27 kwietnia 2024

loader

Tag: teatr

W stulecie śmierci. Zapolska w Polsce i na świecie

W ciągu ostatniego półtorawiecza Polska wydała co najmniej trzy kobiety, które w uprawianych przez siebie dziedzinach nauki, kultury czy życia społecznego osiągnęły wyżyny, na jakie nie wdarły się przedstawicielki płci pięknej urodzone i wyrosłe gdziekolwiek indziej. Dwie z tych Polek znane są na całym świecie: nie było…

Wciąż ta sama, choć inna historia

Tak już jest z arcydziełami. Jeśli są dobrze czytane, zadziwiają aktualnością. To również przypadek „Rewizora” Mikołaja Gogola, który w reżyserii Jurija Murawickiego znalazł się na afiszu Teatru Dramatycznego m. st. Warszawy. Trudno policzyć, która to z rzędu realizacja tego dramatu w Polsce. Początek wystawieniom „Rewizora” w Polsce…

Powrót Gelmana, przypomnienie Koeniga

Starsi wiekiem czytelnicy „Trybuny” być może pamiętają rezonans, jaki w połowie lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku zyskała sobie u nas sztuka rosyjskiego dramatopisarza Aleksandra Gelmana „Protokół pewnego zebrania” – rzecz o tym, jak w pewnej radzieckiej fabryce brygada odmawia przyjęcia…

Znaleźć najlepsze wyjście

Z Anną Cieślak, aktorką Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana rozmawia Tomasz Miłkowski. Odkryłem niedawno, że się pani „najęła” jako twarz, ambasadorka Fundacji La Strada. Z tego, co wiem, jest pani osobą bardzo zajętą, a więc po co to pani? To bardzo długi proces. Wolałabym jednak nie używać…

Śnieg – niewinna szata przemocy

Nietrudno się domyślić, dlaczego Bartosz Szydłowski sięgnął po fascynującą powieść Orhana Pamuka „Śnieg”, aby jej hipnotyczną aurę przenieść na scenę. Stworzył za jej pośrednictwem głęboki komentarz do naszego tu i teraz. Rzecz toczy się w prowincjonalnym mieście tureckim, będącym etniczną mieszanką wybuchową.…

Późnym wnukom

W tytule spektaklu „Norwid późnym wnukom” nietrudno znaleźć rękę Norwida. To przecież Poeta zwracał się do „wnuka” w wierszu otwierającym jego zbiór „Vade-mecum”. To jeden z najbardziej znanych i najczęściej cytowanych wierszy, zaczynający się do słów „Klaskaniem mając obrzękłe prawice,/ Znudzony pieśnią, lud…

Rok Różewicza: Coś albo Świadkowie

Przed oczami dwóch przytroczonych do foteli mężczyzn pojawia się „coś”. Mężczyźni unikają bliższych określeń, bagatelizują obserwowane „coś”, by nie dopuścić do kontaktu, ustrzec się empatii. To sytuacja z dramatu Tadeusza Różewicza „Świadkowie, albo Nasza mała stabilizacja” (1964), ukazującego postępujący rozpad systemu wartości, niebezpieczny…

Bez ograniczeń

Zakładam teatry, żeby w pełni się wyrazić, bez żadnych ograniczeń – z Markiem Kalitą, aktorem i reżyserem, rozmawia Krzysztof Lubczyński. Jest Pan bardzo czynny zawodowo, ale nie spotykam wywiadów z Panem ani w prasie ani w mediach elektronicznych. Przypadek to, czy nie? Potrzebuję pewnej intymności, jakiejś…

Enigmatycznie

W maju, ku wielkiej radości wszystkich, odbyła się 17 Noc Muzeów. Była to pierwsza od ponad roku możliwość zorganizowania wydarzeń na żywo. Teatr Podaj Dalej został zaproszony do Stacji Muzeum, by w ramach „Podróży teatralnej” zaprezentować fragment swojej sztuki pt. „Mister Enigma”, której autorką jest Malwina…

Adaś Miauczyński jest Słowakiem

Zawsze uważałem, że Adaś Miauczyński, bohater stworzony przez Marka Koterskiego, jest Polakiem, że wyraża typowo nadwiślańskie frustracje, rozgoryczenia i nerwice niedocenionego inteligenta. Potwierdzały to kolejne dzieła Koterskiego, jego głośnie filmy, zwłaszcza „Dom wariatów” (1984) „Dzień świra” (2002) i „Wszyscy jesteśmy Chrystusami”…