Nie ma większej kary dla przedstawicieli stanu duchownego jak kary materialne, bo nie znam ludzi bardziej czułych na zapach mamony. Sąd w Poznaniu zasądził od tzw. Towarzystwa Chrystusowego milion złotych na rzecz kobiety, która jako 13-latka była więziona i gwałcona przez księdza z tegoż środowiska.
Jak na warunki amerykańskie czy irlandzkie ta kwota by nie powalała (tam z powodu wysokości odszkodowań bankrutują parafie), ale jak na Polskę odszkodowanie za taką formę obcowania z Chrystusem ten milion stanowi kwotę bajońską. A skoro niejaki ksiądz Żak, oddelegowany przez Episkopat do zajęcia się pedofilią w zacnych szeregach kapłańskich stwierdził, że nie ma powodu by uważać, że skala pedofilii w kościele katolickim w Polsce jest mniejsza niż w amerykańskim czy irlandzkim, to może się zacząć wielu klechom gotować koło dupy. Trudno dziś przewidzieć, czy po poświęcone miliony staną niebawem w kolejce kolejne ofiary molestowania, ale wykluczyć takiego przebiegu zdarzeń nie można. Korwin-Mikke stwierdził nawet z właściwą sobie szczerością coś, czego sens jest taki, że teraz łóżka księży zaczną się cieszyć szczególnie wielką frekwencją, i tą aktualną i tą retro. Życzę tego Kościołowi kat. w Polsce z całego serca, bo jak wiadomo „res sacra miser”. Będzie to też oznaczało, że będzie worek wart rozporka. W końcu, zgodnie ze znaną formułą kościelną, zapłaci Bóg czyli wierni, bo z czyich datków został w końcu uzbierany ten milion, którego wypłata została zasądzona, na razie nieprawomocnie, jak nie z datków wiernych?
Uświęcanie w pendolino
Jestem często pasażerem kolei, w tym składów pendolino. I właśnie pendolino upatrzyli sobie katoliccy kaznodzieje na miejsce indoktrynacji pasażerów. Ostatnio doświadczyłem tego naocznie właśnie jako pasażer. Próbowano mnie tam molestować emitowanymi ze specjalnych ekraników treściami dewocyjnymi, w tym „dziękczynieniami z Maryją i ojcem Pio za spuściznę wiary” z okazji jakiegoś zlotu modlitewnego oraz „dziękczynieniami za spuściznę wiary Czechów, Węgrów i Polaków”. W tym drugim dziękczynieniu zawiera się bezdenna ignorancja jego autorów, ponieważ Czesi są najbardziej zlaicyzowanym narodem w Europie i in gremio nienawidzą katolicyzmu i religianctwa w ogóle jak wściekłej bestii. Przypomina się tu pewien urzędujący obecnie wiceminister sprawiedliwości, który znalazłszy się swego czasu w Czechach w święto Bożego Ciała szukał biedaczek ulicznej procesji aby się do niej dołączyć. Daremnie, jak można się domyślić. Odwracałem oczy od ekranu jak mogłem, ale nigdy nie da się uniknąć choćby chwilowego kontaktu z ekranem. Do celu dojechałem z ponad półgodzinnym opóźnieniem, co jest w PKP niezmienną normą nie od dziś, tyle że miała być „dobra zmiana”. Te dziękczynienia w pociągu nic zatem nie dały, przynajmniej pasażerom.
Prawda czasu, prawda ekranu
A skoro o ekranach mowa, to abepe Głódź ofiarował niedawno „pierścień Inki” prezesowi TVPiS Jackowi Kurskiemu w nagrodę „za prawdę”. Na pierścieniu jest napis: „Tak trzeba” „Zaprawdę powiadam wam, że ten człowiek w życiu słowa prawdy nie powiedział” – chciałoby się dodać formułę znaną z nieśmiertelnego „Misia”, filmu uchodzącego za satyrę na PRL, ale nabierającemu dziś nowej, bardzo świeżej aktualności. Prawda czasu nawiązała łączność z prawdą ekranu także w „Polsacie”. PiS wziął Polsat, bo Solorz ma konieczność dealu z państwem. To, co można było do tej pory jedynie dedukować z treści emitowanych w politycznym serwisie Polsat News i z polsatowskich głównych „Wydarzeń”, przestało być już tajemnicą poliszynela, a stało się faktem publicznie ujawnionym. Pisówka Dorota Gawryluk rządzi już niepodzielnie przekazem treści politycznych. Gdy zobaczyłem kilka dni temu „Wydarzenia” rozpoczynające się od triumfalnego sondażu przedwyborczego zapowiadającego wielkie zwycięstwo PiS, następną wiadomość dotyczącą ogromnej odszkodowawczej dotacji rządu dla rolników, a trzecią o wspaniałym rozwoju polskiej armii, zaś wieczorem „skandalistą” u Agnieszki Gozdyry okazał poczciwy kabareciarz śląski Krzysztof Hanke czyli Bercik z serialu „Święta wojna” zrozumiałem, że „dobra zmiana” wzięła już „Polsat” w swe objęcia. Tylko co na to widzowie? Czy zechcą oglądać TVPiS 2.
Pod znakiem Kalego
Większych niż PiS mistrzów politycznej obłudy w Polsce nie ma. Pisowska władza nasyła policję na głoszących hasło „konstytucja” (ostatnio atakują też Ratusz warszawski za przyzwolenie na przyodzianie w koszulkę z takim napisem króla Zygmunta z jego słynnej kolumny), a jednocześnie TVPiS roztkliwia się nad losem plastyka, którego podobno władze miejskie w Warszawie szykanują za wystawienie w miejskiej przestrzeni antyniemieckich billboardów. PiS wciela w życie zjawiska, które George Orwell ukazał w „Folwarku zwierzęcym”. Redaktor Eryk Mistewicz, specjalista od marketingu politycznego uparcie powtarza swoją formułę o dobrze ułożonej narracji, spójnej, atrakcyjnej opowieści jako o najważniejszym narzędziu skutecznej polityki i przynajmniej w odniesieniu do PiS ma pełną rację. PiS wykorzystał wiedzę o ludzkim infantylizmie, w tym w szczególności o infantylizmie Polaków i zbudował narrację, w którą pragnie wierzyć pokaźna ich część. Odwołuje się ona do archetypicznych marzeń i wyobrażeń dziecięcych czerpanych z baśni i bajek o złych czarodziejach i dobrych wróżkach, o złym wilku i czerwonym kapturku, o złych siostrach i szlachetnym, uciśnionym Kopciuszku. Zazwyczaj nawet nie zdajemy sobie sprawę, jak dziecinne, jak infantylne jest społeczeństwo dorosłych, zwłaszcza w Polsce. Pewien Duńczyk po powrocie z podróży do Polski, zapytany o wrażenia powiedział, że po powrocie do ojczyzny odniósł takie, że z placu zabaw opanowanego przez dzieci z ADHD powrócił do spokojnego biura.
O dupę potłuc
Do sondaży nie mam już ani cierpliwości i krzty zaufania. Jednego dnia rządowy CBOS podał, że PiS poszybował do 43 procent, pozwalających mu a poza nim do parlamentu wejdą PO i Kukiz ’15, a następnego Kantar Millward Brown podał, że poza PiS z 38 procentami i PO z 18 procentami, znajdą się w nim jednak także SLD, PSL, a nawet partia Wolność, a Kukiz ’15 akurat nie. I bądź tu mądry i pisz wiersze. Trudno uwolnić się od wrażenia, że o ile jeszcze 20 czy nawet 10 lat temu wyniki badań opinii publicznej dotyczące preferencji politycznych i wyborczych pełniły niemal wyłącznie rolę termometru, testu informującego o stanie rzeczy, o tyle od kilku lat wykorzystuje się je jako pejcz do bicia przeciwnika politycznego. O dupę można je więc potłuc.
Polexit – krok pierwszy.
Pisowska KRS została zawieszona w członkostwie europejskiej struktury do których przynależała. Powiada się, że PiS chce wyprowadzić Polskę z Unii Europejskiej, czemu PiS gwałtownie zaprzecza. Otóż PiS ma poniekąd rację. Nie chce wyprowadzić. Nigdy się o to do UE nie zwróci. Po prostu wykonuje wszystkie niezbędne czynności, żeby w końcu to UE wyrzuciła nas ze swoich szeregów. Chce wyjąć te kasztany z ognia cudzymi rękami i powiedzieć: „To oni”.
