12 maja 2024

loader

Kategoria: Kultura

Galaktyka pamięci

U progu XXI wieku pisano tu i ówdzie, że polskie piśmiennictwo ubogie jest w świadectwa pamiętnikarskie. Nie było to bezdyskusyjnie słuszne, bo ten gatunek literatury ma także w Polsce bogatą tradycję, ale niewątpliwie w porównaniu z takimi krajami jak Francja czy Italia, zasób podobnych polskich świadectw jest rzeczywiście znacznie…

Wszeteczny urok szatana, czyli na kłopoty … Gadzinowski

Z tym wyborem felietonów Piotra Gadzinowskiego „Diabeł mówi po polsku” jest jak z filmami Alfreda Hitchcocka. Zaczyna się od wybuchu beztroskiego, serdecznego śmiechu, potężnego jak eksplozja bomby atomowej: „Żegnajcie przecudnej urody Cycki Renaty Dancewicz, artystki dramatycznej, najpiękniejsze w kinematografii odrodzonej…

Paweł Nowisz (1940-2021)

Urodził się 15 stycznia 1940 roku w Warszawie. W 1963 roku ukończył studia na Wydziale Lalkarskim PWST w Krakowie, a rok później, w 1964 roku ukończył studia na Wydziale Aktorskim tejże szkoły. W 1966 roku otrzymał nagrodę dla młodego aktora za rolę Księdza w „Dziadach” na VI Kaliskich Spotkaniach Teatralnych. W roku…

Mam do Rosji stosunek szczególny

– Pracując w Samarkandzie, a było lato 1943 roku, pozwoliłem sobie na pewien ryzykowny dowcip. Była przerwa obiadowa, rozsiedliśmy się z naszymi pajdami pod konarami wiązu, i ja mówię do tych Rosjan, którzy ze mną pracowali: u was wszystko takie nadęte; zbierze się kilku szewców i zakładają „artiel…

Czesław Lasota (1932 – 2021)

Odchodzą kolejni przedstawiciele najbardziej utalentowanych generacji polskiego aktorstwa. Nie tylko ci najsławniejsi, kreatorzy głównych ról i aktorzy z czołówek filmów, ale także ci wspaniali „drugoplanowcy”, którzy tworzyli tło głównych postaci i wiodącej akcji. Czesław Lasota urodził się 8 sierpnia 1932 w Łodzi. Zadebiutował na scenie łódzkiego Teatru Powszechnego…

Krzysztof Kiersznowski (1950-2021)

Można oczywiście wymienić setki (w sumie) ról filmowych, teatralnych i telewizyjnych, jakie zagrał Krzysztof Kiersznowski, ale wystarczy wymienić dwie „dubletowe role, które uczyniły go aktorem rozpoznawalnym (nie oznacza to korelacji rozpoznawalności ze znajomością nazwiska, co jest najwyższym kryterium rozpoznawalności) przez masową widownię. To jąkający się…

Ahoj, rozbitkowie

Te słowa, powtarzane wielokrotnie w spektaklu „Madagaskar” długo jeszcze dźwięczą w pamięci. Bo na maleńkiej scenie Teatru Żydowskiego rzeczywiście gromadzą się rozbitkowie, niekoniecznie w dosłownym sensie – raczej rozbitkowie duchowi, szukający dla siebie bezpiecznej przystani. Tak jak od rozbitków także nie sposób uwolnić się…

Pandemia jest lupą ludzkości

Tytuł tomiku jest oczywistym nawiązaniem do „Ludzkiego, arcyludzkiego” Friedricha Nietzsche, bo też i niemiecki filozof jest gdzieś na zapleczu myślenia Jean Luca Nancy. Jeden z najważniejszych filozofów francuskich naszego czasu, Nancy przygląda się w eseju kondycji współczesnej cywilizacji, ukazanej w bolesnym świetle…

Późne spotkanie ze „Stedem”

Powiedzenie, że każda książka przeczytana ponownie po latach przez tę samą osobę, jest inną książką, które uważam za trafne, ma swoją odnogę, odmianę. Otóż każda książka przeczytana po raz pierwszy w późnych latach, w okresie na przykład późnej dojrzałości, choć przeznaczona była dla czytelnika młodego,…

Śnieg – niewinna szata przemocy

Nietrudno się domyślić, dlaczego Bartosz Szydłowski sięgnął po fascynującą powieść Orhana Pamuka „Śnieg”, aby jej hipnotyczną aurę przenieść na scenę. Stworzył za jej pośrednictwem głęboki komentarz do naszego tu i teraz. Rzecz toczy się w prowincjonalnym mieście tureckim, będącym etniczną mieszanką wybuchową.…