Wielki Kanał znany jest jako północno-południowa arteria wschodnich Chin i ogniwo wielkiego chińskiego zjednoczenia. Ten najdłuższy i najstarszy kanał wodny na świecie wraz z chińskim Wielkim Murem, to dwa wielkie projekty inżynieryjne starożytnych Chin. Od momentu otwarcia Wielkiego Kanału minęło 2500 lat.
Kanał jest jak cierpliwy malarz malujący długą wijącą się linię o długości ponad 3000 kilometrów, na którym wyryty jest dobrobyt sześciu prowincji i miast: Pekinu i Tianjinu oraz prowincji Hebei, Shandong, Jiangsu i Zhejiang. Jeden z najbardziej kolorowych odcinków Wielkiego Kanały znajduje się w prowincji Jiangsu.
Prowincja Jiangsu, położona na wschodnim wybrzeżu Chin kontynentalnych i jest poprzecinana licznymi rzekami oraz jeziorami. Krajobraz prowincji to w większości równiny, zbiorniki wodne i niskie wzgórza. Wielu ludzi nie wie, że to właśnie w Jiangsu rozpoczęła się budowa Wielkiego Kanału. Według starożytnego, chińskiego dzieła „Zuo Zhuan”, w 486 r. p.n.e. ówczesny władca królestwa Wu, Fu Chai, rozkazał wybudować Kanał Huaiyang od Huai’an w prowincji Jiangsu (gdzie Wielki Kanał spotykał się ze starożytną rzeką Huai) do Yangzhou (gdzie Wielki Kanał łączy się z rzeką Jangcy). Kanał połączył więc dwa systemy rzeczne, rzekę Huai i rzekę Jangcy. W Yangzhou wbito pierwszą łopatę pod budowę Wielkiego Kanału, rozpoczynając w ten sposób powstanie największego wodnego projektu inżynieryjnego starożytnych Chin.
Odcinek Jiangsu jest najbardziej stabilnym odcinkiem Wielkiego Kanału. W czasach dynastii Sui i Tang (581-907) Wielki Kanał był ogromną siecią kanałów w kształcie litery Y, z osiami Chang’an i Luoyang. Po tym, jak Pekin został stolicą dynastii Yuan (1271-1368), przebudowano kanał, tak aby połączyć go z Pekinem i w ten sposób powstał Wielki Kanał Pekin-Hangzhou. Wielki Kanał w Chinach, w szerszym znaczeniu, obejmuje trzy drogi wodne, czyli odcinki: Pekin-Hangzhou, Sui-Tang i Zhendong. Ale powszechnie Wielkim Kanałem nazywany jest obecnie odcinek Pekin-Hangzhou. W związku ze zmianami w politycznym w północnych Chinach, północna część Wielkiego Kanału uległa poważnym przeobrażeniom, podczas gdy południowa część Kanału w prowincji Jiangsu nieprzerwanie podtrzymuje swoją ważną pozycję w transporcie śródlądowym.
Od czasów starożytnych do współczesności odcinek Kanału w prowincji Jiangsu był unikalnym środkiem ciężkości Wielkiego Kanału Pekin-Hangzhou. Za panowania dynastii Ming i Qing (1369-1912) w Huaian w Jiangsu swoją siedzibę miał gubernator transportu wodnego, któremu podlegała organizacja przemieszczania się dziesiątek tysięcy łodzi i dowództwo nad ponad 100 000 żołnierzami. Obecnie, żeglugowy odcinek Wielkiego Kanału Pekin-Hangzhou znajduje się głównie pomiędzy Jining w prowincji Shandong i Hangzhou w prowincji Zhejiang. Odcinek Kanału w prowincji Jiangsu stanowi nie tylko ponad 75 proc. całkowitej długości żeglugowej, ale to także najbardziej ruchliwa część, która posiada najlepszą infrastrukturę transportową na tym Kanale. Ta złota droga wodna jest podzielona na Kanał Jiangsu północny i południowy, z granicą na rzece Jangcy. Pierwszy z nich łączy Jining, ważny region górniczy węgla kamiennego, w prowincji Shandong i służy do transportu węgla z północy na południe. Kanał południowy biegnie przez Zhenjiang, Changzhou, Wuxi i Suzhou, najbardziej rozwinięte gospodarczo obszary prowincji Jiangsu i zapewnia bezpośredni połączenie drogą wodną z Szanghajem i Hangzhou. Dziś skończyły się czasy transportu produktów żywnościowych drogą wodną, ale Wielki Kanał jest nadal „złotą drogą wodną” w prowincji Jiangsu. Zapewnia wygodny i tani transport rzeczny, zwłaszcza dla dużych i ciężkich towarów, takich jak węgiel i różne materiały budowlane. Według danych opublikowanych przez Departament Transportu Prowincji Jiangsu, w 2018 r. tonaż ładunków przewożonych na odcinku Wielkiego Kanału w tej prowincji osiągnął 500 milionów ton, co stanowi około 80 proc. łącznej wielkości ładunków transportowanych Kanałem Pekin-Hangzhou i ponad dwukrotnie przewyższa ilość towarów transportowanych po rzece Ren w Europie Zachodniej.
Na poparcie twierdzenia, że Jiangsu jest dla Kanału Pekin-Hangzhou „prowincją nr 1 w Chinach”, można przytoczyć wiele liczb. Długość Wielkiego Kanału Pekin-Hangzhou w prowincji Jiangsu wynosi 690 kilometrów, czyli około dwie piąte całkowitej długości tej drogi, co czyni Jiangsu prowincją posiadającą najdłuższy odcinek Wielkiego Kanału. W tej prowincji znajdują się trzy z czterech głównych w historii miast leżących na drodze Kanału, a mianowicie Suzhou, Hangzhou, Yangzhou i Huai’an. Obecnie, liczba i znaczenie miast położonych wzdłuż Kanału w prowincji Jiangsu przewyższa liczbę i znaczenie innych miast w prowincjach położonych nad Kanałem. Wielki Kanał został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w czerwcu 2014 roku, z czego na odcinku w prowincji Jiangsu znajduje się 28 starożytnych zabytków, co stanowi 40 proc. ich liczby położonych wzdłuż Kanału i czyni prowincję miejscem o największej koncentracji zabytków położonych przy Kanale.
Obecnie, następuje proces uporządkowania żeglugi na całej długości Wielkiego Kanału Pekin-Hangzhou. Niektóre z odcinków Kanału są po wielu latach ponownie otwierane dla żeglugi. W przyszłości ta droga chińskiego transportu śródlądowego będzie biegnąć bezpośrednio do Xiong’an, nowego obszaru państwowego położonego w prowincji Hebei. Starożytny Wielki Kanał przetrwał zawirowania historii, wciąż jest wykorzystywany w transporcie, rozwija nowe połączenia i odgrywa coraz większą rolę we współczesnym chińskim systemie transportowym.
