konkurencja bazująca na zasadach uczciwości i równości oraz wzajemnego szacunku. W tym zakresie „czerwoną linią”, której przekraczać nie należy jest kwestia „jedności Chin” („one China Policy”); Chiny nigdy nie pójdą na ustępstwa w kwestii tajwańskiej. Zaś zagraniczne kłamstwa o sytuacji Ujgurów w Singkiangu, Pan Minister określił mianem absurdalnych.
Zasadnicze znaczenie ma też potrzeba równoprawnych konsultacji w sprawach reformowania ONZ. Zaś w odniesieniu do UE, Chiny nie są „rywalem systemowym” Unii i nigdy nie wytyczają w swej polityce zagranicznej linii podziału między UE i US. Ważne wszakże jest poparcie UE dla zasady multilateralizmu (wielobiegunowości) oraz dla lepszej koordynacji i współpracy w stosunkach między wielkimi mocarstwami. Świadectwem tego jest zawarcie porozumienia między ChRL i UE w zakresie inwestycji. Istnieje też potrzeba przyspieszenia negocjacji ws. współpracy gospodarczej „w trójkącie”: Chiny – Japonia – Korea Południowa, a także rozwijania zdrowszych i stabilnych stosunków dwustronnych Chin z Japonią, okazywania sobie pomocy wzajemnej przy organizacji Igrzysk Olimpijskich w tych krajach itp.
Pan Minister wypowiedział się zdecydowanie przeciwko „nacjonalizmowi szczepionkowemu” i „selektywnemu multilateralizmowi” oraz wyraził zadowolenie z powodu pomyślnego rozwoju stosunków ChRL z resztą świata za pośrednictwem Światowej Organizacji Zdrowia (WHO = World Health Organization) w ciągu minionych 20 lat, licząc od przystąpienia ChRL do tej Organizacji. Jeśli zaś chodzi o B&RI, to przedsięwzięcie owo realizowane jest na szerokiej drodze prowadzącej do wspólnego rozwoju oraz do pomyślności państw i narodów świata. W konkluzji, Min. Wang Yi wyraził zadowolenie z powodu postępu dokonującego się w sferze demokracji socjalistycznej w Chinach. Należy przypomnieć, iż jest to tzw. demokracja konsultatywna lub, jak ją określa politologia zachodnia – demokracja pionowa (postulaty i propozycje płyną z „dołu” do „góry”, a decyzje wykonawcze z „góry” na „dół).
Uogólnienia i wnioski :
Przebieg, dokumenty i uchwały analizowanych 2 Posiedzeń parlamentarnych z 2021 r. oraz pomyślna realizacja XIII planu pięcioletniego (2016 r. – 2020 r.) mają zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia pierwszego strategicznego celu stulecia, a mianowicie, zbudowania umiarkowanie zasobnego społeczeństwa chińskiego pod każdym względem, w terminie do 2021 r. (100-lecie utworzenia KPCh). To ambitne acz niełatwe zadanie wymagało podwojenia wartości PKB ChRL z roku 2010. Wyniosła ona w tymże roku 41,3 bln juanów (= 6,1 bln USD); zaś PKB per capita osiągnął wtedy wartość 30.876 juanów (= ok. 4.500 USD). Jednakże, w tymże roku 2010 stopa wzrostu gospodarczego sięgnęła 10,6 proc. , podczas gdy obecne plany zakładają ten wskaźnik w granicach ponad 6 proc. rocznie. Jest przeto oczywiste, iż realizacja pierwszego celu stulecia wymagać będzie kompleksowych i gruntownych zmian jakościowych, reformatorskich i innowacyjnych w państwie chińskim, szczególnie w rozwoju gospodarczo-społecznym oraz jeszcze większej dynamiki i efektywności w polityce otwarcia na świat.
Ww. V Plenum i omawiane „Dwa Posiedzenia” otwierają absolutnie nowy, jakościowo, etap w rozwoju Chin poczynając od roku 1978 (rozpoczęcie wielkiego programu reform i „otwarcia na świat” przez Przewodniczącego Deng Xiaoping’a). Nową jakością są takie kategorie jak np.: socjalizm dla ludzi, owoce rozwoju dla obywateli, innowacyjna filozofia rozwoju, kompleksowa modernizacja, rozwój o wysokiej jakości („high quality development”), zielone Chiny, rozwój plus bezpieczeństwo, najnowocześniejsze technologie, postęp naukowo-techniczny, podwójny obieg w gospodarce („dual circulation”), unormowanie sytuacji w Hongkongu, unowocześnienie dyplomacji wielkiego mocarstwa chińskiego, umacnianie jego pozycji i aktywności globalnej, budowanie Nowego Ładu Światowego w duchu sprawiedliwości, partnerstwa, pokoju, bezpieczeństwa, wspólnej przyszłości dla rodzaju ludzkiego, wzajemnie korzystnej współpracy i multilateralizmu (wielobiegunowości) itp. Państwo Środka zdecydowanie zmierza ku tworzeniu sprzyjającego otoczenia zewnętrznego dla budowania socjalizmu o specyfice chińskiej w nowej erze. Dzięki omówionym powyżej doniosłym wydarzeniom politycznym ww. nowa era rozpoczyna się obecnie na dobre i z wielkim impetem – w dążeniu do realizacji 2 planów na stulecia i Marzenia Chińskiego ws. odrodzenia narodu i państwa.
Chińskie zamiary strategiczne i plany rozwojowe analizowanego rodzaju są podejmowane w niezwykle trudnych czasach podwójnego kryzysu globalnego: pandemii i ekonomii. Świadczy to o niezwykłej determinacji władz i społeczeństwa Chin, które, w swej bogatej historii, już nie raz musiały sprostać wyzwaniom wewnętrznym i zewnętrznym maksymalnego kalibru, z których zawsze wychodziły obronną ręką. Ta nowa polityka o wysokiej jakości jest jednocześnie przekonującym świadectwem realizmu oraz dalekowzroczności w teorii i w praktyce rozwojowej oraz dowodem, iż, dzięki temu, nie tylko Chiny, ale i cały świat może skutecznie wybrnąć ze współczesnej zapaści cywilizacyjnej i z podwójnego kryzysu (pandemicznego i ekonomicznego) oraz utorować drogę do lepszej przyszłości całego rodzaju ludzkiego. Będziemy obserwować z dużym zainteresowaniem i z sympatią postęp w zakresie realizacji uchwał XIX Zjazdu KPCh, V Plenum i „Dwóch Posiedzeń” z 2021 r. – także w ich odniesieniu do Polski i do Unii Europejskiej, których one również będą dotyczyć i to w niemałym stopniu. Życzymy Chinom powodzenia w urzeczywistnianiu ich historycznego dzieła narodowego i globalnego przełomu cywilizacyjnego.
